Ο ΝΕΟΣ ΚΩΔΙΚΑΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

24 Ο νέος Κώδικας Ποινικής ∆ικονομίας ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ανάμιξη του δικαστή ή εισαγγελέα στην ίδια υπόθεση επί της ουσίας 43 . Εξυπακούονταν, συνεπώς, ότι στις περιπτώσεις αποκλεισμού δεν εντασσόταν ούτε ο εισαγγελέας που εισήγαγε πρόταση σε βουλεύματα για παρεμπίμπτοντα ζητήματα, ούτε ο εισαγγελέας που συμμετείχε σε οποιαδήποτε άλλη πράξη της προδικασίας είτε συμπράττοντας σε ζη- τήματα επιβολής ή αντικατάστασης προσωρινής κράτησης ή επίλυσης διαφορών μεταξύ αυτού και του ανακριτή ή μεταξύ αυτού και των δια- δίκων, ούτε ο εισαγγελέας που διαβίβασε τη δικογραφία στον εισαγγε- λέα εφετών, αφού σκοπός της διάταξης δεν ήταν ο αποκλεισμός του εισαγγελέα που συνέπραξε στην προδικασία, αλλά μόνον του εισαγγε- λέα που διαχειρίστηκε την ουσία της υπόθεσης επί παραμπομπής στο ακροατήριο. Για αυτόν τον λόγο, άλλωστε, αποφασίστηκε στο πλαίσιο της Αναθεωρητικής Επιτροπής του νέου ΚΠ∆ η προσθήκη στην περί- πτωση στ΄ της παρ. 2 του άρθρου 14 ΚΠ∆ και της σύμπραξης δικαστή και εισαγγελέα «στην παραπομπή του κατηγορουμένου με απευθείας κλήση κατ’ άρθρο 309», καθόσον η προκείμενη απευθείας εισαγωγή υπόθεσης στο ακροατήριο υποκαθιστά το παραπεμπτικό βούλευμα και εδράζεται σε αντίστοιχα αιτιολογημένη πρόταση του εισαγγελέα εφετών 44 . Σε όσες περιπτώσεις μπορούσε να τεθεί ζήτημα αδυναμίας «συγκρότησης του δικαστηρίου από άλλα πρόσωπα», η σχετική κρίση για το «εφικτό ή μη της συγκρότησης του δικαστηρίου από άλλα πρό- σωπα» προβλεπόταν ότι θα ληφθεί με αναφορά στους υπηρετούντες στο συγκεκριμένο δικαστήριο δικαστικούς λειτουργούς και όχι φυσι- κά με την επίκληση του άρθρου 6 ΚΟ∆Κ∆Λ που θα ενείχε τον κίνδυνο ματαίωσης ή υπέρμετρης καθυστέρησης της εκδίκασης των υποθέσε- ων 45 . Εξάλλου, μόνη η επίκληση του κριτηρίου «του ανέφικτου της συ- γκρότησης του δικαστηρίου» μπορούσε να λειτουργήσει αυτονοήτως εν προκειμένω ως μηχανισμός αποσυμπίεσης στις περιπτώσεις πραγ- ματικής αδυναμίας συγκρότησης του δικαστηρίου. Έτσι, αν ούτως ή άλλως δεν ήταν δυνατός ο ορισμός αναπληρωτή εισαγγελέα λόγω του 43.  Έτσι ενδεικτικά Ε∆∆Α, 1.10.1982, Piersack κατά Βελγίου, Series A, No 53· Ε∆∆Α, 26.10.1984, de Cubber κατά Βελγίου, Series A, No 86. 44.  Η ρύθμιση αυτή διαγράφηκε παραδόξως και δεν εισήχθη ποτέ προς ψήφιση. 45.  Βλ. και αιτιολογική έκθεση στο ΣχΝ «Κύρωση του Κώδικα Ποινικής ∆ικονομίας», ΙΙΙ 1Γ.