Η ΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΚΗ

Το ένδικο βοήθημα της αγωγής Αθ. Σκόντζος 9 στικής πράξης 7 , συγκεκριμενοποιείται η αντιστοιχούσα στην πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας δικονομική αξίωση του θιγόμενου προς παροχή καθολικής, πλήρους, έγκαιρης και αποτελεσματικής δικαστικής προστα- σίας. Συνεπώς, η αγωγή ως φορέας του δικονομικής φύσης δικαιώματος δικαστικής προστασίας συνέχεται λειτουργικά με την αποκατάσταση της δικαϊκής ειρήνης, την αποφυγή της αυτοδικίας και την πραγμάτωση του εξ αντικειμένου δικαίου, ως βασικού σκοπού της πολιτικής δίκης 8 . Η αγωγή αποτελεί « θεμέλιο της δίκης 9 », « θεμελιώδη διαδικαστική πράξη 10 », την « […] κυριωτέρα εκ των πράξεων των διαδίκων, εφ’ όσον εις την έγγρα- φον προδικασίαν στηρίζεται η επ’ ακροατηρίου διαδικασία 11 », με « αυτονόητη σημασία για όλο (το) αστικό, και όχι μόνο, δικονομικό δίκαιο » 12 , παριστά δε « οιονεί άξωνα, περί του οποίου περιστρέφεται η όλη δίκη 13 ». Μέσω του έν- δικου βοηθήματος της αγωγής θεμελιώνεται η δικαιοδοσία των πολιτικών δικαστηρίων προς εκδίκαση ιδιωτικών διαφορών (94 παρ. 2 Συντ., 1 περ. α’ ΚΠολ∆), προσδιορίζεται η κατά τόπον αρμοδιότητα και η διεθνής δικαιοδο- σία των ελληνικών πολιτικών δικαστηρίων (3, 22 επ. ΚΠολ∆), υπολογίζεται η αξία του αντικειμένου της δίκης, καθορίζεται η καθ’ ύλην αρμοδιότητα (7 επ., 14 επ. ΚΠολ∆), η ακολουθητέα διαδικασία (1-590, 591 επ. ΚΠολ∆) και η εφαρμογή ή μη ειδικών διαδικαστικών διατάξεων (466 επ., 473 επ., 478 επ. ΚΠολ∆), προσδιορίζεται το είδος και η έκταση της αιτούμενης δικα- Ι, σελ. 264-265· τον ίδιο , Στοιχεία, Τόμ. Ι, §87, σελ. 187 επ.· Τριανταφύλλου - Αλμπανί- δου Φ ., Το έννομο συμφέρον του ενάγοντος, 1995, σελ. 28 επ.. Από τη νομολογία βλ. ΟλΑΠ 12/1989 Ελλ∆νη 1989, 1313 = ΑρχΝομ 1989, 252 = ∆ 1990, 949 = ΕΕΝ 1989, 709 = ΕΕργ∆ 1990, 252 με αφορμή τον προσδιορισμό του αντικειμένου της κατ’ έφεση δίκης: « αντικείμενο της πολιτικής δίκης είναι, και στον δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας, η δικονομική αξίωση που έχει υποβληθεί στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο και εκφράζεται με αίτηση παροχής, για την προβαλλόμενη ιστορική αιτία, δικαστικής προστασίας δι’ αποφάνσεως του δικαστηρίου σύμφωνης προς το υποβαλλόμενο αίτημα » και έκτοτε πάγ. νομ. βλ. ΑΠ 399/2018 ΝΟΜΟΣ· ΑΠ 1867/2017 ΝΟΜΟΣ· ΑΠ 755/2012 ΕΠολ∆ 2013, 567 με σημ. Κατηφόρη Ν. · ΑΠ 821/2010 Ελλ∆νη 2011, 784· ΑΠ 1185/2001 Ελλ∆νη 2002, 707· ΑΠ 246/1995 Ελλ∆νη 1996, 659 = ΕΕΝ 1996, 223. 7.  Για την άσκηση της αγωγής βλ. διεξοδικά παρακάτω Κεφ. 3 ο , αρ. 1 επ., σελ. 159 επ.. 8.  Για τους σκοπούς της πολιτικής δίκης βλ. τη διεξοδική έρευνα του Γιακουμή ∆ ., Η πολιτική δίκη και ο σκοπός της. Μία ανατομία του καθόλου θεσμού της δίκης και του σκοπού της (ΕΙ∆ΜΕ 1989), σελ. 16 επ.. 9.  Νίκας Ν ., Πολιτική ∆ικονομία Ι, σελ. 433· Κεραμεύς Κ. , ό.π., σελ. 121. 10.  Καλαβρός Κ ., Πολιτική ∆ικονομία 4 , 2016, σελ. 35. 11.  Βερνάρδου Αν ., Πολιτική ∆ικονομία 2 , 1972, σελ. 113. 12.  Κλαμαρής Ν./Κουσούλης Σ./Πανταζόπουλος Σ ., ό.π., σελ. 393. Χαρακτηριστικά Οικο- νομίδης Β./Λιβαδάς Μ ., ό.π., Ι, σελ. 7 « πρώτη και κύρια της δίκης πράξις, περί ην άπασα η διαφορά στρέφεται […] δια τούτο ως σημαντικωτάτη δικαίως λογίζεται ». 13.  Λιβαδά Μ ., ό.π., σελ. 424. 3