Συλλογικη Διαχείριση Δικαιωμάτων Πνευματικής Ιδιοκτησίας

Ε. ΣΤΑΜΑΤΟΥΔΗ 27 Άρθρο 2 ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ Ι . Γενικά .............................................................................................................................. 1-5 ΙΙ . Ειδικότερα ζητήματα ................................................................................................... 6-21 Α. Εποπτεία ..................................................................................................................... 7-8 Β. Εγκατάσταση ΟΣΔ, ΟΣΠ, ΑΟΔ και ΑΟΔ50 ................................................................. 9-10 Γ. Ανάθεση δραστηριοτήτων από ΟΣΔ σε τρίτους ....................................................... 11-12 Δ. ΟΣΔ που αδειοδοτούν μουσικά έργα για επιγραμμική χρήση ..................................... 13 Ε. Διατάξεις που εφαρμόζονται σε ΑΟΔ ...................................................................... 14-18 ΣΤ. Εξομοίωση ΑΟΔ50 με ΟΣΔ ................................................................................... 19-21 Βασική βιβλιογραφία και αρθρογραφία: Για την Οδηγία βλ.: – Guibault, Lucie & Van Gompel Stef, σε Gervais D., (επιμ.), “Collective Management of Copyright and Related Rights”: Third Edition, Kluwer Law International, 2015, σελ. 146. – Guibault L., «Collective Rights Management Directive» σε Stamatoudi I. and Torremans P. (επιμ.), European Union Copyright Law, Edward Elgar Publishing, Cheltenham (UK) - Northampton (US), 2014, σελ. 696. – Ficsor M., “Collective Management and Multi-territorial Licensing: Key Issues of the Transposition of Directive 2014/26/EU” σε Stamatoudi I. (επιμ.), New Developments in EU and International Copyright Law, Information Law Series (Hugenholtz B. (general editor)), Wolters Kluwer, 2016, σελ. 211. – Χριστοδούλου Κ., Πνευματική Ιδιοκτησία, Νομική Βιβλιοθήκη, 2018. Ι. Γενικά Το άρθρο 2 ενσωματώνει το άρθρο 2 της Οδηγίας. Αφορά στο πεδίο εφαρμογής του νόμου και αναφέρει συγκεκριμένα τις διατάξεις που εφαρμόζονται στα τέσσερα διακρι- τά είδη οργανισμών και οντοτήτων, τα οποία προβλέπονται, ήτοι α) στους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης (ΟΣΔ), β) στους οργανισμούς συλλογικής προστασίας (ΟΣΠ), γ) στις ανεξάρτητες οντότητες διαχείρισης (ΑΟΔ) και δ) στις ανεξάρτητες οντότητες δια- χείρισης με δεσπόζουσα θέση στην αγορά (ΑΟΔ του άρθρου 50, ΑΟΔ50). Η πρώτη και η τρίτη κατηγορία αντιστοιχούν σε έννοιες, οι οποίες ρυθμίζονται από την Οδηγία. Η δεύτερη κατηγορία κληρονομήθηκε από τον νόμο 2121/1993. Ο τότε νομο- θέτης φαίνεται να προέβλεψε την αδειοδότηση ΟΣΠ για να διευκολύνει τη λειτουργία τους κυρίως σε σχέση με τις συνδιαλλαγές τους με φορείς και υπηρεσίες του Κράτους. Συγκεκριμένα τους αδειοδοτεί προκειμένου να τους διευκολύνει σε σχέση με τη δικαστι- κή επιδίωξη της προστασίας των μελών τους εφαρμόζοντας και σε αυτούς τα δικονομι- κά τεκμήρια του άρθρου 7. Οι ΟΣΠ, σύμφωνα με το προηγούμενο καθεστώς, υπάγονταν στον ίδιο έλεγχο όπως οι ΟΣΔ ενώ δεν υπήρχε ρητή αναφορά στις διατάξεις που εφαρ- μόζονταν σε αυτούς δεδομένου ότι οι όποιες διατάξεις ίσχυαν κατ’ αναλογία. Η τέταρτη κατηγορία (ΑΟΔ50) θεσπίστηκε προκειμένου να ανταποκριθεί σε μία ελλη- νική ιδιομορφία, τη λειτουργία –κατά τη θέση σε ισχύ του νόμου– οργανισμού συλ- λογικής διαχείρισης του οποίου η νομική μορφή (κερδοσκοπική –ήτοι ανώνυμη εται- ρεία– χωρίς να ελέγχεται από τα μέλη του/δικαιούχους) δεν ανταποκρινόταν στον ορι- 1 2 3