ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΠΗΓΕΣ ΝΑΥΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ | 41 σεις 142 (2014 για την εισαγωγή υποχρεωτικής ασφάλισης σε περίπτωση εγκατάλει- ψης ναυτικών, 2016 σχετικά με την παρενόχληση και τη διάρκεια των πιστοποιητικών, 2018 για την προστασία των αποδοχών των ναυτικών σε περίπτω- ση πειρατείας), εκ των οποίων οι δύο πρώτες έχουν τεθεί σε ισχύ στις 18.1.2017 και 8.1.2019 αντίστοιχα, ενώ η τρίτη αναμένεται να ισχύσει από 26.11.2020. α.3. Πρακτικές δυσκολίες και μειονεκτήματα Η μέθοδος των πολυμερών συμβάσεων, που θεσπίζουν ομοιόμορφους ουσιαστι- κούς κανόνες, παρουσιάζει στην πράξη δυσκολίες και μειονεκτήματα, οφειλόμενα σε ορισμένους παράγοντες που ευκταίο θα ήταν να συνεκτιμώνται, όταν ανακύ- πτει ζήτημα επιλογής μεταξύ των διάφορων μεθόδων επιδίωξης διεθνούς ομοιο- μορφίας στο πεδίο του ναυτικού δικαίου. (i) Χρόνος προπαρασκευής και έναρξης ισχύος Καταρχάς, η προπαρασκευή και υπογραφή μιας πολυμερούς σύμβασης απαιτεί συνήθως αρκετά χρόνια 143 . Και τούτο, διότι δεν είναι έργο ευχερές η σύνταξη διε- θνώς ομοιόμορφων κανόνων. Οι κανόνες αυτοί, όσο και αν εξυπηρετούν γενικά τις διεθνείς ναυτικές συναλλαγές, προσκρούουν συχνά στις κοινωνικές διαρθρώσεις των διάφορων χωρών, στα ειδικότερα οικονομικά συμφέροντα καθεμιάς απ’ αυ- τές, τα οποία διαφοροποιούν τους στόχους της νομοθετικής πολιτικής της -μια χώρα εξαγωγής πρώτων υλών ευνοεί τους φορτωτές, ενώ μια χώρα μεγάλης εμπο- ρικής ναυτιλίας συντρέχει τους μεταφορείς- και στις νομικές παραδόσεις και αντι- λήψεις των διάφορων χωρών 144 . Αλλά και ο χρόνος που απαιτείται για την έναρξη της ισχύος μιας πολυμερούς σύμ- βασης είναι συχνά σημαντικός 145 . Εκτός από τους ανωτέρω λόγους, κάθε κράτος αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό την υιοθέτηση πολυμερών συμβάσεων που θεσπί- ζουν ουσιαστικούς κανόνες, διότι η υιοθέτησή τους συνεπάγεται περιορισμό της νομοθετικής εξουσίας του, αφού αναλαμβάνει με αυτή αφενός να προσδώσει ισχύ εθνικού νόμου σε κανόνες που δεν διατύπωσε αυτό, αφετέρου να μην τροποποιή- σει αυτούς συνήθως για μεγάλο διάστημα χρόνου. (ii) Εφαρμογή Ο βαθμός, εξάλλου, πραγμάτωσης της διεθνούς ομοιομορφίας εξαρτάται από τον ακολουθούμενο από κάθε συμβαλλόμενο κράτος τρόπο ενεργοποίησης και εφαρ- μογής των πολυμερών συμβάσεων που θεσπίζουν ουσιαστικούς κανόνες, από την έκταση του πεδίου εφαρμογής τους και από την ερμηνεία τους από τα δικαστήρια των συμβαλλόμενων κρατών. 142. Με τη σύγχρονη μέθοδο της σιωπηρής αποδοχής (άρθ. XV). 143. Βλ. F. Berlingieri , Unification and Harmonisation of Maritime Law Revisited, RHDI 2006, 603. 144. Βλ. Ι. Σχινά , ό.π., σελ. 22-23. 145.  Idem. 77 78 79 80