ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ ΣΤΟΝ ΦΠΑ

42 | Η ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ ΣΤΟN ΦΠΑ αφορούν ΦΠΑ, το Δικαστήριο παραδέχεται ότι μπορεί ο φορολογούμενος να επι- λέξει την πιο ευνοϊκή, από φορολογική άποψη, οδό. Ειδικότερα, η επιλογή στην οποία προβαίνει ο φορολογούμενος μεταξύ απαλ- λασσομένων πράξεων και φορολογουμένων πράξεων ενδέχεται να βασίζεται σε ένα σύνολο στοιχείων, ιδίως δε σε εκτιμήσεις φορολογικής φύσεως αναγόμενες στο αντικειμενικό σύστημα του ΦΠΑ 107 . Η αρχή της φορολογικής ουδετερότητας δεν συνεπάγεται ότι ένας υποκείμενος στο φόρο ο οποίος έχει τη δυνατότητα επιλογής μεταξύ δύο πράξεων μπορεί να επιλέξει τη μία και να επικαλεστεί τα αποτελέσματα της άλλης 108 . Όταν ο υποκείμενος στο φόρο μπορεί να επιλέξει μεταξύ δύο πράξεων, η Οδηγία δεν του επιβάλλει να επιλέξει αυτήν που συνεπά- γεται την καταβολή, του υψηλότερου ποσού ΦΠΑ 109 . Αντιθέτως, όπως επισήμανε ο γενικός εισαγγελέας Maduro στο σημείο 85 των προτάσεων του σχετικά με την υπόθεση Halifax, « ο υποκείμενος στο φόρο δικαιούται να επιλέξει να διαμορφώσει τη δραστηριότητα του έτσι ώστε να μειώσει τη φορολογική οφειλή του 110 ». Πρέπει να προστεθεί ότι οι υποκείμενοι στο φόρο είναι εν γένει ελεύθεροι να επιλέγουν τις οργανωτικές δομές και τις λεπτομέρειες εφαρμογής που κρίνουν ως πλέον κα- τάλληλες για τις οικονομικές τους δραστηριότητες και με σκοπό τον περιορισμό της φορολογικής επιβαρύνσεώς τους 111 . H επιλογή βέβαια αυτή δεν μπορεί να είναι τεχνητή και θα πρέπει να ανταποκρίνεται στην οικονομική πραγματικότη- τα. Η αρχή της βεβαιότητας του δικαίου συνεπάγεται ότι ένας φορολογούμενος μπορεί να βασισθεί στο γεγονός ότι εάν δικαιούται ένα συγκεκριμένο φορολογι- κό πλεονέκτημα, μπορεί να κάνει χρήση αυτού. Η αρχή της βεβαιότητας μπορεί να παραμεριστεί μόνο όταν υπάρχει θέμα κατάχρησης. Ο φοροδιαφεύγων δεν δύναται πλέον να επικαλείται την πρόνοια του νόμου βασιζόμενος στην αρχή της ασφάλειας και της βεβαιότητας του δικαίου. Σε κάθε ξεχωριστή περίπτωση, θα πρέπει να βρίσκεται μια ισορροπία μεταξύ της αρχής περί ασφάλειας δικαίου, του δικαιώματος που απορρέει από την υιοθέτηση της πιο ευνοϊκής φορολογι- κά εναλλακτικής επιλογής και της καταπολέμησης της φοροδιαφυγής 112 . Το να 107. Βλ., μεταξύ άλλων, Halifax, σκ. 73 αποφάσεις BLP Group, σκ. 22, και C-108/99, 9.10.2001, Cantor Fitzgerald International, Συλλογή 2001, σελ. Ι-7257, σκ. 33. 108. C-108/99, 9.10.2001, Cantor Fitzgerald International, Συλλογή 2001, σελ. Ι-7257, σκ. 33. 109. Το Δικαστήριο έχει αναγνωρίσει το δικαίωμα του φορολογουμένου να υιοθετήσει την πλέον φορολογικά ευνοϊκή για εκείνον εναλλακτική επιλογή (“the most favourable tax route principle”). Η αρχή αυτή απαντάται, μεταξύ άλλων, στις αποφάσεις C-425/06, Part Service (σκ 47), C-103/09, Weald Leasing (σκ. 27) και C-277/09, RBS Deutschland (σκ. 53- 54) 110. C-255/02, Halifax, 22.02.2006, σκ. 73. 111. C-277/09, 22.12.2010, RBS Deutschland, σκ. 53 112. Weber D., Abuse of Law in European Tax Law: An Overview and Some Recent Trends in the Direct and Indirect Tax Case Law of the ECJ- Part 1, European Taxation, June 2013.