ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΡΗΤΡΑΣ OFF-HIRE ΣΤΑ ΝΑΥΛΟΣΥΜΦΩΝΑ

Οι προϋποθέσεις επίκλησης της ρήτρας off - hire 75 βάνει η ρήτρα off-hire να ρυθμίσει τον τρόπο λειτουργίας της, σύμ- φωνα με τις νέες δημιουργηθείσες συνθήκες. I. Το στοιχείο της απώλειας χρόνου (loss of time) Για να ανασταλεί η υποχρέωση του ναυλωτή προς καταβολή του ναύλου δεν αρκεί το προβαλλόμενο διακωλυτικό περιστατικό να εντάσσεται στο πεδίο εφαρμογής της ρήτρας 162 . Επίσης, θα πρέπει να αποδειχτεί ότι η παρεμπόδιση της διάθεσης του χρονοναυλωμέ- νου πλοίου έχει ταυτόχρονα ως συνέπεια την απώλεια χρόνου 163 . Υπενθυμίζεται ότι η συγκεκριμένη αποδεικτική διαδικασία δεν εξαρτάται από τη στοιχειοθέτηση της υπαιτιότητας του εκναυ- λωτή και της τυχόν παραβίασης εκ μέρους του κάποιου όρου της σύμβασης ναύλωσης 164 . Αντιθέτως, το όλο ζήτημα επικεντρώνεται στον τρόπο κατανομής του κινδύνου. Έτσι, εάν η ενεργοποίηση της ρήτρας εξαρτάται από περιστατικό, για την πρόκληση του οποίου ευθύνεται ο ναυλωτής, τότε καθίσταται αλυσιτελής η εξέταση του εάν υφίσταται ή όχι απώλεια χρόνου. Τούτο διότι, δε νοείται να παρέχεται στον τελευταίο το δικαίωμα της μη καταβολής ναύλου, η σύμβαση έπρεπε να λυθεί βάσει του θεσμού της “frustration”, επειδή το προβαλλόμενο από το ναυλωτή περιστατικό (σ.σ. τα θαλάσσια πολεμικά τεχνητά εμπόδια) ήταν μεν απολύτως εξωγενές, αλλά δεν μπορούσε να ενταχθεί στην έννοια του όρου “whatsoever”. 162.  Βλ. T. Coghlin , Time Charters, ό.π., αρ. 25.6, Α. Αντάπασης/Λ. Αθανασίου, ό.π., σελ. 523 επ. 163.  Αυτός είναι ο κανόνας που ισχύει για τις περισσότερες βασικές τυποποιη- μένες ρήτρες off-hire των διάφορων τυποποιημένων χρονοναυλοσυμφώ- νων. Ωστόσο, όταν επιχειρείται η ενεργοποίηση άλλης ρήτρας του ίδιου ναυλοσυμφώνου, στην οποία ρυθμίζονται διαφορετικά off-hire περιστατι- κά (π.χ. η συντηρητική κατάσχεση ενός πλοίου), δεν είναι απαραίτητο, ότι θα πρέπει να συντρέχει η προϋπόθεση της απώλειας χρόνου, προκειμέ- νου αυτή να ενεργοποιηθεί, εκτός εάν υπάρχει αντίθετη πρόβλεψη. Για το ίδιο ζήτημα βλ. τις υποθέσεις: “The Doric Pride” [2006] 2 Lloyd’s Rep. 175 , “The Global Santosh” [2014] 2 Lloyd’s Rep. 103 [C.A.]. 164.  Βλ. επίσης την παράγραφο IV (Β) των εισαγωγικών παρατηρήσεων.