Ο ΝΕΟΣ ΠΟΙΝΙΚΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ

Ο νέος Ποινικός Κώδικας 76 ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΤ’ ΑΡΘΡΟ ΠΕΜΠΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΠΙΜΕΤΡΗΣΗ ΠΟΙΝΗΣ Ι. ΓΕΝΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ Άρθρο 79 ∆ικαστική επιμέτρηση της ποινής 217 Στη διάταξη για τη δικαστική επιμέτρηση της ποινής 218 επέρχονται οι εξής τροποποιήσεις: α) η ένταση του δόλου ή ο βαθμός της αμέλειας του υπαιτίου μεταφέρεται από κριτήριο εκτίμησης της βαρύτητας του εγκλήματος σε κριτήριο εκτίμησης του βαθμού ενοχής. β) οι ατομικές και κοινωνικές περιστάσεις και η προηγούμενη ζωή του υπαιτίου λαμ- βάνονται υπόψη για την εκτίμηση του βαθμού ενοχής του «στο μέτρο που σχετίζονται με την πράξη». Επίσης, σύμφωνα με τη νέα παράγραφο 4 άρθρ. 79 ΠΚ, στοιχεία που λειτουργούν υπέρ του υπαιτίου θεωρού- νται ιδίως το ότι αυτός διαδραμάτισε έναν σαφώς υποδεέστερο ρό- λο σε πράξη που τελέστηκε από πολλούς, το ότι τέλεσε την πράξη σε δικαιολογημένη συναισθηματική φόρτιση, το ότι έθεσε τον εαυτό του στη διάθεση των Αρχών χωρίς σημαντική καθυστέρηση, ενώ μπορού- σε να διαφύγει και ότι διευκόλυνε ουσιωδώς την εξιχνίαση του εγκλή- ματος. Σύμφωνα με τη νέα παρ. 5 άρθρ. 79 ΠΚ, στοιχεία που λειτουρ- γούν σε βάρος του υπαιτίου θεωρούνται ιδίως η κατ’ επάγγελμα τέλε- ση της πράξης, η ιδιαίτερη σκληρότητα, η εκμετάλλευση της εμπιστο- σύνης του θύματος, το γεγονός ότι το θύμα δεν μπορούσε να προστα- τεύσει τον εαυτό του, το ότι ο υπαίτιος διαδραμάτισε ιθύνοντα ρόλο σε πράξη που τελέστηκε με συμμετοχή πολλών και το ότι τέλεσε έγκλη- 217.  Από τη σχετική βιβλιογραφία βλ. Αναγνωστόπουλο Η ., ΠοινΧρ ΜΑ΄, 292, Γάφο , ΠοινΧρ ΚΗ΄, 465, Γιαννόπουλο , ΠοινΧρ Λ∆΄, 769, Γιωτοπούλου-Μαραγκοπούλου , ΝοΒ 1975, 9, ∆ασκαλάκη , ΝοΒ 1979, 1233, ∆ουβά , ΝοΒ 1990, 1424, Καϊάφα- Γκμπάντι , Αρμ 1982, 340, Κατσαντώνη , ΠοινΧρ ΚΘ΄, 625, Κουράκη , ΠοινΧρ ΝΖ΄, 289, Κουράκη , ΠΛογ 2007, 545, Παπαγεωργίου-Γονατά , Ποιν∆ικ 2013, 623, Παύ- λου , Υπερ 1995, 451, Ρίκο , ΠοινΧρ ΛΓ΄, 349, Ψαρούδα-Μπενάκη , Μνήμη Χωραφά/ Γάφου/Γαρδίκα , 1986, 229. 218.  Βλ. σχετικά Κοσμάτο , σε Χαραλαμπάκη , ΕρμηνΠΚ, τ. Ι, 3η εκδ. 2018, άρθρ. 79.