Η ΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΗ

Το ένδικο βοήθημα της αγωγής Αθ. Σκόντζος 11 « αγωγή » επιστρατεύεται από τον ουσιαστικό νομοθέτη προκειμένου να δηλωθεί η προβαλλόμενη ουσιαστική αξίωση 19 . Ιδίως η δυνατότητα πραγ- μάτωσης του περιεχομένου της αξίωσης μέσω καταψηφιστικής αγωγής ως συστατικού στοιχείου της έννοιας της αξίωσης 20 , καθιστά ορατό τον κίνδυνο αδυναμίας οριοθετήσεως εννοιών του ουσιαστικού δικαίου έναντι παρεμφερών ή αντίστοιχων του δικονομικού δικαίου. Οι λόγοι της σύγχυ- σης αυτής είναι παλαιοί, έλκουν δε την καταγωγή τους από την κοινή εξέ- λιξη αστικού και αστικού δικονομικού δικαίου κατά την απονομή έννομης προστασίας μέσω της actio του Ρωμαϊκού ∆ικαίου 21 . την εφαρμογή του Κανονισμού 44/2001 για τη ∆ιεθνή ∆ικαιοδοσία και την Εκτέλεση Αποφάσεων, 2011, σελ. 139 σημ. 61· Νίκα Ν ., Εκκρεμοδικία και συνάφεια κατά τον Κα- νονισμό 44/2001 (Βρυξέλλες Ι), Γενέθλιον Απόστολου Γεωργιάδη, Τόμ. ΙΙ, 2006, σελ. 1345 επ. και ιδίως σελ. 1350· Ποδηματά Ε ., Ευρωπαϊκή διαταγή πληρωμής, 2011, σελ. 162 και την εκεί σημ. 495· Kropholler J./von Hein J ., Europäisches Zivilprozessrecht, 2011, άρθρ. 27 αριθ. 2· Schlosser P ., EU-Zivilprozessrecht 2 , 2003, άρθρ. 27 EuGVVO, αριθ. 1· Προτάσεις Γενικού Εισαγγελέα Léger 13.7.2004, Maersk Olie, C-39/02, Συλ- λΝομολ 2004. I-9661, αρ. 30. Για την πολιτική αγωγή βλ. ιδίως Κεραμέα/Κρεμλή/Τα- γαρά, Η Σύμβαση των Βρυξελλών για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση απο- φάσεων όπως ισχύει στην Ελλάδα. Ερμηνεία κατ’ άρθρο, 1989, άρθρ. 21 αριθ. 2, σελ. 184 και την εκεί σημ. 3. 19.  Αλλά και αντίστροφα ο όρος « αξίωση » ( Anspruch ) απαντούσε σε σημαντικό αριθμό διατάξεων της γερμΠολ∆ (βλ. ιδίως §§146, 147, 253 ΙΙ 2, 260, 261, 322 Ι, 537), δίνο- ντας αφορμή για σχετική συζήτηση· Βλ. σχετ. Καλαβρό Κ. , Το αντικείμενον της πολι- τικής δίκης, ημ. Α’, 1983, σελ. 21 επ., 193-194· Κεραμέα Κ. , Ουσιαστικόν δεδικασμένον περί προδικαστικών ζητημάτων, 1967, σελ. 54. Τις αντίστοιχες διατάξεις της Πολ∆ ερμηνεύει ο Μητσόπουλος Γ. , Η αναγνωριστική αγωγή, σελ. 97-100. Η ορολογία υπό τον ΚΠολ∆ μεταχειρίζεται ως προς την αξίωση του ουσιαστικού δικαίου τον όρο « απαίτηση » (πρβλ. 592 παρ. 4, 704-705 παρ. 1, 728 παρ. 1-729 παρ. 1-3, 5, 730 παρ. 1-3, 908 παρ. 1 περίπτ. α’, γ’, ε’, 910 αριθμ. 3-4, 915, 925-παράτιτλος ΚΠολ∆). Για τη διάκρι- ση αξίωσης και απαίτησης (ενοχής υπό την ενεργητική της όψη) βλ. Γεωργιάδη Απ. , Ενοχικό ∆ίκαιο. Γενικό μέρος, 1999, σελ. 28-29. 20.  Η μεγάλη χρησιμότητα της έννοιας της αξίωσης έγκειται στην κοινότητα έννομων συνεπειών τόσο σε περίπτωση προσβολής ενός απολύτου όσο και ενός σχετικού δικαιώματος. Πρόκειται για την εξουσία προβολής ενός ορισμένου αιτήματος και τη δυνατότητα ικανοποιήσεως αυτού μέσω καταψηφιστικής αγωγής. Έτσι, ενώ η γέ- νεση της αξίωσης συντελείται αποκλειστικά με την προσβολή ενός εξουσιαστικού δικαιώματος σε επίπεδο ουσιαστικού δικαίου, η πραγμάτωση του περιεχομένου της επέρχεται υπό και δια των μέσων των προβλεπόμενων στο δικονομικό δίκαιο. Η θέση αυτή πιστοποιεί τον διφυή χαρακτήρα της αξίωσης: η αξίωση μετέχει τόσο του ουσιαστικού όσο και του δικονομικού δικαίου, αποτελώντας βασικό συνδετικό κρί- κο μεταξύ ουσιαστικής και δικονομικής έννομης τάξης. Βλ. Γεωργιάδη Απ . σε Γεωρ- γιάδη-Σταθόπουλου ΑΚ, 247 αρ. 2· τον ίδιο , ∆ 1975, σελ. 43 επ και ιδίως σελ. 50-51. 21.  Για την έννοια της actio και τον συσχετισμό αυτής με την αξίωση, το δικαίωμα και την αγωγή βλ. Γεωργιάδη Απ. , Από την «actio» του Ρωμαϊκού ∆ικαίου στην «αξίωση» του Αστικού Κώδικα (Η δικονομική σκέψη των Ρωμαίων και η σύγχρονη αντίληψη