ΔΙΚΑΙΟ ΣΥΝΑΛΛΑΓΩΝ

91 Συμβάσεις εξ αποστάσεως και εκτός εμπορικού καταστήματος Στο εγκεκριμένο πιστοποιητικό δύναται να αναγράφονται, από τον πάροχο υπη- ρεσιών πιστοποίησης, περιορισμοί χρήσης, όρια για το ύψος των συναλλαγών, για τις οποίες μπορεί να χρησιμοποιηθεί το σχετικό πιστοποιητικό, με την προϋ- πόθεση ότι τα όρια αυτά τίθενται κατά τρόπο αναγνωρίσιμο από οποιονδήποτε τρίτο. Στην περίπτωση αυτή ο πάροχος υπηρεσιών πιστοποίησης δεν ευθύνεται για τη ζημία που προκύπτει από την υπέρβαση των ορίων αυτών. Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι πολίτες δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τα στοιχεία ηλεκτρονικής ταυτοποίησής τους για να ταυτοποιούνται σε άλλο κράτος μέλος, δεδομένου ότι τα εθνικά συστήματα ηλεκτρονικής ταυτοποίησης στη χώρα τους δεν αναγνωριζόταν σε άλλα κράτη μέλη, οπότε δημιουργούνταν πολλά προβλήματα στις συναλλαγές. Αυτός, λοιπόν, ο ηλεκτρονικός φραγμός δεν επέτρεπε στους παρόχους υπηρεσιών να απολαμβάνουν πλήρως τα οφέλη της εσωτερικής αγοράς. Για το λόγο αυτό η αμοιβαία αναγνώριση των εγκεκρι- μένων ηλεκτρονικών διασφαλίζει, πλέον, τη διασυνοριακή παροχή πολυάριθμων υπηρεσιών στην εσωτερική αγορά και δίνει στις επιχειρήσεις τη δυνατότητα να λειτουργούν σε διασυνοριακή βάση χωρίς να αντιμετωπίζουν εμπόδια στις συ- ναλλαγές τους, τουλάχιστον, με τις δημόσιες αρχές. 2.18. Ηλεκτρονικές πληρωμές 2.18.1 Γενικά Το κρισιμότερο σημείο κάθε εμπορικής συναλλαγής είναι η πληρωμή. Εμπόριο χωρίς χρήμα δεν νοείται. Το διαδίκτυο παρουσιάζει την ιδιομορφία της μη ύπαρ- ξης προσωπικής επαφής μεταξύ του εμπόρου και του πελάτη. Κατά συνέπεια το θέμα των πληρωμών είναι ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα του ηλεκτρονι- κού εμπορίου 107 . Όταν πρωτοεμφανίστηκε το ηλεκτρονικό εμπόριο, οι πληρωμές γινόταν με κατα- βολή του ποσού σε τράπεζα. Σήμερα, ο τρόπος αυτός είναι πια ξεπερασμένος και αναχρονιστικός καθόσον δεν συμβαδίζει με την ταχύτητα και την αξιοπιστία που απαιτούν οι σύγχρονες διαδικτυακές συναλλαγές. Οι μέθοδοι που έχουν αναπτυχθεί για την επίτευξη πληρωμών αποτελούν στην ουσία ηλεκτρονικές εκδοχές των παραδοσιακών συστημάτων πληρωμής, δηλα- δή με μετρητά, επιταγές και πιστωτικές κάρτες. Η θεμελιώδης διαφορά μεταξύ των ηλεκτρονικών πληρωμών και των παραδοσιακών είναι ότι στην πρώτη περί- πτωση όλα είναι ψηφιακά και είναι σχεδιασμένα ώστε όλη η διαχείριση να γίνε- ται ηλεκτρονικά. 107. Βλ. Αρσένης Πασχόπουλος και Παναγιώτης Σκαλτσάς , Ηλεκτρονικό Εμπόριο Ανάπτυξη και Εφαρμογή Επιχειρηματικής Στρατηγικής και Marketing στο Διαδίκτυο, 2η έκδοση, εκδ. Κλειδάριθμος, Αθήνα 2001, σελ. 73.