Η ΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΗ

Η Αγωγή στην Πολιτική ∆ίκη 8 Αθ. Σκόντζος Η δημοσίου (δικονομικού) δικαίου αξίωση παροχής έννομης προστασίας (το προς αγωγή δικαίωμα) διαφέρει έναντι του προβαλλόμενου δια της αγωγής ουσιαστικού δικαιώματος του ενάγοντος (ουσιαστικής αξίωσης ή διαπλαστικού δικαιώματος), όπως αυτό συγκεκριμενοποιείται μέσω του αντικειμένου της δίκης. Μολονότι το δικαίωμα προς άσκηση αγωγής στη- ρίζεται σε συγκεκριμένο ιδιωτικό δικαίωμα και απορρέει από την προσβο- λή του, δεν αποτελεί υποκατάστατο των δικαιωμάτων που η ουσιαστική έννομη τάξη αναγνωρίζει 5 . Αντίθετα, αποτελεί δημοσίου δικαίου επιταγή συνταγματικής (20 παρ. 1 Συντ.) και υπερεθνικής (6 παρ. 1 ΕΣ∆Α) θεμελίω- σης, απευθυνόμενη προς την Πολιτεία, με σκοπό την αυθεντική διάγνωση της επίδικης διαφοράς 6 . Από και δια της άσκησης της αγωγής ως διαδικα- των διαδίκων σε περίπτωση διάθεσης του επίδικου αντικειμένου ή οι δικονομικές συμβάσεις. Βλ. Μητσόπουλο Γ. , Η θεωρία του αστικού δικονομικού δικαίου, ∆ 1970, σελ. 7 επ. και ιδίως σελ. 11-14· Μιχελάκη Εμμ ., Η άδικος διαδικαστική πράξις, 1944, σελ. 29-30· Ράμμο Γ ., Εγχειρίδιον, Τόμ. Ι, §47, σελ. 100-101· τον ίδιο , Στοιχεία, Τόμ. Ι, §28, σελ. 63. Για τη δημοσίου δικαίου (δικονομική) έννομη σχέση μεταξύ των υπο- κειμένων της αναγκαστικής εκτέλεσης (επισπεύδοντος, οφειλέτη και οργάνων της εκτέλεσης) βλ. Γέσιου-Φαλτσή Π. , ∆ίκαιο Αναγκαστικής εκτελέσεως 2 Ι. Γενικό μέρος, 2017, σελ. 103 επ.· Νίκα Ν ., ∆ίκαιο Αναγκαστικής Εκτελέσεως Ι Ι. Γενικό μέρος 2 , 2017, σελ. 44 επ.· Νικολόπουλο Γ ., Αναγκαστική εκτέλεση 2 , 2012, σελ. 10. Βλ. όμως και Στα- ματόπουλο Σ. , Η δικαστική προστασία του τρίτου στην αναγκαστική εκτέλεση κατά την ΚΠολ∆ 936, 1994, σελ. 58 επ.. 5.  Εξάλλου, το ένδικο βοήθημα της αγωγής δεν αναπτύσσει παρακολουθηματική σε σχέ- ση με την προσβολή του ιδιωτικού δικαιώματος λειτουργία, καθόσον « […] δεν αποτελεί αναγκαίο φαινόμενο του εννόμου βίου » ( Κεραμεύς Κ. , Αστικό δικονομικό δίκαιο. Γενικό Μέρος, σελ. 122). Η ικανοποίηση του δικαιώματος ενδέχεται να λάβει χώρα πρωτο- βουλία των μερών πριν την έναρξη της δίκης ή και εκτός του δικαστικού αγώνα. Η παρατήρηση αυτή αποκτά σήμερα αυξημένη σημασία ενόψει και της πρόθεσης του σύγ- χρονου νομοθέτη προς μία αποτελεσματική αξιοποίηση των εναλλακτικών τρόπων επίλυσης διαφορών (ADR). Βλ. συναφώς παρακάτω Κεφ. 8 ο , αρ. 59 επ., σελ. 339 επ.. 6.  Για τη γερμανικής προέλευσης θεωρία του Adolph Wach (Der Festellungsanspruch - Ein Beitrag zur Lehre vom Rechtsschutzanspruch, Sonderdruck aus der Festgabe der Leipziger Juristenfakultät für B. Windscheid zum 22. Dezember 1888, Leipzig 1889) περί δικονομικής αξίωσης παροχής έννομης (ένδικης) προστασίας ( Rechtsschutzanspurch ), η οποία θεμελιώνει εισέτι την κρατούσα άποψη στους κόλπους του ελληνικού αστι- κού δικονομικού δικαίου, βλ. Απαλαγάκη Χ ., Το δικαίωμα ακροάσεως των διαδίκων στην πολιτική δίκη, σελ. 7 σημ. 27· ∆εληκωστόπουλο Σ ., Η αυτονομία της ιδιωτικής βουλήσεως εν τη πολιτική δικονομία. Αι δικονομικαί συμβάσεις, 1965, σελ. 237 επ.· ∆εληκωστόπουλο Σ./Σινανιώτη Λ. , Ερμηνεία (κατ’ άρθρον) κώδικος πολιτικής δικονο- μίας, Ι, 1968, Εισαγωγή, VI, σελ. 18 επ.· Καλλιμόπουλο Μ ., Το νομοθετικόν έρεισμα της γενικής αναγνωριστικής αγωγής, 1947, σελ. 1 επ.· Μητσόπουλο Γ ., Η αναγνωριστική αγωγή, σελ. 20 επ.· τον ίδιο , Πολιτική δικονομία Α’, 1972, σελ. 35 επ.· Μιχελάκη Εμμ ., Η σύγχρονος θεωρία του δικονομικού δικαίου, ΕΕΝ 1948, σελ. 66 επ.· Νίκα Ν ., Το έννο- μο συμφέρον ως προϋπόθεση του παραδεκτού των ενδίκων μέσων κατά τον ΚΠολ∆, 1981, σελ. 32-33· Οικονομόπουλο Τ ., Τόμ. Ι, Τεύχ. Β’, σελ. 15· Ράμμο Γ ., Εγχειρίδιον, Τόμ. 2