Η ΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΗ
Αθ. Σκόντζος 3 Ανδρουλάκης Ν., Θεμελιώδεις έννοιες της ποινικής δίκης 4 , 2012· Ανδρουλιδάκη- ∆ημητριάδη Ισ., Αμερικανικό ∆ίκαιο των Συμβάσεων. Βασικές Αρχές, 2006· Απαλα- γάκη Χ., Το δικαίωμα ακροάσεως των διαδίκων στην πολιτική δίκη. Έννοια περιεχό- μενο, εκφάνσεις, 1989· Αποστολάκης Γ., Ο δικαστικός έλεγχος της νομιμοποίησης ως διαδικαστική προϋπόθεση της δίκης, ΕΠολ∆ 2018, σελ. 231 επ.· Αρβανιτάκης Π., Η επικουρικότητα στην πολιτική δίκη (δ.δ.), 1989· Γαζής Αν., Η σύγκρουσις των δι- καιωμάτων, 1959· Γέσιου-Φαλτσή Π., ∆ίκαιο Αναγκαστικής εκτελέσεως 2 Ι. Γενικό μέρος, 2017· Η ίδια, Η εξελικτική πορεία του Αστικού ∆ικονομικού ∆ικαίου από τις εθνικές προς υπερεθνικές πηγές, ΝοΒ 2007, σελ. 2287 επ.· Η ίδια, ∆ίκαιο αποδείξε- ως 3 , θεμελιωμένο από τον †Χαρ. Ν. Φραγκίστα Ομότιμο Καθηγητή, 1986· Γεωργιά- δης Απ., Από την «actio» του Ρωμαϊκού ∆ικαίου στην «αξίωση» του Αστικού Κώδικα (Η δικονομική σκέψη των Ρωμαίων και η σύγχρονη αντίληψη του ουσιαστικού δικαι- ώματος), ΧρΙ∆ 1/2009, σελ. 3 επ.· Ο ίδιος, Σύμφωνον προαιρέσεως και δικαίωμα προαιρέσεως, 1970· Ο ίδιος, Die Anspruchskonkurrenz im Zivilrecht und im Zivilprozessrecht, 1968· Ο ίδιος, στον ΑΚ Γεωργιάδη-Σταθόπουλου, άρθρ. 247· Ο ίδιος, Η «συρροή» αξιώσεων επί συνδρομής συμβατικής και αδικοπρακτικής ευθύ- νης, ∆ 1975, σελ. 43 επ.· Ο ίδιος, Εμπράγματο ∆ίκαιο 2 , 2010· Ο ίδιος, Ενοχικό ∆ίκαιο. Γενικό μέρος, 1999· Γκόφας ∆., Ιστορία και Εισηγήσεις του Ρωμαϊκού ∆ικαίου, 2011· ∆εληκωστόπουλος Ι., Η αναζήτηση της αλήθειας στην πολιτική δίκη, 2016· Ο ίδιος, Ζητήματα από την εφαρμογή του Κανονισμού 44/2001 για τη ∆ιεθνή ∆ικαιοδοσία και την Εκτέλεση Αποφάσεων, 2011· ∆εληκωστόπουλος Σ., Η αυτονομία της ιδιωτι- κής βουλήσεως εν τη πολιτική δικονομία. Αι δικονομικαί συμβάσεις, 1965· ∆ωρής Φ., Εμπράγματη ασφάλεια. Παραδόσεις, 1986· Ευκλείδης Σ./Παπαδόπουλος Κ., Ερ- μηνεία της Πολιτικής ∆ικονομίας 3 , Τόμ. ΙΙ, 1932· Ευρυγένης ∆., Ζητήματα εκ της εκτελέσεως και αναγνωρίσεως αλλοδαπών αποφάσεων, Επετ. Νομικής Σχολής Πα- νεπιστημίου Θεσσαλονίκης, 1968, Τόμ. 7ος, σελ. 323 επ.· Ζέπος Π., Περί πολλαπλών ενεργειών εις το αστικόν δίκαιον (αντίκρουσις της θεωρίας του Theodore Kipp), 1934· Καΐσης Αθ., Η ακύρωση διαιτητικών αποφάσεων 2 . ∆ογματική θεμελίωση των λόγων ακυρώσεως που αφορούν στη συμφωνία περί διαιτησίας και στο διαιτητικό δικαστήριο: Συμβολή στην ερμηνεία των άρθρων 872-875, 877-879, 883-885 και 897 αριθμ. 1-4 ΚΠολ∆, 1989· Καλλιμόπουλος Μ., Το νομοθετικόν έρεισμα της γενικής αναγνωριστικής αγωγής, 1947· Καργάδος Π., Το πρόβλημα των «διαπλαστικών» αγωγών και αποφάσεων, 1975· Καρράς Αρ., Ποινικό ∆ικονομικό ∆ίκαιο 4 , 2011· Κα- λαβρός Κ., Το αντικείμενον της πολιτικής δίκης, ημ. Α’, 1983· Ο ίδιος, Η αναίρεση κατά τον ΚΠολ∆, 2009· Κεραμεύς Κ., Ουσιαστικόν δεδικασμένον περί προδικαστι- κών ζητημάτων, 1967· Ο ίδιος, Βιβλιοκρισία, Αρμ 1969, σελ. 787 επ.· Ο ίδιος, Σχέ- σεις αναγνωριστικής και καταψηφιστικής αγωγής κατά το ελληνικό δίκαιο, Προ- σφορά στον ΓεώργιοΜιχαηλίδη-Νουάρο Α’, 1987, σελ. 501 επ.· Κεραμεύς Κ./Κρεμλής Γ./Ταγαράς Χ., Η Σύμβαση των Βρυξελλών για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλε- ΕΙ∆ΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ - ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΙΑ
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy MjEyOTk=