Η ΕΝΑΡΜΟΝΙΣΜΕΝΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΩΣΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ

ΚΥΡΙΟ ΜΕΡΟΣ 51 Με βάση τα ανωτέρω κρίνεται απολύτως δικαιολογημένη η κρίση ότι «σε ολι- γοπωλιακές αγορές, όπου η παράλληλη συμπεριφορά οφείλεται στην ίδια δομή της αγοράς, η εναρμονισμένη πρακτική πρέπει να αποτελεί με αυστηρά κριτήρια τη μόνη εύλογη εξήγηση της παράλληλης συμπεριφοράς, αποκλειομένης κάθε άλλης ερμηνείας» 211 , σε αντίθετη περίπτωση θα ετίθεντο παράλογα εμπόδια στις επι- χειρήσεις που ενεργούν σε ολιγοπωλιακές αγορές και αυτές θα τιμωρούντο αν και καθορίζουν αυτόνομα τη συμπεριφορά τους 212 . Πάντως υποστηρίζεται ότι σε μη ολιγοπωλιακές αγορές η ύπαρξη καρτελικής σύμπραξης θεωρείται δυσκολότερο να επιτευχθεί χωρίς ρητή προηγούμενη συ- νεννόηση των εμπλεκομένων επιχειρήσεων, οπότε στις περιπτώσεις αυτές δυ- σκολεύει η αναζήτηση στοιχείων εναρμονισμένης πρακτικής, αφού με βάση την δομή μιας μη ολιγοπωλιακής αγοράς, η σχετική αναζήτηση πρέπει να στρέφεται σε περιπτώσεις ρητής συμπαιγνίας 213 , σε αντίθεση με τις επικρατούσες συνθή- κες σε μία ολιγοπωλιακή αγορά όπου η καρτελική σύμπραξη μπορεί να λειτουρ- γήσει τόσο ρητά όσο και σιωπηρά. Β.9 Εναρμονισμένη πρακτική και ολικοπωλιακές αγορές-Θεωρίες Θεωρητική διαμάχη υφίσταται για την ένταξη ή μη στο εννοιολογικό πεδίο της εναρμονισμένης πρακτικής και της ενσυνείδητης παράλληλης συμπεριφοράς, της λεγόμενης σιωπηρής συμπαιγνίας (tacit collusion) 214 σε συνθήκες ολιγοπωλίου. Η σχετική έρευνα κατευθύνεται σε δύο ζητήματα, το πρώτο αφορά προεχόντως την νομική αξιολόγηση αυτής της ενσυνείδητης παράλληλης συμπεριφοράς και την συσχέτιση της με την εναρμονισμένη πρακτική, στα πλαίσια των ιδιαιτερο- τήτων μιας ολιγοπωλιακής αγοράς και το δεύτερο αφορά με την απόδειξη της πρακτικής και τα μέσα που προσφέρονται για τον σκοπό αυτό. Καταρχήν ως ολιγοπώλιο χαρακτηρίζεται μία αγορά στην οποία δραστηριοποι- είται μικρός αριθμός μεγάλων ανταγωνιστικών επιχειρήσεων 215 οι οποίες βρί- σκονται μεταξύ τους σε σχέση στρατηγικής αλληλεξάρτησης 216 χωρίς καμία από αυτές να κατέχει δεσπόζουσα θέση. 211. Α.Μικρουλέα, όπ σελ 476. 212. O Alese, F, The Economic Theory of Non-Collusive Oligopoly and the Concept of Concerted Practice under article 81 [1999] 20 ECLR 379, p.380, A.Aιμιλιανίδης όπ, σελ 12. 213. Ν.Ζευγώλης, Το Καρτέλ στο Δίκαιο του Ανταγωνισμού , όπ σελ 147. 214. Δ.Τζουγανάτος, Ολιγoπώλιο και Συλλογική Δεσπόζουσα θέση ό.π σελ 51 επ, Ν.Ζευγώλης, ό.π σελ 44 επ, Λ.Αθανασίου ό.π σελ 225 Α.Αιμιλιανίδης, ό.π σελ 748. 215. Ν.Ζευγώλης, ό.π σελ 62-63, Ν. Βέττας/Γ.Κατσουλάκος, Πολιτική Ανταγωνισμού και Ρυθμιστική Πολιτική όπ, σελ 59. 216. Δ.Τζουγανάτος, ό.π σελ 1