ΑΡΧΕΙΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟ

2 Αρχεία και ∆ίκαιο “ armaria quae continent monumenta chartarum” , δηλαδή ως χώ- ρους διαφύλαξης (αρμάρια) χαρτώων τεκμηρίων 2 . Στην προσπά- θεια ορισμού των αρχείων, άλλοτε το βάρος πέφτει στην απο- δεικτική αξία των εγγράφων 3 που περιέχουν και άλλοτε μόνο στην πράξη της επιλογής και μεταφοράς τους για φύλαξη σε αρ- χείο. Έτσι, κατά έναν σχετικά απλό ορισμό, « αρχεία είναι τα έγγραφα τα οποία δημιούργησε, παρέλαβε και συγκέντρωσε ένα άτομο ή ένας οργανισμός στο πλαίσιο της άσκησης των δραστηριοτήτων του και τα διατηρεί λόγω της διη- νεκούς τους χρησιμότητας» 4 . 2.  Ketelaar E., Muniments and Monuments: The Dawn of Αrchives as Cul- tural Patrimony, Archival Science 7(4):343-357, 2007, στη σ. 346. Στο λεξικό Οxford English Dictionary, η λέξη “ muniment ” , πρόδρομος του “ monument ” , η οποία και πρωτοχρησιμοποιήθηκε το 1425, αναφέρε- ται ως « έγγραφο, όπως τίτλος κτήσεως, συμβόλαιο κ.λπ . που διατη- ρείται ως απόδειξη δικαιωμάτων και προνομίων, ένα αρχειακό τεκ- μήριο (archival document) » , Ketelaar E. , ό.π., σ. 343. Στο λεξικό της Γαλλικής Ακαδημίας του 1718, τα αρχεία αναφέρονται μόνο ως αρ- χαίοι τίτλοι, συμβόλαια και άλλα σημαντικά έγγραφα που χρησιμεύ- ουν για να ανακτήσει κανείς έναν τίτλο ιδιοκτησίας, Ketelaar , ό.π. Για άλλους ορισμούς στην αρχαιότητα βλ. Κολυβά Α., Εγχειρίδιο αρχειο- νομίας, Θεωρητικές προεκτάσεις. Οργάνωση και σκοποί. Σύγχρονες προσεγγίσεις, Πατάκης, Αθήνα 2011, σσ. 32-33. 3.  Για μια συνοπτική ιστορία της αποδεικτικής λειτουργίας των εγγρά- φων από τη ρωμαϊκή εποχή μέχρι και το ηλεκτρονικό έγγραφο βλ. Ζάχου Β., Ιστορία της αποδεικτικής λειτουργίας του εγγράφου στο Κανελλοπούλου-Μπότη Μ . (επιμ.), Ιστορία της Πληροφορίας - από τον πάπυρο στο ηλεκτρονικό έγγραφο, Νομική Βιβλιοθήκη, Αθήνα 2014, σσ. 247-257. 4.  Ellis J., ό .π., σ. 22.