ΠΟΙΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

Θεωρία της ποινής 186 Συνολική ποινή, αρχική ή νέα, σχηματίζεται επίσης, σύμφωνα με το άρ. 97 ΠΚ, στην περίπτωση κατά την οποία, πριν εκτιθεί ολοκληρωτικά ή παραγραφεί ή χαριστεί η επιβληθείσα ποινή, καταδικασθεί εκ νέου ο δράστης για κάποια αξιόποινη πράξη, άσχετα αν αυτή είχε ήδη τελεσθεί, όταν δικαζόταν ο δράστης για τις άλλες πράξεις του ή την διέπραξε μετά την καταδίκη του. Παράδειγμα: Εάν καταδικασθεί κάποιος για κλοπή κατ’ άρ. 374 ΠΚ σε κάθειρξη 5 ετών και καθ’ όν χρόνον εκτίει την αμετάκλητη αυτή ποινή του αποκαλυφθεί ότι την ιδία περίπου περίοδο είχε διαπράξει και μια απάτη κατ’ άρ. 386 παρ. 1 ΠΚ, για την οποία καταδικάζεται σε φυλάκιση 3 ετών, τότε πρέπει απαραίτητα να γίνει συ- νολική ποινή, για τον σχηματισμό της οποίας θα εργασθούμε με τον περιγραφόμε- νο πιο πάνω (α.π. 337) τρόπο. Θα χρησιμοποιήσουμε δηλ. ως βάση την βαρύτερη από τις δυο ποινές, που εδώ είναι η ήδη εκτιομένη κάθειρξη των 5 ετών και από την άλλη ποινή των 3 ετών για την απάτη θα πάρουμε το ½ αυτής. Τότε η συνολι- κή ποινή, που θα εκτίσει ο δράστης, θα είναι σε αυτή την περίπτωση 6, 5 χρόνια. Εάν υπήρχε ήδη αματάκλητη συνολική ποινή, την οποία εξέτιε ο δράστης, τότε η καταδίκη για ένα προγενέστερο ή μεταγενέστερο της συνολικής ποινής έγκλη- μα συνεπάγεται νέα συνολική ποινή, η οποία μπορεί να αλλάξει είτε ως προς την βάση της είτε ως προς το μέγεθος της επαύξησης. Αλλαγή ως πρό την βάση της συνολικής ποινής θα έχουμε λ.χ., όταν ο εκτίων συνολική ποινή 3 ετών και 8 μη- νών για κλοπές και απάτες κρατούμενος, διαπράξει στο πλαίσιο κάποιας χορηγη- θείσης σε αυτόν ολιγοήμερης άδειας μια ληστεία, για την οποία του επιβλήθηκε, ας πούμε, κάθειρξη 8 ετών. Αντίθετα αλλαγή, ανεπαίσθητη συνήθως, του μεγέ- θους της επαύξησης θα έχουμε όταν ο κρατούμενος του παραδείγματός μας αντί για ληστεία διαπράξει μια ακόμη κλοπή, για την οποία του επιβλήθηκε, ας πού- με, φυλάκιση 2 ετών. Από τη φυλάκιση αυτή το ½ αυτής, δηλ. ο ένας χρόνος, θα προστεθεί στην ήδη υπάρχουσα συνολική ποινή, της οποίας θα αυξηθεί απλά το τελικό μέγεθος. Β. Συνολική ποινή σε περίπτωση συρροής χρηματικών ποινών (άρ. 96 ΠΚ) Η επιμέτρηση των περισσοτέρων οικονομικού χαρακτήρα ποινών στο πλαίσιο της αληθινής συρροής εγκλημάτων γίνεται κατά βάση με τον ίδιο τρόπο, που είδαμε και στις στερητικές της ελευθερίας ποινές, ανάλογα με τον χαρακτήρα της συρροής ως πραγματικής ή ως κατ’ ιδέαν αληθινής. α) Στην αληθινή πραγματική συρροή (α.π. 593), αν συντρέχουν περισσότερες χρημα- τικές ποινές τότε, σύμφωνα με το άρ. 96 παρ. 1 ΠΚ, η συνολική ποινή, που επιβάλ- λεται, αποτελείται από την βαρύτερη ποινή επαυξημένη ανάλογα με τους οικονομι- κούς όρους του καταδικασθέντος. Η σχετική επαύξηση όμως δεν μπορεί να ξεπερά- σει το ½, όχι κάθε συντρέχουσας χρηματικής ποινής, όπως γίνεται στην επιμέτρηση των στερητικών της ελευθερίας ποινών, αλλά το ½ του αθροίσματος των υπολοίπων συντρεχουσων χρηματικών ποινών. Αν οι συντρέχουσες χρηματικές ποινές είναι ισό- ποσες, η συνολική ποινή σχηματίζεται με την επαύξηση μιας από αυτές. 229