ΕΠΙΤΟΜΗ ΕΜΠΟΡΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

81 5. ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ Εξαιρούνται και είναι παράνομες πράξεις : α) η προσχηματική (ψευδής) υπο- τίμηση τιμών ως παραπλανητική διαφήμιση ή αρ. 3 Ν 146/1914 , β) η διαφήμι- ση προϊόντων με οδηγό «τιμή κράχτη ορισμένου προϊόντος» αρ. 7 παρ. 12 Ν 146/1914 169 , γ) οι παράνομες (μόνιμες) εκπτώσεις με σκοπό τον ανταγωνι- σμό όπως παρεμπόδιση εισόδου στην αγορά νέας επιχείρησης, κλείσιμο αντα- γωνιστή. Επίσης επιτρέπονται περιοδικές εκπτώσεις τακτικές, έκτακτες (νόμιμες εκπτώσεις πχ λόγω παρόδου εποχής). Η υποτίμηση τιμών διαφέρει των νόμιμων εκπτώσεων (περιοδικών τακτικών - εκτάκτων), οι νόμιμες εκ- πτώσεις δεν έχουν το στοιχείο της μονιμότητας όπως η υποτίμηση αλλά το στοιχείο της περιοδικότητας. IV. Παραβάσεις νομικών κανόνων με πρόθεση ανταγωνισμού (δηλ. με σκο- πό επαγγελματικής επικράτησης) . Απαγορεύονται ως πράξεις αθέμιτου αντα- γωνισμού: α) Οι παραβάσεις των γενικών κανόνων που δημιουργούν σοβαρό εμπορικό πλεονέκτημα σε ανταγωνιστή ιδίως στην οικονομική ρευστότητα 170 π.χ. η ανασφάλιστη εργασία, η πώληση «πλαστών» εμπορευμάτων, η ψυχαγω- γία χωρίς καταβολή πνευματικών δικαιωμάτων, η παραβίαση του ωραρίου λειτουργίας μόνο από μία επιχείρηση, η παραβίαση της απαγόρευσης καπνί- σματος, οι παράνομες εκπτώσεις, η εμπορία επιρροής-μεσάζοντες (αρ. 237 Α ΠΚ), η υποκλοπή μεταφορικού έργου (αρ. 22 Ν 4530/2018), η παρακώλυση συναγωνισμού (αρ. 395 παρ. 1 ΠΚ), β) οι παραβάσεις ειδικών κανόνων όπως η απαγόρευση ανταγωνισμού, από εταίρους αρ. 747 ΑΚ, από μέλη ∆Σ αρ .98 Ν 4548/2018, αρ. 20, 6 παρ. 3 Ν 3190/1955, αρ. 4 Π∆ 219/1991, γ) οι παραβάσεις συμβατικών κανόνων π.χ. απαγορεύεται η διάθεση από μέλος δικτύου διανο- μής μη εγκεκριμένων από τον προμηθευτή εμπορευμάτων (π.χ. ανταλλακτι- κών). Απαγορεύεται η διάθεση από τον franchisee προϊόντων άλλου franchisor ή μη εγκεκριμένου παραγωγού. 13.3. Αθέμιτες πράξεις εναντίον όλων των ανταγωνιστών 13.3.1. Ψευδής διαφήμιση αρ. 3 Ν 146/1914 («μικρή γενική ρήτρα») Προϋποθέσεις: α) Ανακριβής δήλωση. Η ανακρίβεια κρίνεται από τις αντιλήψεις του κύ- κλου των προσώπων που απευθύνεται, δεν απαιτείται υπαιτιότητα του δηλού- ντος, αν υπάρχει πρόκειται για αθέμιτη από πρόθεση παραπλανητική διαφήμι- ση (αρ. 9δ επ. Ν 2251/94 ο.τ Ν 4512/2018). Ειδικότερα οι δηλώσεις μοναδικότητας απαγορεύονται (π.χ. ο Α διαφημί- ζει ότι έχει το καλύτερο συνεργείο της Ελλάδος, ότι κατέχει το 100% των πα- 169.  ΑΠ 991/2014 ∆ΕΕ 2015.348. 170.  ΑΠ 870/88 ΕΕμπ∆ 2009.420