38 | ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ 1967 για την ενοποίηση ορισμένων κανόνων σχετικών με τα ναυτικά προνόμια και υποθήκες κ.ά.. α.2. Συμβάσεις που κατάρτισαν Οργανισμοί του ΟΗΕ Η δεύτερη περίοδος άρχισε προς το τέλος της δεκαετίας του 1960, όταν ο Οργανι- σμός Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ) και άλλοι ειδικότεροι Οργανισμοί ή Υπηρεσίες του, όπως ο Διεθνής Ναυτικός Οργανισμός-ΔΝΟ (International Maritime Organisation – IMO) , η Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για το Διεθνές Εμπορικό Δίκαιο ( United Nations Committee for International Trade Law – UNCITRAL), η Επιτροπή των Ηνω- μένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη (United Nations Conference on Trade and Development – UNCTAD), έστρεψαν το ενδιαφέρον τους στην ενοποίηση του ιδιωτικού ναυτικού δικαίου. Από τότε, η υιοθέτηση μιας διεθνούς σύμβασης ιδιω- τικού ναυτικού δικαίου περιλαμβάνει τρεις φάσεις. Κατά την πρώτη, η ΔΝΕ προβαί- νει στη σύνταξη προσχεδίου σύμβασης σε ορισμένο αντικείμενο, το οποίο υπο- βάλλει στο ΔΝΟ ή άλλον Οργανισμό των Η.Ε., που έχει την ευθύνη της κατάρτισης διεθνούς σύμβασης στο αντικείμενο αυτό. Κατά τη δεύτερη φάση, ο Οργανισμός συγκροτεί ειδική επιτροπή, η οποία αναλαμβάνει το έργο της σύνταξης σχεδίου σύμβασης, αποφασίζει αν θα θέσει ως βάση συζήτησης το προσχέδιο της ΔΝΕ και, σε καταφατική περίπτωση, εξετάζει, τροποποιεί και συμπληρώνει αυτό, στο βαθμό που κρίνει αναγκαίο. Επακολουθεί η τρίτη φάση της σύγκλησης Διεθνούς Διπλω- ματικής Διάσκεψης, στην οποία υποβάλλεται το σχέδιο σύμβασης προς συζήτηση, αποδοχή και υπογραφή του ως διεθνούς σύμβασης. Για να περιοριστεί η διάρκεια της τρίτης φάσης και να αποφευχθούν τροποποιήσεις ή συμπληρώσεις της τελευ- ταίας στιγμής σ’ ένα σχέδιο διεθνούς σύμβασης που έχει ενδελεχώς μελετηθεί, δεν αποκλείεται το σχέδιο αυτό να υποβληθεί προς έγκριση στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών. Στο πλαίσιο της διαδικασίας αυτής, ο ΔΝΟ 121 είχε την αποφασιστική συμβολή σε πλειάδα διεθνών ναυτικών συμβάσεων, μεταξύ των οποίων οι: ΔΣ 1969 122 και 1992 123 για την αστική ευθύνη ζημίας οφειλόμενης σε πετρελαϊκή ρύπανση (CLC) 121. Βλ. για τον ειδικό αυτόν οργανισμό του ΟΗΕ, ο οποίος ονομαζόταν, πριν από την 12η Μαΐου 1982, «Διεθνής Ναυτιλιακός Συμβουλευτικός Οργανισμός», B. Guilleminault , L’Organisation Maritime Consultatif International (διδ.διατ. Παρισίων) 1972, R. Rodière , Rec. Des Cours de l’ Académie Intern. de l’Haye, τ. Ι (1972) αρ. 23 επ., K. R. Simmonds , The International Maritime Organization, 1994, Th. Mensah , The co-operation between the CMI and IMO in develop- ment of uniform international maritime law, Dir.Mar. 1999, σελ. 153, S. Zunarelli , Il Legal Committee dell’IMO e i lavori per l’unificazione del diritto marittimο, Dir.Mar. 1999, σελ. 252. 122. N 314/1976 (ΦΕΚ Α΄ 106). 123. ΠΔ 197/1995 (ΦΕΚ Α΄ 106). 73 74