ΤΟ ΝΕΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΩΝ ΕΜΠΟΡΙΚΩΝ ΣΗΜΑΤΩΝ (Ν 4679/2020)

ΕΡΜΗΝΕΙΑ | 5 συγκεκριμένη και δεν ενδείκνυται η χρήση της επικεφαλίδας της οικείας κλάσης, ενώ το σήμα προστατεύεται μόνο για τα προϊόντα που μνημονεύονται ρητά στη δήλωση και όχι για το σύνολο των προϊόντων και υπηρεσιών της οικείας κλάσης (αρ. 23). 6) Περιορισμός της προστασίας του σήματος. Πολύ σημαντικές αλλαγές επήλθαν στη διάταξη του αρ. 11 για τον περιορισμό της προστασίας του σήματος. Ο περιο- ρισμός γίνεται δραστικότερος από πολλές απόψεις. Μεγάλη πρακτική εφαρμογή αναμένεται να έχει το ότι ο δικαιούχος του σήματος δεν μπορεί να απαγορεύσει σε τρίτους τη χρήση «σημείων ή ενδείξεων που δεν έχουν διακριτικό χαρακτήρα» (αρ. 11 παρ. 1 εδαφ. β΄). 7) Τα ενδιάμεσα δικαιώματα. Στη γενικότερη κατεύθυνση της περιστολής των εξουσιών του σήματος εντάσσονται και οι διατάξεις για την προστασία των λεγό- μενων «ενδιάμεσων δικαιωμάτων» (αρ. 48 και 53). Όλα αυτά αποτελούν κάποιες από τις σημαντικότερες αλλαγές στην εθνική νομο- θεσία των εμπορικών σημάτων. Όλα αυτά, όμως, είναι ρυθμίσεις που ήδη ισχύουν για το Ευρωπαϊκό σήμα, σύμφωνα με τον Κανονισμό 2017/1001 ΕΕ. Η Αιτιολογική Έκθεση του νόμου συσχετίζει τη γενικότερη αυτή φιλοσοφία της περιστολής των εξουσιών του σήματος με τα σύγχρονα πορίσματα της οικονομικής επιστήμης, κυρίως της οικονομικής θεωρίας της «ενδογενούς ανάπτυξης» για την επίδραση των δικαιωμάτων βιομηχανικής ιδιοκτησίας στην οικονομική ανάπτυξη. Όπως η υπό-προστασία των δικαιωμάτων βιομηχανικής ιδιοκτησίας, έτσι και η υπερ- προστασία τους οδηγεί σε υστέρηση του ανταγωνισμού και οικονομική ύφεση. Ζητούμενο είναι η αναζήτηση της χρυσής τομής που καθιστά τα δικαιώματα βιο- μηχανικής ιδιοκτησίας μοχλό πραγματικού και αποτελεσματικού ανταγωνισμού και οικονομικής ανάπτυξης. 4 Με την πιο πάνω περιστολή των εξουσιών του, το εθνικό σήμα συγκλίνει με το Ευρωπαϊκό. Τόσο το εθνικό σήμα όσο και το Ευρωπαϊκό ρυθμίζονται με τον ίδιο τρόπο. Το σύστημα του εθνικού σήματος υιοθετεί τη φιλοσοφία και τις αρχές του συστήματος του Ευρωπαϊκού σήματος και πρωτίστως υιοθετεί τις ισορροπίες και τη στάθμιση συμφερόντων που εκφράζει ο Κανονισμός 2017/1001 ΕΕ. Η σύγκλι- ση αυτή ήταν αναγκαία, όχι μόνο για λόγους γενικότερης στάθμισης συμφερό- ντων, αλλά και για λόγους πρακτικούς, καθώς υπό το Ν 4072/12, ιδίως λόγω του αρ. 158 παρ. 2, υπήρχε το ενδεχόμενο η ίδια αγωγή που στηριζόταν τόσο σε Ευ- 4. Για το ζήτημα της στάθμισης του νομοθέτη ανάμεσα στα αποκλειστικά δικαιώματα αφενός και την ελευθερία του ανταγωνισμού αφετέρου σε όλη τη νομοθεσία για τη βιομηχανική ιδιοκτησία βλ. γενικά εις Χρ. Χρυσάνθης, Τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας ως παράγοντας ανάπτυξης, αλλά και ανάσχεσης της τεχνολογικής προόδου, Πρακτικά ΚΒ’ Επιστημονικού Συμποσίου Παν/μιου Πειραιώς και Ελεγκτικού Συνεδρίου με θέμα «Δίκαιο και Τεχνολογία», εκδόσεις Σάκκουλα, 2019, σ. 355, ΕΕμπΔ 2019, 747.