ΕΘΝΙΚΟΙ ΘΕΣΜΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ (ΕΘΑΔ)

67 ΜΕΡΟΣ ∆ΕΥΤΕΡΟ Η Αρχιτεκτονική των ΕΘΑ∆: Βασικές παράμετροι για την εκπλήρωση της αποστολής τους Η ∆ιακήρυξη της Βιέννης και το Πρόγραμμα ∆ράσης που υιοθετήθηκαν στο πλαίσιο της Παγκόσμιας ∆ιάσκεψης για τα ∆ικαιώματα του Ανθρώπου, το 1993, αναγνωρίζουν πολύ συγκεκριμένα το δικαίωμα κάθε Κράτους να επιλέ- γει για τον ΕΘΑ∆ του το πλαίσιο λειτουργίας που προσαρμόζεται με τον κα- λύτερο δυνατό τρόπο στη δική του έννομη τάξη και είναι πιο κοντά στη νο- μική και πολιτική του παράδοση 1 . Λαμβανομένης, λοιπόν, υπόψη της ρητής αναγνώρισης «διακριτικής ευχέρειας» στα Κράτη ως προς την επιλογή του μοντέλου λειτουργίας των ΕΘΑ∆, είναι σχεδόν αυτονόητο ότι οι πολύ σημα- ντικές διαφοροποιήσεις που διαπιστώνονται μεταξύ των Κρατών θα αντανα- κλώνται και στις δομές που αυτά συστήνουν για την εφαρμογή του διεθνούς δικαίου των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Βέβαια, όπως προκύπτει από την ανάλυση που ακολουθεί, παρά τις έντονες διαφοροποιήσεις από τη μία έν- νομη τάξη στην άλλη και από τον ένα ΕΘΑ∆ στον άλλο, είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι εξ ορισμού οι ΕΘΑ∆ έχουν ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά γνω- ρίσματα, τα οποία δεν είναι άλλα από τα ελάχιστα πρότυπα που θέτουν οι Αρ- χές των Παρισίων και τα οποία θεωρούνται εκ των ων ουκ άνευ για την απο- τελεσματική λειτουργία τους. Τα βασικά αυτά χαρακτηριστικά γνωρίσματα μπορούν να συνοψιστούν στους τρεις βασικούς πυλώνες λειτουργίας των ΕΘΑ∆, σύμφωνα με τις Αρχές των Παρισίων: την ανεξαρτησία τους (Α), την πολυφωνική τους σύνθεση (Β) και την υποχρέωση λογοδοσίας τους (Γ). Α. Ανεξαρτησία των ΕΘΑ∆ Η διασφάλιση της ανεξαρτησίας συνιστά θεμελιώδη στόχο για τους ΕΘΑ∆, οι οποίοι δεν πρέπει μόνο να οριοθετήσουν το χώρο στον οποίο δραστηριο- ποιούνται, αλλά οφείλουν και να τον διαφυλάσσουν από τυχόν παρεμβάσεις 1.  World Conference on Human Rights, Vienna Declaration and Programme of Action , op.cit. , Μέ- ρος I, παρ. 36.