ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

ΠΡΟΟΙΜΙΟ XVII τον οποίο θα περιορίζεται η εκπροσώπηση και ανάδειξη της ποικιλίας των συμ- φερόντων που υφίστανται τόσο μεταξύ των εργαζομένων όσοι και μεταξύ των ερ- γοδοτών. Για το λόγο αυτό δεν επιτρέπεται να τίθενται νομοθετικά εμπόδια στην πολλαπλή εκπροσωπευτική έκφραση τόσο από την πλευρά των εργαζομένων όσο και από την πλευρά των εργοδοτών (α ρ χ ή τ η ς π ο λ λ α π λ ό τ η τ α ς ), ούτε να προβλέπονται διαδικασίες που θα έχουν ως συνέπεια οι εκάστοτε εκπροσωπευτι- κές πλειοψηφίες να κηδεμονεύουν και να επιβάλλονται ρυθμιστικά στις μειοψηφίες χρησιμοποιώντας νομοθετικά δεκανίκια. Από τα παραπάνω συνάγεται επίσης ότι η νομοθετική διαχείριση των συλλογι- κών εργασιακών σχέσεων δεν θα πρέπει να γίνεται με τρόπο που να καταρρακώ- νεται η α τ ο μ ι κ ό τ η τ α και η π ρ ο σ ω π ι κ ό τ η τ α τ ω ν ε ρ γ α ζ ο μ έ ν ω ν , οι οποίοι, αυτονόητα, έχουν διαφορετικές προτιμήσεις, αντιλήψεις, ικανότητες και δι- αθέτουν διαφορετικό βαθμό εργατικότητας και επιθυμίας για πρόοδο. Συνεπώς, το συλλογικό εργατικό δίκαιο οφείλει να μην παρεμποδίζει την άμιλλα και τον καλόπι- στο ανταγωνισμό μεταξύ των ίδιων των εργαζομένων, που οδηγεί αναμφισβήτητα στη βελτίωση της προσωπικότητας και της ευημερίας τους. Αντίστοιχα, η νομοθετική διαμόρφωση των συλλογικών εργασιακών σχέσεων δεν θα πρέπει να καλλιεργεί την αντίληψη ότι η διαφορετικότητα των συμφερόντων εργαζομένων και εργοδοτών καθιστά αυτούς κοινωνικούς ή οικονομικούς α ν τ ί - π α λ ο υ ς . Διαφορετικά συμφέροντα έχει και ο έμπορος με τον καταναλωτή αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχουν μεταξύ τους σχέση ή αισθήματα αντιπαλότητας. Αν επι- κρατούσε αυτή η λογική, όλη η κοινωνία θα αποτελούσε ένα απέραντο πεδίο αντί- παλων στρατοπέδων και διαδικασιών αλληλοεξόντωσης. Από τις παραπάνω σκέψεις μας συνάγεται ότι το συλλογικό εργατικό δίκαιο οφείλει να διαμορφώνει και να αντιμετωπίζει τις σχέσεις μεταξύ εργατικών και ερ- γοδοτικών συλλογικοτήτων πρωτίστως ως σ χ έ σ ε ι ς ε λ ε ύ θ ε ρ η ς σ υ ν δ ι α λ - λ α γ ή ς κ α ι ε κ ο ύ σ ι ο υ δ ι α λ ό γ ο υ , που πρέπει να στηρίζονται σε θεσμούς ελεύθερης συμμετοχής και στο σεβασμό της διαφορετικότητας και της προσωπικό- τητας του ατόμου. Αθήνα, Μάρτιος 2013 Ιωάννης Ληξουριώτης