ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

XVI ΠΡΟΟΙΜΙΟ ρίζονται την εκπροσώπηση του συλλογικού συμφέροντος οι μικρές οργανωμένες συνδικαλιστικές μειοψηφίες. Εξάλλου, η κανονιστική αναγνώριση της συλλογικότητας των εργασιακών σχέ- σεων και η οργάνωση σχετικών θεσμών και διαδικασιών με τις οποίες οργανώνο- νται ρυθμιστικές παρεμβάσεις στις ατομικές εργασιακές σχέσεις, πρέπει να σέβε- ται τη θεμελιώδη α ρ χ ή τ η ς ε λ ε υ θ ε ρ ί α ς τ ω ν ε π ι λ ο γ ώ ν και η λειτουρ- γία αυτών να μην αφυδατώνει την αυτεξουσιότητα και την ελεύθερη βούληση των μεμονωμένων εργαζομένων και εργοδοτών (δικαίωμα ελεύθερης συνδικαλιστικής οργάνωσης και δραστηριότητας, δικαίωμα κήρυξης και συμμετοχής σε απεργία, δι- καίωμα ελεύθερης συλλογικής διαπραγμάτευσης και σύναψης συλλογικών συμβά- σεων εργασίας). Με άλλα λόγια, τα μέρη της ατομικής εργασιακής σχέσης που έχουν αχθεί εκού- σια στη ίδρυσή της με βάση την ελεύθερη βούλησή τους, θα πρέπει ομοίως αυ- τοβούλως και χωρίς άμεσους ή έμμεσους εξαναγκασμούς να επιλέγουν την έντα- ξή τους στις συλλογικές εκφράσεις και διαδικασίες προαγωγής συμφερόντων (θ ε - τ ι κ ή σ υ ν δ ι κ α λ ι σ τ ι κ ή ε λ ε υ θ ε ρ ί α ) ή να απέχουν από αυτές (α ρ ν η τ ι - κ ή σ υ ν δ ι κ α λ ι σ τ ι κ ή ε λ ε υ θ ε ρ ί α ), αναλαμβάνοντας ασφαλώς τις ουσιαστι- κές συνέπειες της μίας ή της άλλης επιλογής τους. Το εκούσιο αυτό στοιχείο θα πρέ- πει να εκφράζεται σε μια σειρά από επί μέρους επιλογές στο επίπεδο της ελεύθερης ίδρυσης συνδικαλιστικών οργανώσεων, της ελεύθερης και ανεπηρέαστης εισόδου και παραμονής σ’ αυτές καθώς και στην οικειοθελή συμμετοχή σε συνδικαλιστικές δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένης και της ελεύθερης συμμετοχής σε απεργι- ακές εκδηλώσεις. Παράλληλα, οι ίδιοι οι εκπροσωπευτικοί φορείς εργαζομένων και εργοδοτών (κ ο ι ν ω ν ι κ ο ί σ υ ν ο μ ι λ η τ έ ς ) θα πρέπει ελεύθερα να αποφασίζουν εάν και πότε θα συνευρίσκονται και θα διαβουλεύονται, καθώς και εάν επιθυμούν να συ- νάπτουν συλλογικές συμβάσεις εργασίας ή άλλες συλλογικές συμφωνίες (σ υ λ λ ο - γ ι κ ή α υ τ ο ν ο μ ί α ), χωρίς οιουσδήποτε άμεσους ή έμμεσους καταναγκασμούς. Πέραν αυτών, η ίδια η θεμελιώδης α ρ χ ή τ η ς ε λ ε υ θ ε ρ ί α ς τ ω ν ε π ι - λ ο γ ώ ν δεν επιτρέπει να επιβάλλονται οι όροι των κάθε είδους συλλογικών συμ- φωνιών σε πρόσωπα που δεν έχουν συμμετάσχει άμεσα ή έμμεσα στη διαμόρφω- ση αυτών (α π α γ ό ρ ε υ σ η ρ η τ ρ ώ ν c l o s e d s h o p ), γιατί, όπως ήδη αναφέ- ραμε, τέτοιες προβλέψεις παραβιάζουν ευθέως τόσο τη θετική συνδικαλιστική ελευ- θερία (δικαίωμα επιλογής διαφορετικής συνδικαλιστικής ένταξης), όσο και την αρ- νητική συνδικαλιστική ελευθερία (δικαίωμα αποχής από συνδικαλιστική ένταξη και δράση). Στο ίδιο πλαίσιο σκέψεων, η αρχή της ελευθερίας των επιλογών υπαγορεύει να μην διαμορφώνονται οι ρυθμίσεις του συλλογικού εργατικού δικαίου με τρόπο με