ΔΙΚΑΙΟ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ

Δ. Ν. ΤΖΟΥΓΑΝΑΤΟΣ 195 §5 Σχέση ελεύθερου και αθέμιτου ανταγωνισμού Η παραπάνω διάκριση βρίσκεται σε κάποια αντιστοιχία με τον «κανόνα ΑΚΖΟ» στο μέτρο που αντιμετωπίζει με αυστηρότερο τρόπο τις περιπτώσεις που η υποτιμολό- γηση αποτελεί μέρος ενός σχεδίου εκτόπισης ανταγωνιστή. 3. Παράβαση κανόνα του Ν 3959/2011 ως πράξη αθέμιτου ανταγωνισμού; Ένα τελευταίο ερώτημα που θα μπορούσε να ανακύψει για τη σχέση εφαρμογής αθέμιτου και ελεύθερου ανταγωνισμού είναι, αν στην παράβαση διατάξεων του Ν 3959/2011 μπορεί να θεμελιωθεί παράβαση της γενικής ρήτρας του άρθρου 1 Ν 146/1914. Πράγματι, όπως δέχεται η θεωρία και η νομολογία, η παράβαση κανόνων δικαίου μπο- ρεί να στοιχειοθετεί πράξη αθέμιτου ανταγωνισμού: αν πρόκειται για κανόνες ηθικά φορτισμένους, χωρίς άλλη προϋπόθεση, αν πρόκειται για κανόνες ηθικά ουδέτερους, πράγμα που μάλλον πρέπει να γίνει δεκτό εν προκειμένω, εφόσον η παράβαση προσ- δίδει στον παραβάτη ένα αδικαιολόγητο ανταγωνιστικό προβάδισμα 67 . Ανεξάρτητα, αν στην εξεταζόμενη περίπτωση θα ήταν αναγκαία ή όχι η απόδειξη αδικαιολόγητου ανταγωνιστικού προβαδίσματος, η άσκηση των αξιώσεων που απορρέουν από τη συν- δυαστική εφαρμογή του Ν 3959/2011 και του Ν 146/1914 δεν προσδίδει εμφανή πλε- ονεκτήματα έναντι της άσκησης των αξιώσεων που απορρέουν απευθείας από την παράβαση του Ν 3959/2011. Το μόνο ίσως πλεονέκτημα είναι ότι, πέραν των ανταγω- νιστών, τις αξιώσεις από τη συνδυαστική εφαρμογή μπορούν να τις ασκήσουν και τα εμπορικά και βιομηχανικά επιμελητήρια καθώς και οι εμπορικοί και βιομηχανικοί ή εν γένει επαγγελματικοί σύλλογοι (άρθρο 10 Ν 146/1914). Κατά της νομιμοποίησης των φορέων αυτών, και επομένως της συνδυαστικής εφαρ- μογής των Ν 3959/2011 και 146/1914, θα μπορούσε να προβληθεί το επιχείρημα ότι καταστρατηγεί την επιλογή του νομοθέτη, να μη νομιμοποιήσει τους φορείς αυτούς σε περίπτωση παραβάσεων του Ν 3959/2011 68 . Το επιχείρημα αυτό είναι προς το πα- ρόν ορθό, θα πρέπει, πάντως, να ληφθεί υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή μελετά το ζήτημα της συλλογικής δικαστικής προστασίας σε περιπτώσεις παράβασης των άρθρων 101 και 102 ΣΛΕΕ. Σε κάθε περίπτωση, ο προβληματισμός αυτός δεν φαίνεται να έχει ιδιαίτερη πρακτι- κή σημασία στο ελληνικό δίκαιο, αφού, όπως όμως ήδη σημειώθηκε, οι φορείς του άρθρου 10 Ν 146/1914 δεν έχουν, από ό,τι είναι γνωστό, επί δεκαετίες ενεργοποιηθεί προς αυτή την κατεύθυνση και δεν αναμένεται να το πράξουν τώρα. 67.  Για την παράβαση κανόνων δικαίου ως παράβαση του άρθρου 1 Ν 146/1914 βλ. αντί πολ- λών Λιακόπουλο, ό.π., 442 επ. Βλ. επίσης Αποστολόπουλο, Η παράβαση κανόνων δικαίου ως ομάδα αθέμιτης συμπεριφοράς της γενικής ρήτρας του νόμου περί αθέμιτου ανταγω- νισμού, ΔΕΕ 2004, 730. 68.  Βλ. για την αντίστοιχη προβληματική στο γερμανικό δίκαιο Möschel, Pressekonzentration, 157. 57 58 59 60 61

RkJQdWJsaXNoZXIy NDg3NjE=