ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΡΗΤΡΑΣ OFF-HIRE ΣΤΑ ΝΑΥΛΟΣΥΜΦΩΝΑ

Ζητήματα από την εφαρμογή της ρήτρας Οff-hire στα ναυλοσύμφωνα 82 και “ any time lost thereby ” αντίστοιχα. Μονάχα, όμως, μέσω της ανεύ- ρεσης της πραγματικής έννοιας των συγκεκριμένων φράσεων μπο- ρεί να φανερωθεί το αληθινό στοιχείο της διαφοροποίησής τους από τη ρήτρα «περιόδου». Μία πρώτη ερμηνευτική προσέγγιση επιχειρείται να δοθεί στην υπόθεση “ The Marika M” 175 . Το ομώνυμο πλοίο ήταν χρονοναυλω- μένο για την τέλεση ενός ταξιδιού προς το λιμένα του Μπαχρέιν. Μία ημέρα, όμως, πριν την προγραμματισμένη άφιξή του προσάραξε σε αβαθή ύδατα. Μετά την πάροδο δέκα ημερών και αφού το πλοίο είχε ρυμουλκηθεί, έπρεπε να αναμείνει επιπλέον δέκα ημέρες για να πραγματοποιηθεί η εκφόρτωση, έως ότου βρεθεί ελεύθερη προ- βλήτα. ∆εν αμφισβητήθηκε ότι το πλοίο έπρεπε να τεθεί εκτός ναύλου καθ’ όλο το χρονικό διάστημα των δέκα ημερών της προσά- ραξής του. Η διαφορά μεταξύ των μερών ανέκυψε για το διάστημα του δεύτερου δεκαημέρου, κατά το οποίο το πλοίο ανέμενε τη σει- ρά του για ελλιμενισμό. Το δικαστήριο απέρριψε τους ισχυρισμούς των ναυλωτών, ότι κατά το χρονικό διάστημα της εν λόγω αναμο- νής, έπρεπε το πλοίο να τεθεί εκτός ναύλου, με την αιτιολογία ότι η πλήρης χρήση του είχε ήδη επανέλθει στη διάθεση τους, από τη στιγμή που ήταν και πάλι έτοιμο να πλεύσει. Αυτό που ενδιαφέρει δηλαδή, είναι εάν το πλοίο είναι σε θέση να εκτελέσει την επόμενη υπηρεσία που ζητείται από αυτό. Εν προκειμένω, η υπηρεσία που ζητήθηκε ήταν να πλεύσει προς το λιμένα εκφόρτωσης, κάτι που ήταν σε θέση να πράξει, μετά τη ρυμούλκησή του. Συνεπώς, για να εφαρμοσθεί ο όρος της «καθαρής απώλειας χρό- νου», ο ναυλωτής πρέπει να αποδείξει, αφενός αν συνέβη το γεγο- νός που προβλέπεται από τον όρο του ναυλοσυμφώνου, αφετέρου αν και πόσος χρόνος χάθηκε, ως συνέπεια αυτού. Το τι συμβαίνει 175.  [ 1981 ] 2 Lloyd’s Rep. 622.