ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗΣ

Ο Νόμος 4640/2019 | 65 Η εν λόγω διαδικασία τηρείται ανεξαρτήτως αξίας του αντικειμένου, άρα και σε όλα τα δικαστήρια του πρώτου βαθμού. Δεδομένης της γραμματικής διατύπω- σης του άρθρου, που αναφέρει ότι το σχετικό έντυπο κατατίθεται μέχρι τη «συ- ζήτηση της αγωγής» και προβλέπει ως δικονομική κύρωση το «απαράδεκτο της συζήτησης της αγωγής», συμπεραίνεται πως η εν λόγω υποχρέωση δεν υφίστα- ται κατά την υποβολή αίτησης για έκδοσης διαταγής πληρωμής, κατά την οποία απουσιάζει το στάδιο της συζήτησης. Επίσης τονίζεται πως ο Νόμος δεν εξαιρεί από την υποχρέωση ενημέρωσης το Δημόσιο ή τα Ν.Π.Δ.Δ., όταν αυτά εμπλέκο- νται ως προσφεύγοντες σε υπόθεση ιδιωτικού δικαίου. γ. Υποχρεωτική αρχική συνεδρία (ΥΑΣ) i. Γενικά Η πρόβλεψη για τη δυνατότητα υποχρεωτικής δια νόμου διαμεσολάβησης προ- βλεπόταν ήδη στον πρώτο νόμο 3898/2010 ως δυνατότητα 408 , με τον Έλληνα νομοθέτη ωστόσο επί σειρά ετών να διστάζει να προχωρήσει στη θέσπιση παρό- μοιων μέτρων και να αρκείται με διάσπαρτα μέτρα να προβλέπει διάφορες μορ- φές εκούσιας διαμεσολάβησης 409 , οι οποίες ωστόσο δεν ευτύχησαν να τύχουν πρακτικής εφαρμογής. Με τον Ν 4512/2018 έγινε χρήση της σχετικής δυνατότη- τας και καθιερώθηκε η υποχρεωτική υπαγωγή σειράς υποθέσεων σε διαμεσολά- βηση. O Νόμος, διατήρησε την υποχρέωση προσφυγής σε διαμεσολάβηση και δη σε μια Υποχρεωτική Αρχική Συνεδρία, εφεξής «ΥΑΣ», με ενημερωτικό σκοπό. Σημειωτέον, αρχικά, πως δεν είναι καινοφανές στην ελληνική νομοθεσία να υφί- στανται προβλέψεις που εμποδίζουν προσωρινά και επί ποινή απαραδέκτου την προσφυγή στη δικαιοσύνη, όπως στις περιπτώσεις διοικητικών ένδικων μέσων. Συγκεκριμένα, είναι πολλές οι περιπτώσεις υποχρέωσης κατάθεσης ενδικοφα- νούς προσφυγής προ της δικαστικής προσφυγής στα διοικητικά δικαστήρια 410 . Στις περιπτώσεις αυτές προβλέπεται υποχρέωση προσφυγής σε δικαιοδοτική κρίση ενός διοικητικού οργάνου, που προηγείται της δικαστικής κρίσης 411 . Εντο- πίζεται λοιπόν στις περιπτώσεις αυτές η ειδοποιός ομοιότητα της προσωρινής παρεμπόδισης του πολίτη να προσφύγει στον φυσικό του δικαστή, που ενυπάρ- χει και στις δύο ρυθμίσεις και αποτελεί τον λόγο της μεταξύ τους σύγκρισης. Οι 408. Άρ. 3, παρ. 1, περ. δ’ του Νόμου. 409. Βλ. την προαιρετική διαμεσολάβηση στις διαφορές μεταξύ πιστωτών και υπερχρεωμένων νοι- κοκυριών στην παρ. 2 άρ. 11 του Ν 4161/2013 που προβλέπει την προσφυγή στη διαμεσο- λάβηση. Βλ. και τη διάταξη του άρ. 214Γ ΚΠολΔ, η οποία αναφέρεται επίσης σε δυνατότητα προσφυγής στη διαμεσολάβηση. 410. Βλ. άρθρο 63 του Ν 4174/2013. 411. Βλ. αντίθετα σε Π. Γιαννόπουλο , Η απόπειρα εξωδικαστικής επίλυσης διαφοράς μέσω διαμεσο- λάβησης ως όρος του παραδεκτού της συζήτησης κατά τον Ν 4512/2018, Εκδόσεις Σάκκουλα, 2018, σελ. 18 επ.