THE GDPR HANDBOOK

88 H ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ∆Ε∆ΟΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΨΗΦΙΑΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ αναλύονται, τόσο στο δημόσιο διάλογο, όσο και σε πλήθος επιστημονικών συγγραμμάτων και φιλοσοφικών κειμένων σε Ευρώπη και ΗΠΑ 83 . Συνοπτικά ο όρος ιδιωτικότητα (privacy) έχει αποδοθεί ως «το δικαίωμα να μείνει κα- νείς μόνος» (the right to be left alone) 84 , δηλαδή να διαφυλάξει την προσωπι- κή και οικογενειακή ζωή του από τα αδιάκριτα μάτια ανεπιθύμητων τρίτων μερών. Το δικαίωμα στην ιδιωτικότητα, ως μέσο άμυνας έναντι αδιάκριτων εισβολέων, παρουσιάζει, μεταξύ άλλων, μία εδαφική διάσταση, η οποία σχε- τίζεται με τη μη προσπελασιμότητα του χώρου της κατοικίας, της εργασίας ή ακόμα του στενού δημόσιου χώρου που περιβάλλει ένα πρόσωπο. Η ιδι- ωτική σφαίρα είναι ο χώρος όπου το άτομο μπορεί να αναπτύξει ελεύθερα την προσωπικότητά του, να διαμορφώσει τις προσωπικές, οικογενειακές και κοινωνικές σχέσεις του, εκφράζοντας τις θρησκευτικές, πολιτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις του μέσα από τις οποίες αυτοπροσδιορίζεται 85 . Στο μέτρο που δεν εξαρτάται από οποιαδήποτε επεξεργασία, η προστασία της ιδιωτικής σφαίρας των ατόμων μπορεί να θεωρηθεί, κατά μία άποψη, ως νοηματικά ευρύτερη της προστασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτή- ρα. Η προστασία δεδομένων περιλαμβάνει ένα σύνολο προϋποθέσεων, κανό- νων, εξουσιών, απαγορεύσεων και εποπτείας σε ότι αφορά την επεξεργασία προσωπικών πληροφοριών ενός ατόμου, η οποία γίνεται κυρίως με τεχνο- λογικά μέσα. Παρά τις εννοιολογικές και θεωρητικές διαφορές τους, όπως αναλύονται στην πλούσια αρθρογραφία και στη νομολογία των δικαστηρίων για το ζήτημα αυτό 86 , για λόγους απλοποίησης της ανάγνωσης, οι δύο έννοι- 83.  Βλ. Leonidas Kanellos , Privacy protection in Greece, σε συλλογικό έργο Michael Henry (εκδ.), International Privacy, Publicity & Personality Laws, Butterworths, Λονδίνο, 2003. 84.  Η πρώτη σύγχρονη αναφορά στην αξία της ιδιωτικότητας χρονολογείται από το 1890 στο άρθρο των Samuel D. Warren, Louis D. Brandeis , The Right to Privacy, Harvard Law Review, Vol. 4, No. 5. (Dec. 15, 1890), pp. 193-220. Stable http://links.jstor.org/ sici?sici=0017-811X%2818901215%294%3A5%3C193%3ATRTP%3E2 .0.CO %3B2-CΗ Το ζήτημα επανέρχεται το 1948 από το Γενικό Συμβούλιο των Ηνωμένων Εθνών στην «Παγκόσμια ∆ήλωση των Ανθρωπίνων ∆ικαιωμάτων». Το έτος 1950 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή των Ανθρωπίνων ∆ικαιωμάτων θεσπίζει το δικαίωμα σεβασμού της ιδιω- τικής ζωής των πολιτών της. 85.  Πρβλ. Χριστίνα Ακριβοπούλου , το δικαίωμα στην προστασία των προσωπικών δεδο- μένων μέσα από το φακό του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή, άρθρο δημοσιευμένο σε https://www.constitutionalism.gr/2213-to-dikaiwma-stin-prostasia-twn-proswpikwn- dedomenw/ 86.  Βλ. ενδεικτικά άρθρο J. Kokkot και C. Sobotta, “The Distinction between Privacy and Data Protection in the Jurisprudence of the CJEU and the ECtHR“, σε International Data Privacy Law 2013, vol. 3, no. 4, (222), p. 224. 1159 ECHR 4 May 2000, Rotaru v. Romania, No. 28341/95, ECLI: CE:ECHR:2000:0504JUD002834195, par. 43. 1160 ECHR 13 November 2012, M.M. v. the United Kingdom, No. 24029/07, ECLI:CE:ECHR:2012:1113J UD002402907, par. 188.