Συλλογικη Διαχείριση Δικαιωμάτων Πνευματικής Ιδιοκτησίας

Ε. ΣΤΑΜΑΤΟΥΔΗ 33 Άρθρο 2 σάγει κάποια εχέγγυα ελάχιστης ρύθμισης και ελέγχου τους, τα οποία θα τους απέτρεπαν από το να δραστηριοποιούνται ανεξέλεγκτα. Επίσης θα περιόριζε ενδεχομένως το άμεσο ανταγωνιστικό πλεονέκτημα στο οποίο θα τελούσαν σε σχέση με τους ΟΣΔ, μια και οι τε- λευταίοι μπορούν να ενεργούν μόνον εντός του στενά ρυθμισμένου νομοθετικού περι- βάλλοντος που προβλέπει η Οδηγία (και τώρα ο ελληνικός νόμος). Για αρκετό καιρό στην ΕΕ υπήρχε διχογνωμία κατά πόσο τα κράτη μέλη είχαν διακριτική ευχέρεια να διαφοροποιηθούν προς «τα πάνω» (ήτοι να προβλέψουν ακόμη ποιο προ- στατευτικές ρυθμίσεις για τις ΑΟΔ –και άρα και για την αγορά– σε σχέση με τις προβλε- πόμενες στην Οδηγία) δεδομένου ότι προς «τα κάτω» (ήτοι χαλαροποίηση των σχετικών ρυθμίσεων δεν είναι δυνατή). Τελικά προέκυψε ότι υπήρχε σχετική διακριτική ευχέρεια, η οποία όμως δεν μπορούσε να φθάσει στο σημείο της εξομοίωσης των ΑΟΔ με τους ΟΣΔ διότι κάτι τέτοιο θα παραβίαζε το δίκαιο του ελεύθερου ανταγωνισμού. Η Ελλάδα (μαζί με την Ιταλία) υπήρξαν οι δύο χώρες που αύξησαν το πεδίο ρύθμισης και ελέγχου των ΑΟΔ περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη χώρα στην ΕΕ. Ο νόμος προβλέπει ρητά τις διατάξεις που εφαρμόζονται στις ΑΟΔ, ήτοι άρθρο 22 παρ. 1 (διεξαγωγή διαπραγματεύσεων για τη χορήγηση αδειών με καλή πίστη και ανταλλα- γή κάθε αναγκαίας πληροφορίας), άρθρο 25 (παροχή πληροφοριών στους δικαιούχους σχετικά με τη διαχείριση των δικαιωμάτων τους), άρθρο 27 (παροχή πληροφοριών προς δικαιούχους, άλλους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης και χρήστες κατόπιν αιτήμα- τος), άρθρο 28 παρ. 1 περιπτώσεις α΄, β΄, γ΄, στ΄, ζ΄ και παρ. 3 (δημοσιοποίηση πληροφο- ριών), άρθρο 32 (που εξηγεί όλο το καθεστώς εγκατάστασης και γνωστοποίησης ΑΟΔ στην Ελλάδα), άρθρο 43 (γνωστοποίηση παραβιάσεων), τα άρθρα 46 και 47 (επιβολή κυ- ρώσεων) και το άρθρο 49 (προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα). Οι εν λόγω διατάξεις εφαρμόζονται σε όλες τις ΑΟΔ που είναι εγκαταστημένες στην Ελλάδα. Δεν περιλαμβάνει ΑΟΔ είτε εντός είτε εκτός ΕΕ. ΣΤ. Εξομοίωση ΑΟΔ50 με ΟΣΔ Για τους λόγους που αναφέραμε ανωτέρω (Ι. Γενικά) σκοπός του νομοθέτη ήταν η εξο- μοίωση των ΑΟΔ50 με τους ΟΣΔ χρησιμοποιώντας ως θεμέλιο λίθο το γεγονός ότι οι ΑΟΔ του άρθρου 50 (ΑΟΔ50) κατέχουν δεσπόζουσα θέση στην ελληνική αγορά στην κατηγορία που εκπροσωπούν. Οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση θα θεωρείτο ότι παρα- βίαζε τον ανταγωνισμό δεδομένου ότι αν έχεις οντότητες με δεσπόζουσα θέση στην ίδια αγορά (όπως είναι συνήθως οι ΟΣΔ) και προβλέπεις για τους μεν ένα αυστηρό πλαίσιο λειτουργίας και ελέγχου ενώ οι δε δραστηριοποιούνται ελεύθερα, οι τελευταίοι τίθε- νται σε ανταγωνιστικό πλεονέκτημα σε σχέση με τους πρώτους. Επιπλέον ο δικαιολογη- τικός λόγος αυξημένης προστασίας των δικαιούχων στην περίπτωση των ΟΣΔ υφίσταται και στην περίπτωση των ΑΟΔ με δεσπόζουσα θέση στην αγορά (ΑΟΔ50) ακριβώς λόγω της θέσης τους αυτής και του όγκου του ρεπερτορίου που εκπροσωπούν. Η εξομοίωση αφορά τόσο στις υποχρεώσεις όσο και στα προνόμια. Σύμφωνα με το άρθρο 2 παρ. 7 οι ΑΟΔ δεν απολαμβάνουν τα προνόμια των ΟΣΔ, ήτοι το δικαίωμα υποχρεωτικής συλλογικής διαχείρισης και τα τεκμήρια του άρθρου 7 (άρ- 15 16 17 18 19 20