Ο ΝΕΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

23 Ερμηνευτικά σχόλια κατ’ άρθρο ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΑ ΣΧΟΛΙΑ ΚΑΤ’ ΑΡΘΡΟ και αφετέρου ότι « ο λόγος αποκλεισμού που οφείλεται στη σχέση από γάμο ή σύμφωνο συμβίωσης και στην αγχιστεία εξακολουθεί να υπάρχει και μετά τη λύση του γάμου ή του συμφώνου συμβίωσης» . Ο λόγος για τις προσθήκες αυτές εντοπίζεται ευχερώς στην αξίωση ίσης αντιμε- τώπισης των διαφόρων νομικών εκφάνσεων της συμβίωσης, αφού αυ- τές παράγουν κατά τον νόμο τις ίδιες έννομες συνέπειες. β) Στην παρ. 2 του άρθρου 14 απαλείφτηκε από το στοιχείο α΄ που απο- κλείει από την άσκηση δικαστικών έργων «όποιον αδικήθηκε από το έγκλημα» η φράση « με εξαίρεση όσων ορίζονται σχετικά με τα εγκλή- ματα που γίνονται στο ακροατήριο (άρθρα 116 και 117)», καθόσον η εφαρμογή της εξαίρεσης αυτής αμφισβητούνταν ευθέως υπό το φως της υπέρτερης ισχύος ρύθμισης του άρθρου 6 παρ. 1 ΕΣ∆Α που δεν ανέχεται οποιαδήποτε εξαίρεση σε σχέση με τον εξωτερικό λόγο της ύπαρξης άμεσης προσωπικής προσβολής που ενδεικνύει αντικειμενι- κή μεροληψία 41 . γ) Στην παρ. 2 του άρθρου 14 προστέθηκε στο τέλος αυτής στοιχείο ε΄, στο οποίο αναφέρεται ο αποκλεισμός του « ανακριτή » από την άσκηση περαιτέρω έργων στην ίδια ποινική υπόθεση. Η ρύθμιση αντανακλά ευ- θέως τις αξιώσεις της προωθούμενης από το Ε∆∆Α δικαιικής αντίλη- ψης σε σχέση με την προηγούμενη ανάμιξη του δικαστή ή εισαγγελέα στην ίδια υπόθεση επί της ουσίας 42 . Αυτόδηλο είναι ότι με τη ρύθμιση δεν απαγορεύεται ούτε η διενέργεια συμπληρωματικής ανάκρισης από τον ίδιο ανακριτή, αν αυτή διαταχθεί από το συμβούλιο ή από τον εισαγ- γελέα, ούτε φυσικά η άσκηση έργων σε άλλη υπόθεση. δ) Στην παρ. 2 του άρθρου 14 είχε προστεθεί με τον νέο κώδικα στοι- χείο στ΄, το οποίο αναφερόταν στον αποκλεισμό του δικαστή και του ει- σαγγελέα « που έχουν συμπράξει στην έκδοση παραπεμπτικού βουλεύ- ματος ειδικά στη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο, εκτός εάν δεν είναι εφικτή η συγκρότηση του δικαστηρίου από άλλα πρόσωπα». Η ρύθμιση αυτή αντανακλούσε ευθέως τις αξιώσεις της προωθούμε- νης από το Ε∆∆Α δικαιικής αντίληψης σε σχέση με την προηγούμενη 41.  Βλ. Σταύρου, ΠοινΧρ 1991, 488· Λ. Μαργαρίτη, Υπερ 1992, 803· Θ. ∆αλακούρα , Π∆∆ Ι, 2012, σελ. 215. 42.  Έτσι ενδεικτικά Ε∆∆Α, 1.10.1982, Piersack κατά Βελγίου, Series A, No 53· Ε∆∆Α, 26.10.1984, de Cubber κατά Βελγίου, Series A, No 86.