Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΤΑΙΡΟΥ ΣΤΗΝ ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ

Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΕΤΑΙΡΟΥ ΣΤΗΝ ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ 8 μεταβιβαστική εξυγίανση. Η αναδιάρθρωση της επιχείρησης υπό τον ίδιο φορέα μπορεί έτσι να προβάλλει ως προτιμότερη λύση. Γενικότερα, άλλωστε, η πρα- κτική έμφαση στη μεταβιβαστική εξυγίανση είναι μάλλον χαρακτηριστικό του αμερικανικού πτωχευτικού δικαίου και δεν μεταφέρεται άνευ άλλου τινός σε χώρες με λιγότερο αναπτυγμένη κεφαλαιαγορά. Τούτο ισχύει κατεξοχήν για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. 32 Άρα, ανάλογα με τις περιστάσεις, η εξυγίανση της επιχείρησης υπό τον φορέα της μπορεί να είναι η μόνη ή πάντως η προτιμότερη λύση, με αποτέλεσμα να δια- τηρούν τη σημασία τους και τα εταιρικά μέτρα που απαιτούνται για να καταστεί αυτή δυνατή. Τούτο σημαίνει επίσης ότι και από δικαιοπολιτική άποψη η επιβολή τέτοιων μέτρων δεν μπορεί να αποκλειστεί άνευ άλλου τινός με αναφορά στην εναλλακτική δυνατότητα εξυγίανσης, παρά πρέπει να μελετηθεί περαιτέρω. Σε αυτό το πλαίσιο, εάν ένωση των πιστωτών (εκδοχή λειτουργίας της οποίας είναι και η εξυγιαντική μεταβίβαση της επιχείρησης) και σχέδιο αναδιοργάνωσης (και κατ’ επέκταση και διαδικασία εξυγίανσης, που μπορεί άλλωστε να κινηθεί και μετά την παύση πληρωμών) είναι ισοδύναμες μέθοδοι, 33 που τίθενται στη διάθε- ση των πιστωτών προς επιλογή της προτιμότερης, τότε συνεπές με αυτή τη σκέ- ψη είναι να παρέχεται στους πιστωτές πραγματική δυνατότητα εφαρμογής της μίας ή της άλλης μεθόδου. 34 Αυτό όμως σημαίνει ότι πρέπει να διευκολύνονται (και ως προς τη λήψη των αναγκαίων εταιρικών μέτρων) οι εξυγιαντικές διαδι- κασίας, εντός των οποίων μπορεί να εξυγιανθεί ο φορέας της επιχείρησης, και δεν ευστοχεί το επιχείρημα ότι αρκεί η δυνατότητα μεταβιβαστικής εξυγίανσης στην ένωση των πιστωτών (ή και ως περιεχόμενο σχεδίου). Τέλος, η εξεταζόμενη προβληματική είναι ταυτόχρονα μοντέρνα και κλασική. Ότι είναι μοντέρνα, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη επεξήγηση. Είναι ακόμη πρόσφα- τη η εισαγωγή στον ΠτωχΚ των σύγχρονων διατάξεων για την επιβολή εξυγια- ντικών μέτρων στους εταίρους, η οποία άλλωστε εντάσσεται, σύμφωνα με όσα εξηγήθηκαν, και σε αντίστοιχο δικαιοσυγκριτικό πλαίσιο. Περαιτέρω, η Οδηγία (ΕΕ) 2019/1023 έχει ήδη προκαλέσει και θα προκαλέσει και περαιτέρω ευρεία ευρωπαϊκή συζήτηση γύρω από το ίδιο θέμα. Επιβεβαιώνεται έτσι η παρατήρηση ότι (και) το πτωχευτικό δίκαιο βρίσκεται σε διαρκή αναμόρφωση. 35 Βέβαια, αυτή η νομοθετική κίνηση στο εξεταζόμενο πεδίο είναι κατεξοχήν επί- καιρη σήμερα, καθώς εκκρεμεί η ενσωμάτωση στο ελληνικό δίκαιο της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/1023. Σε κάθε περίπτωση, η παρούσα ανάλυση και ασχολείται αναλυ- τικά με την Οδηγία και τις κανονιστικές επιλογές που αναπτύσσονται εντός του 32. Επ’ αυτών πρβλ. και Madaus , σ. 474-476. 33.  Βλ. σχετ. Αυγητίδη , Εξυγίανση επιχειρήσεων, σ. 137, Κοτσίρη , σ. 644, Περάκη , Πτωχευτικό δίκαιο, σ. 428. 34.  B ü chele , σ. 93, πρβλ. και Bulgrin , σ. 57. 35.  Βλ. ενδεικτικά περί „Dauerbaustelle Insolvenzrecht“ τον Deckers , σ. 32, με περαιτέρω πα- ραπομπές.