ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

30 Κωνσταντίνος Α. Στεφάνου συνολικού ύψους 12,3 δισ. δολαρίων, από τα οποία 9,3 δισ. δολάρια ήταν δω- ρεάν οικονομική βοήθεια και τα υπόλοιπα χαμηλότοκα δάνεια. Από τη βοή- θεια αυτή ωφελήθηκε και η Ελλάδα, η οποία έλαβε σημαντικά κεφάλαια για την αποκατάσταση των υποδομών της που είχαν καταστραφεί από το γερμα- νικό στρατό κατοχής κατά την αποχώρησή του το 1944 από τη χώρα. Αξίζει να σημειωθεί ότι την ίδια εποχή πραγματοποιήθηκαν στη Βρετανία και Γερ- μανία μεγάλες επενδύσεις από αμερικάνικες επιχειρήσεις – και ιδιαίτερα τις αυτοκινητοβιομηχανίες. Ο ΟΕΟΣ θέλησε αμέσως μετά την ίδρυσή του να ξεπεράσει την κύρια απο- στολή του ως οργανισμού εποπτείας του ευρωπαϊκού προγράμματος ανα- συγκρότησης. Αν και σε παγκόσμιο επίπεδο η απελευθέρωση του διεθνούς εμπορίου –με τη μείωση των δασμών και την εξάλειψη των ποσοτικών περι- ορισμών– χρονολογείται από την έναρξη ισχύος στις 30.11.1947 της Γενικής Σύμβασης ∆ασμών και Εμπορίου (GATT) –μεταξύ 26 κρατών μελών, περιλαμ- βανομένης και της Ελλάδας– δύο χρόνια αργότερα ο ΟΕΟΣ άρχισε και αυτός να ασχολείται με τους ποσοτικούς περιορισμούς. Τελικά, με την απόφαση του Συμβουλίου του ΟΕΟΣ της 14.1.55, τα κράτη μέλη υποχρεώθηκαν να κα- ταργήσουν τους ποσοτικούς περιορισμούς στο 90% των εισαγωγών τους: Το επίπεδο ελευθέρωσης που επιτεύχθηκε σε εκτέλεση αυτής της απόφασης ήταν καθοριστικό για τις ρυθμίσεις που υιοθετήθηκαν αργότερα στα πλαίσια της Συνθήκης ΕΟΚ (άρθρα 31 και 33 παρ. 5). Στην περίοδο 1956-58 ο ΟΕΟΣ εργάστηκε, μετά από προτροπή της Βρετανίας, για τη δημιουργία μιας ζώνης ελεύθερου εμπορίου, απαλλαγμένης όχι μόνο ποσοτικών περιορισμών αλλά και δασμών, η οποία θα κάλυπτε ολόκληρο τον δυτικοευρωπαϊκό χώρο. Η αποτυχία του ΟΕΟΣ στην επίτευξη αυτού του στόχου έπεισε ότι ο οργανισμός αυτός δεν μπορούσε να συμβάλει στην οικονομική ολοκλήρωση της ∆υτικής Ευρώπης. Στο πλαίσιο του ΟΕΟΣ ιδρύθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 1950 η Ευρωπαϊκή Ένωση Πληρωμών (αγγλ. European Payments Union) για τη διευκόλυνση των πληρωμών μεταξύ των Κεντρικών Τραπεζών των κρατών μελών (σύστημα συμψηφισμού μέσω της Τράπεζας ∆ιεθνών ∆ιακανονισμών) και τη δημι- ουργία των προϋποθέσεων για την εισαγωγή της ελεύθερης μετατρεψιμό- τητας των νομισμάτων. Ως το τέλος του 1958 τα κράτη μέλη της Ένωσης (εκτός από την Ελλάδα, την Τουρκία και την Ισλανδία) είχαν καθιερώσει την ελεύθερη μετατρεψιμότητα των νομισμάτων τους αναφορικά με τις πλη- ρωμές εμπορευμάτων (και όχι τις λεγάμενες άδηλες πληρωμές). Η Ένωση αντικαταστάθηκε την 1 Ιανουαρίου 1959 από το Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύμφωνο. Το Σύμφωνο λειτούργησε ως το τέλος του 1972 ως μηχανισμός περιφρούρησης των σταθερών νομισματικών ισοτιμιών, με κύριο μέσο την χορήγηση βραχυπρόθεσμων δανείων για την αντιμετώπιση αιφνίδιων