ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ

XII άλλες». Εγώ θα πρόσθετα σ’αυτές τις άλλες, την ελευθερία της διακίνησης, την ελευ- θερία εισόδου και εξόδου από τη χώρα διαμονής και την ελευθερία απόλαυσης της περιουσίας. Και συνεχίζει ο μεγάλος στοχαστής: «Μια υπερβολή του κράτους οδηγεί σε ανελευθε- ρία. Αλλά υπάρχει επίσης και μια υπερβολή της ελευθερίας, ανάλογη με την κατάχρη- ση της κρατικής εξουσίας. Η ελευθερία του λόγου και η ελευθερία των ιδεών μπορεί να γίνουν αντικείμενο κατάχρησης. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν, για παράδειγμα, ως μέσα παραπληροφόρησης και υποκίνησης. Και με ακριβώς ανάλογο τρόπο, μπορεί κάθε περιορισμός της ελευθερίας, μέσω της κρατικής εξουσίας, να γίνει αντικείμενο κατάχρησης. Χρειαζόμαστε την ελευθερία για να εμποδίσουμε την κατάχρηση της κρα- τικής εξουσίας και χρειαζόμαστε το κράτος για να εμποδίσουμε την κατάχρηση της ελευθερίας. Αυτό είναι ένα πρόβλημα το οποίο προφανώς δεν μπορεί ποτέ να λυθεί πλήρως, ούτε βάσει αρχών, ούτε μέσω νόμων. Χρειάζεται ένα Συνταγματικό Δίκαιο και, περισσότερο από κάθε τι άλλο, καλή θέληση». Στην Κύπρο πέραν του Συντάγματος που έχει υπέρτερη ισχύ των νόμων έχουμε και την υπεροχή του Δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τα θέματα αυτά πραγματεύεται ο συγ- γραφέας στο τέταρτο κεφάλαιο του συγγράμματος. Ασφαλώς, το θέμα της καλής θέλη- σης είναι έξω από το ρόλο ενός βιβλίου δικονομικού δικαίου. Όμως, η σημασία της καλής θέλησης είναι πρόδηλη τόσο για τη Διοίκηση όσο και για τους Διοικουμένους. Το κράτος και τα διάφορα όργανά του πρέπει να επιδεικνύουν τη μέγιστη καλή θέλη- ση και καλή πίστη και με τον ίδιο τρόπο πρέπει να προσεγγίζει ο πολίτης τις αποφά- σεις της κρατικής εξουσίας. Όταν και οι δύο πλευρές αποδίδουν στην καλή θέληση τον οφειλόμενο σεβασμό, οι καταχρήσεις της κρατικής εξουσίας θα περιοριστούν δραστι- κά και οι προσφυγές στα διοικητικά δικαστήρια θα έχουν, εκ των πραγμάτων, ανάλο- γη δραστική μείωση. Όμως, δυστυχώς, η καλή θέληση στον τόπο μας είναι χαρακτηριστικό όχι και τόσο σύνηθες. Συνεπώς, οι προσφυγές θα συνεχίσουν να κατακλύζουν το Διοικητικό Δικαστήριο. Στο βιβλίο αυτό τόσο οι δικηγόροι όσο και κάθε άλλος ενδιαφερόμενος θα βρουν πολύτιμη και έγκυρη καθοδήγηση. Είναι πασίγνωστη η ρήση ότι «δεν αρκεί να έχεις δίκαιο, πρέπει και να το «βρεις». Χωρίς επαρκή γνώση των δικονομικών κα- νόνων κανένας δεν μπορεί να βρει το δίκαιό του. Πολλοί που προσφεύγουν στο Διοικητικό Δικαστήριο θα ευγνωμονούν τον Κώστα Παρασκευά γιατί με το βιβλίο αυτό καλύπτει ένα μεγάλο κενό το οποίο δημιουργούσε μεγάλα και δυσεπίλυτα προβλήματα. Αφού συνήθως το δικονομικό σφάλμα ή παρά- λειψη κατά κανόνα διαπιστώνεται μετά την παρέλευση της προθεσμίας των 75 ημερών. Σαφώς με την κυκλοφορία αυτού του βιβλίου η άσκηση της δικηγορίας ενώπιον των Διοικητικών Δικαστηρίων γίνεται πολύ πιο εύκολη και αποτελεσματική. Επανερχόμενος στη ρήση του Φίσερ «ό,τι μπορεί να επιτευχθεί από τη μια γενιά, μπο- ρεί να χαθεί από την επόμενη» θα πρέπει να μην αφήσουμε να χαθούν οι ελευθερίες μας από τις καταχρήσεις της κρατικής εξουσίας. Εμείς οι δικηγόροι αλλά και οι απλοί