22 | ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ του πλοίου υπολογίζεται με βάση τη χωρητικότητα και την παλαιότητά του για τον προσδιορισμό της συνεισφοράς του σε κοινή αβαρία. Τα άρθρα 17-19 αντικείμενο έχουν τη χρηματοδότηση, με δανεισμό ή συνεταιρισμό, του θαλάσσιου εμπορίου και ειδικότερα του ταξιδιού 75 . ββ. Το κείμενο «Ν2» αποτελείται από 47 άρθρα. Τα άρθρα 1-7 ρυθμίζουν ποινικώς αξιόλογα αδικήματα, όπως η κλοπή που γίνεται από οποιονδήποτε και βλάπτει το πλοίο, τους εμπόρους ή επιβάτες , η σωματική βλάβη , η υπεξαίρεση πλοίου και φορ- τίου και η απόδραση στο εξωτερικό. Το άρθρο 10 καθορίζει τις συνέπειες της υπαί- τιας πρόκλησης ζημίας ή ναυαγίου, ενώ τα 12-15 ρυθμίζουν την παρακαταθήκη. Τα άρθρα 16 και 18 αντικείμενο έχουν το δανεισμό, τα δε 17 και 19 τις ναυτικές εται- ρικές συνεργασίες (χρεοκοινωνία, κοινωνία ναυκλήρων και, κατ’ άρθρο 9, κερδο- κοινωνία). Περαιτέρω, τα άρθρα 11, 19, 20 και 24 ρυθμίζουν τη σύναψη της ναύλω- σης, την καταβολή αρραβώνα, την υπαναχώρηση από τη ναύλωση, την ικανότητα πλοίου προς εκτέλεση της μεταφοράς και τον έλεγχό της · τα άρθρα 22 και 23 κα- θορίζουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των μερών (εκναυλωτή και ναυλωτή) και το άρθρο 25 αντιμετωπίζει το ειδικό ζήτημα της αναμονής και υπεραναμονής του πλοίου. Τα άρθρα 3-35 και 37-44 αφορούν τις συνέπειες της επέλευσης των θα- λάσσιων κινδύνων κατά τον πλου, καθώς και μετά την εκφόρτωση. Η σύγκρουση πλοίων ρυθμίζεται από το άρθρο 36, ενώ η ναυαγιαίρεση και τα δικαιώματα του αποσώζοντος από τα άρθρα 45-47 76 . Η σύνταξη του Νόμου Ροδίων Ναυτικού δεν έχει χρονικά προσδιοριστεί. Ακολού- θησε μάλλον μια εξελικτική πορεία που πρέπει να άρχισε, ως προς το κείμενο Ν1, πριν από την κωδικοποίηση του Ιουστινιανού και, ως προς το κείμενο Ν2, ύστερα απ’ αυτή. Η τελική σύνθεσή του πιθανολογείται μεταξύ του 600 έως 800 μ.Χ.. Σύμ- φωνα με ορισμένους ιστορικούς του δικαίου, ο Νόμος Ροδίων Ναυτικός αποτελού- σε ιδιωτική συλλογή που περιείχε ναυτικά έθιμα, που δεν ήταν αποκλειστικά έθιμα των ροδίων ναυτικών και συμπλήρωσε το ισχύον τότε ναυτικό δίκαιο. Κατ’ άλλους, η συλλογή συντάχθηκε από κάποιο Ροδίωνα και γι’ αυτό ονομάστηκε Νόμος Ροδί- ων 77 . Κατ’άλλη, μάλλον επικρατέστερη άποψη, ο Νόμος Ροδίων Ναυτικός ενσωμα- τώθηκε στο 53° βιβλίο των Βασιλικών ως ο 8ος τίτλος του ή τουλάχιστον στο τμή- μα του, γεγονός που τον κατέστησε θετικό ισχύον δίκαιο 78 . 75. Βλ. W. Ashburner , ό.π., σελ. 1-5. 76.  Ibid, σελ. 10-38. 77. Βλ. J.M. Pardessus , ό.π., σελ. 217, 220 και 221. Ο Γ. Ροδολάκης (ό.π., σελ. 60 σημ. 60) θεωρεί ότι είναι παρακινδυνευμένο να υποθέσει κανείς ότι κάποιος Ροδίων υπήρξε ο συντάκτης του κειμένου Ν2 ή τουλάχιστον ένας από τους συντάκτες του. Δεν αποκλείει, όμως, το ενδεχό- μενο κάποιος ή κάποιοι να συνέλεξαν αποσπάσματα από εργασίες αντικηνσόρων και από το Corpus Juris Civilis , τα οποία να έλαβαν κάποια χρονική στιγμή μορφή ενιαίας συλλογής που κυκλοφόρησε. 78. Βλ. Η. Kreller , Lex Rhodia Untersuchungen zur Quellen-geschichte des römischen Seerechrs, Zeitschrift für das gesamte Handelrecht und Konkursrecht, 1921, σελ. 349, Γ. Πετρόπουλο, Ει- σηγήσεις του Ρωμαϊκού Δικαίου, 1936, 89-95 , Γ. Ροδολάκη , ό.π., σελ. 59-61, 185-194, 261-264. 39