ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ & ΔΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ

ΕΓΧΕΙΡΙ∆ΙΟ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ & ∆ΕΟΝΤΟΛΟΓΙΑΣ 52 τις ακολουθούσες βλάβες που εμφανίζουν ασθενείς υποβαλλόμενοι σε ιατρική επέμβαση 150 . Πάντως η ανυπαρξία ή μη καταλληλότητα των υπαρχόντων τεχνικών μέσων είναι λόγος που επιβάλλει την αναβολή της επέμβασης, εφόσον, βέβαια, δεν είναι αυτή επείγουσα, δεδομένου ότι η ανεπάρκεια ειδικών θεραπευτικών μηχανημάτων είναι δυνατόν να προκαλέσει αδυναμία εφαρμογής μιας σωστής αγωγής 151 . Ιδιαίτερα θα ληφθεί υπόψη η συνδρομή ειδικότητας στο πρόσωπο του ιατρού, η οποία αποτελεί και το λόγο βαρύτερης ευθύνης του ειδικού (specialiste), αφού η προσφυγή στις υ- πηρεσίες του, με βαρύτερη οικονομική επιβάρυνση συνήθως του ασθενούς, γίνεται ακριβώς λόγω της ειδικότητάς του αυτής 152 . Τα όρια του κριτηρίου αυτού αναδει- κνύονται σε περιπτώσεις όπου η επιβαλλόμενη επιμέλεια του γιατρού της οικείας ειδικότητας τηρείται αλλά η ζημία θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί με την τήρηση μεγαλύτερης (εξιδιασμένης) επιμέλειας. Είναι δε σύνηθες ο ασθενής να γνωρίζει τα αυξημένα προσόντα του ιατρού και σε αυτά ακριβώς να αποβλέπει, συμφωνώ- ντας αντίστοιχα την καταβολή υψηλότερης αμοιβής 153 . Προς αυτή την κατεύθυν- ση θα είχε σημασία να αναζητηθούν όχι οι «μεγάλες επιδόσεις» και οι «ιδιαίτερες ικανότητες» του συγκεκριμένου φυσικού προσώπου (ιατρού), αλλά εάν αυτός αντι- κειμενικά λόγω της περαιτέρω εξειδίκευσής του (θεωρητικής και πρακτικής) -ως προς ορισμένο πάντα πεδίο- ανήκει πλέον, όχι στον ευρύτερο κύκλο των ανθρώπων που συναπαρτίζουν την ειδικότητά του, αλλά σε ένα στενότερο κύκλο. Εάν αυτός ο στενότερος κύκλος υφίσταται ως προϊόν της επιστημονικής εξέλιξης και εξειδί- κευσης, εάν αυτό αντικατοπτρίζεται λ.χ. στο ότι η παραπομπή του ασθενούς γίνεται εξιδιασμένα στον γιατρό αυτό όχι ως φορέα «εξαιρετικών ατομικών ικανοτήτων», αλλά ως φορέα εξιδιασμένης αντικειμενικά μετρήσιμης (π.χ. με τίτλους μετεκπαί- δευσης) γνώσης ή στο ότι ο ίδιος ο ιατρός βασίζει την επιστημονική, επαγγελματική και οικονομική του πρόοδο στην ιδιότητα του φορέα αυτής της γνώσης, το δίκαιο της αστικής ευθύνης δεν έχει άλλη επιλογή από την προσπάθεια περαιτέρω εξειδί- κευσης του αντικειμενικού κριτηρίου επιμέλειας 154 . Περαιτέρω το νόημα της ιατρικής εξειδίκευσης βρίσκεται στην κατανομή εργα- σίας. Η χορήγηση κατάλληλης νάρκωσης, η παρακολούθηση των ζωτικών λειτουρ- γιών του ασθενούς κατά τη διάρκεια της χειρουργικής επέμβασης και η ανάνηψη ανήκουν στο πεδίο δράσης και ευθύνης του αναισθησιολόγου. Στο πεδίο δράσης 150.  ΑΠ 157/2017, ΑΠ 182/2015, ΑΠ 971/2013 ΝΟΜΟΣ. 151.  Σακελλαροπούλου , Η ποινική αντιμετώπιση του ιατρικού σφάλματος και η σημα- σία της συναίνεσης του ασθενούς, σελ. 90. 152.  ΑΠ 220/2003, ΑΠ 967/2001 ΑΠ 274/1999, ΕφΑθ 7092/2001, ΠΠρΑθ 453/2015 ΝΟ- ΜΟΣ, ΜΠρΑθ 3692/2016 Αρμ 2017, 1125. 153.  ΤρΕφΛαρ 298/2015 ΝΟΜΟΣ, ΕφΑθ 4964/2008 ΝοΒ 2009, 523. 154.  ΤρΕφΛαρ 298/2015 ΝΟΜΟΣ, ΠΠρΛαρ 191/2012 ΕφΑ∆Πολ∆ 2012, 732.