ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΡΗΤΡΑΣ OFF-HIRE ΣΤΑ ΝΑΥΛΟΣΥΜΦΩΝΑ

Ζητήματα από την εφαρμογή της ρήτρας Οff-hire στα ναυλοσύμφωνα 80 μην καταβάλλει καθόλου ναύλο, παρά το γεγονός ότι, ενδεχομένως, εκπληρώθηκαν κανονικά από τον εκναυλωτή οι σκοποί της ναύλω- σης, κατά το διάστημα που το πλοίο έχει τεθεί off-hire. Τα αγγλικά δικαστήρια φαίνεται ότι προτιμούν να ερμηνεύουν τον όρο της «απώλειας χρόνου» βάσει της ρήτρας «περιόδου» 172 , αποφεύγοντας έτσι τη δύσκολη, όπως θα καταδειχθεί στη συνέχεια, διαδικασία του υπολογισμού του απολεσθέντος χρόνου βάσει της ρήτρας “net loss of time”. 1. Η ερμηνευτική προσέγγιση της ρήτρας «περιόδου» κατά το ελληνικό δίκαιο (ΑΚ 281) Η βασική προβληματική της ρήτρας «περιόδου» σχετίζεται με το γεγονός ότι εξισώνει τη μερική μη διαθεσιμότητα/μη λειτουργικό- τητα (partial inefficiency) του πλοίου με την αντίστοιχη ολική (total inefficiency) 173 . Γι’ αυτό το λόγο, στην υπόθεση “ Hogarth v. Alexan- der Miller, Bro & Co” 174 , αντί να προσαρμοστεί (μείωση) το ύψος του καταβλητέου ναύλου στις νέες συνθήκες που είχαν δημιουργηθεί, το πλοίο τέθηκε εκτός ναύλου (εξαιτίας του ότι η μία εκ των δύο μηχανών του είχε τεθεί εκτός λειτουργίας), και μάλιστα για όλη τη χρονική περίοδο, ήτοι από τη στιγμή που έλαβε χώρα το διακωλυτι- κό περιστατικό μέχρι την επίλυσή του, παρά το γεγονός ότι δέχθηκε βοήθεια από ρυμουλκό και έφτασε εν τέλει στον προορισμό του. Ωστόσο, εάν αρμόδιος για την επίλυση αυτού του προβλήματος ήταν ο Έλληνας δικαστής, ενδεχομένως να το αντιμετώπιζε με διαφορετικό τρόπο. Λαμβανομένου υπόψη της νομικής φύσης της χρονοναύλωσης, η οποία χαρακτηρίζεται ως μία σύμβαση μίσθωσης 172.  Βλ. T. Coghlin , Time Charters, ό.π., αρ. 25.63, S. Baughen , Shipping Law, ό.π., σελ. 250, “The Bridgestone Maru No.3” [1985] 2 Lloyd’s Rep. 62, σελ. 84 (1 η στήλη). 173.  Βλ. S. Baughen , Shipping Law, ό.π., σελ. 249. 174.  [1891] A.C. 48 (H.L.).