Η ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΜΕΝΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΩΣΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ

48 Η ΕΝΑΡΜΟΣΜΕΝΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΕΕ, αφού τα μέλη της επιτροπής αυτής υποκατέστησαν στους κινδύνους του ανταγωνισμού μία συνεργασία με σαφές περιεχόμενο αντίθετο προς τον αντα- γωνισμό, το οποίο θίγει ουσιωδώς το μεταξύ των κρατών μελών εμπόριο 196 . Στ] ειδική περίπτωση εναρμόνισης είναι η περίπτωση συμφωνιών μεταξύ των επιχειρήσεων επί των εκπτώσεων που θα παράσχουν στην τελική τιμή του προ- ϊόντος, όταν αυτές « οι συμφωνίες επί των εκπτώσεων έχουν ως αποτέλεσμα να δι- ατηρούν στην ουσία ένα τεχνητά υψηλό επίπεδο τιμών πώλησης λιανικής εμποδί- ζοντας τους εμπνευστές της να αποδυθούν σε έναν ανταγωνισμό βασιζόμενο στη μεταπώληση με περιορισμένο περιθώριο κέρδους» 197 . To ΔΕΕ πάντως στην περίπτωση εναρμονισμένης πρακτικής που προκύπτει από την επίδειξη παράλληλης συμπεριφοράς των επιχειρήσεων στο πεδίο της εκ- πτωτικής τους πολιτικής προσεγγίζει το σχετικό φαινόμενο με απόδοση κυρίαρ- χου ρόλου στην περίπτωση επαφών μεταξύ των επιχειρήσεων, έστω και εικαζό- μενων, ενώ αποδίδει μερικότερο ρόλο στην ίδια την έκπτωση και την αιτιολογία της, αφού η όποια απόδειξη επαφής για την διαμόρφωση ενιαίας τιμής μέσω εκπτώσεων, οδηγεί στην μη εξέταση της νομιμότητας της έκπτωσης και της αιτι- ολογίας της 198 . Κυρίαρχο στοιχείο το οποίο διαφοροποιεί την παράλληλη συμπεριφορά των επιχειρήσεων από την εναρμονισμένη πρακτική είναι είτε αυτό της άμεσης από- δειξης συνεργασίας μεταξύ των επιχειρήσεων μέσω συναντήσεων, ανταλλαγής πληροφοριών για την αγορά κλπ, είτε και αυτό της έμμεσης απόδειξης συνερ- γασίας, που θα προκύψει από την ερμηνεία ενός συνόλου παραγόντων και με συνάρτηση κάθε φορά με την ίδια την σχετική αγορά και όχι απομονωμένα από αυτήν. Στην περίπτωση βέβαια άμεσης απόδειξης συνεργασίας, δεν απαιτείται ο έλεγ- χος της έμμεσης απόδειξης συνεργασίας, αφού τα δύο κριτήρια για την απόδει- ξη της εναρμονισμένης πρακτικής, δεν λειτουργούν σωρευτικά 199 . Από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει κριθεί 200 ως περίπτωση παράλληλης συμπε- ριφοράς, που δεν υπάγεται στο κανονιστικό πεδίο της 101ΣΛΕΕ, η περίπτωση επιχειρήσεων ενταγμένων σε ολιγοπωλιακή αγορά, στην οποία παράγονται μη διαφοροποιημένα προϊόντα και στην οποία οι αυξήσεις τιμών από τις ενταγ- μένες σε αυτήν επιχειρήσεις, γίνονται αποκλειστικά λόγω της αύξησης του κό- στους παραγωγής των προϊόντων, ενώ αντίθετα πρέπει να θεωρηθεί ως εναρ- 196. ΓενΔικ. Τ-25/95 έως Τ-104/95 Cimenteries CBR όπ, σκέψεις 3163 επ. 197. Cour de Paris, Απόφαση της 28.6.1989, BOCC 14-07-1989.169. 198. ΔΕΕ C-172/1980 Gerhard Zuechner όπ, σελίδα 2021 σκέψη 17 199. Ritter L, Braun W.D, Rawlinson F, European Competition Law: A Ptacticioner’s Guide , όπ σελ 88, Νικόλαος Ζευγώλης, Το Καρτέλ στο Δίκαιο του Ανταγωνισμού , όπ σελ 45. 200. Ευρωπαϊκή επιτροπή Zinc producer group, όπ .