ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ

ΜΕΡΟΣ Α΄ - Νόμος 2308/1995 - Κτηματογράφηση 7 σίας. Αντίθετα, ο υπό αναβλητική αίρεση κληροδόχος ούτε υποχρέωση αλλά ούτε και δικαίωμα έχει να προβεί σε δήλωση για την υπό αίρεση κληροδοσία και το εξ αυτής υπό αίρεση εγγραπτέο δικαίωμα, δεδομένου ότι αυτό θα ισοδυναμούσε με δήλωση για αποδοχή της κληροδοσίας, η οποία, σύμφωνα με το άρθρο 2001 § 2 εδ. β΄ ΑΚ γίνεται μόνο μετά την επαγωγή της κληροδοσίας, δηλαδή μετά πλήρωση της αίρεσης ή τη συμπλήρωση υπό την οποίαν αυτή τελεί (ΑΚ 1998). Όταν η παραπάνω κληροδοσία είναι υπό διαλυτική αίρεση, τότε μόνος ο δικαιούχος του εγγραπτέου δικαιώματος που αποτελεί το αντικείμενο της κληροδοσίας, το οποίο αποχωρίζεται άμεσα με τον θάνατο του διαθέτη από τη κληρονομιά, είναι ο κληροδόχος και μό- νον αυτός έχει υποχρέωση υποβολής δήλωσης του Ν 2308/1995. Στη δήλωση αυτή, για να είναι ακριβής, θα πρέπει να αναγράφεται και το ενδεχομένως μετακλητό του εγγραπτέου δικαιώματος συνεπεία της εξάρτησής του από την πλήρωση ή όχι της διαλυτικής αίρεσης. στ) Στην περίπτωση της καταπιστευτικής υποκατάστασης στην κληροδοσία (άρ- θρα 2009 και 2010 ΑΚ) πρόκειται στην πραγματικότητα για εγκατάσταση με τη δι- αθήκη – υπό τις προϋποθέσεις των εν λόγω διατάξεων – δύο κληροδόχων: α) ενός αρχικού κληροδόχου που έχει – σε περίπτωση προθεσμίας – ή ενδέχεται να έχει – σε περίπτωση αίρεσης – ένα χρονικά περιορισμένο δικαίωμα και β) ενός επιγενόμενου – υποκατάστατου κληροδόχου, που διαδέχεται τον αρχικό κληροδόχο μετά την πά- ροδο της προθεσμίας ή την ενδεχόμενη πλήρωση της αίρεσης. Επομένως, δικαίωμα και υποχρέωση υποβολής δήλωσης του Ν 2308/1995 μετά την επαγωγή της αρχι- κής κληροδοσίας και πριν από την πάροδο της προθεσμίας ή την πλήρωση της αι- ρέσεως έχει ο αρχικός κληροδόχος, ενώ μετά την συμπλήρωση της προθεσμίας ή την πλήρωση της αίρεσης έχει ο υποκατάστατος – κατά την έννοια των ΑΚ 2009 και 2010 – κληροδόχος. Η δήλωση αφορά στο δικαίωμα επί του ακινήτου και όχι στο ακίνητο το ίδιο. Αυ- τό σημαίνει ότι σε περίπτωση που σε ένα ακίνητο υφίστανται περισσότερα δικαι- ώματα, αυτά θα πρέπει να δηλωθούν από όλους τους δικαιούχους, π.χ. αν η κυρι- ότητα ενός ακινήτου ανήκει σε παραπάνω από ένα άτομα, πρέπει όλοι όσοι έχουν δικαίωμα σ' αυτό, να το δηλώσουν. Το ίδιο ισχύει αν σε κάποιον ανήκει η ψιλή κυ- ριότητα και σε άλλον η επικαρπία. Στην περίπτωση αυτή τόσο αυτός που έχει την ψιλή κυριότητα όσο και αυτός που έχει την επικαρπία επί του ακινήτου θα πρέπει να δηλώσουν το δικαίωμά τους. Στη συγκυριότητα κάθε συγκύριος δηλώνει το ποσοστό που του ανήκει (π.χ. αγρο- τεμάχιο που ανήκει σε δύο αδέλφια από 50%, δηλώνεται ξεχωριστά από καθέναν για το 50% που του ανήκει). Στην κληρονομία, κάθε κληρονόμος δηλώνει το μερίδιό του (ποσοστό δικαιώματος επί τοις εκατό ή σε κλάσμα) στο ακίνητο που έχει κληρονομήσει. Στην κάθετη ή οριζόντια ιδιοκτησία, κάθε ιδιοκτήτης δηλώνει το δικαίωμά του επί της οριζόντιας ή κάθετης ιδιοκτησίας (π.χ. το διαμέρισμά του σε μια πολυκατοικία).