ΔΙΚΑΙΟ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΕΝΙΣΧΥΣΕΩΝ

Η ομάδα των συγγραφέων του έργου συντίθεται από διακεκριμένους ακαδη- μαϊκούς, δικαστές, δικηγόρους, στελέχη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της ανώτερης εθνικής ∆ημόσιας ∆ιοίκησης με εδραία γνώση και εμπειρία στο αντικείμενο των κρατικών ενισχύσεων. Η διαφορετική τους επαγγελματική προέλευση συμβάλλει στην παραγωγή μιας ολοκληρωμένης εικόνας για το φαινόμενο των κρατικών ενισχύσεων. Η μεθοδολογική αυτή επιλογή στερεί το έργο από μια απόλυτη ομοιομορφία, ωστόσο θεωρούμε ότι η οργανική σύνθεση είναι συμπληρωματική και εν τέλει προσφέρει πολυεδρική οπτική στις κρατι- κές ενισχύσεις. Ο κάθε συγγραφέας διατηρεί μεν την προσωπική του ματιά 1 , συντάσσεται όμως στην έσχατη επιστημονική δέσμευση κάθε ερμηνευτή, ήτοι την προσέγγιση των διατάξεων κατά τρόπο νομικό, με αναφορά και κριτική εξάρτηση από το νόμο και τη νομολογία. Το παρόν έργο έρχεται να καλύψει ένα κενό στην ελληνική νομική βιβλιογρα- φία. ∆εν υπάρχει ένα ολοκληρωμένο, επίκαιρο εγχειρίδιο που να αφιερώνεται εξολοκλήρου στην πραγματεία των κανόνων κρατικών ενισχύσεων. Παρότι τα τελευταία χρόνια έχουν παραχθεί σημαντικές επιστημονικές μελέτες στο αντικείμενο, αυτές έχουν χαρακτήρα μονογραφίας ή διατριβής που καλύπτει αναγκαίως ένα συγκεκριμένο τομέα ενισχύσεων ή εστιάζει σε σαφώς οριοθε- τημένο ζήτημα έρευνας. Αντιθέτως, η διάρθρωση του παρόντος συλλογικού έργου φιλοδοξεί να καλύψει συνολικά, με επαρκή ανάπτυξη, το Γενικό Μέρος των κρατικών ενισχύσεων και από το Ειδικό Μέρος, τους τομείς εκείνους που εμφανίζουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την ελληνική νομική πραγματικότητα. Η προσπάθεια να παραμείνει η έκταση του έργου σε διαστάσεις, ούτως ώστε να παραμένει εύχρηστο, δεν οδηγεί σε εξαντλητικές αναπτύξεις αλλά, ελπίζουμε, να αποτελέσουν έρεισμα για περαιτέρω ακαδημαϊκή έρευνα. Στο ∆ίκαιο των Κρατικών Ενισχύσεων χτυπάει η καρδιά της πρακτικής οικονο- μικής ζωής. Καθημερινά ο νομικός της πράξης έρχεται αντιμέτωπος με εθνι- κές ενισχύσεις της ιδιωτικής οικονομίας, αλλά και δημοσίων επιχειρήσεων, οι οποίες πρέπει να εξετάζονται σε σχέση προς τους αντίστοιχους ενωσιακούς κανόνες. Ομοίως σημαντικά έργα υποδομών ή στρατηγικές συμπράξεις δημο- σίου και ιδιωτικού τομέα πρέπει, κατά το σχεδιασμό τους, να απαντήσουν σε κρίσιμα ερωτήματα κρατικών ενισχύσεων. Από τα πολυάριθμα προγράμματα ΕΣΠΑ έως τα μεγάλα αναπτυξιακά έργα της ελληνικής οικονομίας οι κανόνες περί κρατικών ενισχύσεων διεκδικούν σημαντικό ρυθμιστικό μερίδιο. Εξάλλου ο εθνικός δικαστής καλείται συχνά να εφαρμόσει κανόνες κρατικών ενισχύ- σεων δυνάμει της αρχής του άμεσου αποτελέσματος και της υπεροχής του ενωσιακού δικαίου. Επομένως, το ∆ίκαιο Κρατικών Ενισχύσεων αποτελεί ένα 1.  Για το λόγο αυτό δεν επιδιώχθηκε απόλυτη ομοιομορφία στην εξωτερική μορφή των συμβολών και στους κανόνες παραπομπών αλλά ο κάθε συγγραφέας διατηρεί, εντός πλαισίου, το προσωπικό του στυλ γραφής ως επιστημονική επιλογή.