ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΚΠολΔ

Ι. Βαλμαντώνης 7 Εισαγωγή - Γενικές διατάξεις / (Άρθρο 591 ΚΠολΔ) ποια υπόθεση με τη διαδικασία των άρθρων 591 επ. ΚΠολΔ, αν και λόγω της φύσης του αντικειμένου της δεν προσήκει σύμφωνα με το νόμο 8 . Είναι ανεπίτρεπτη, λοιπόν, κάθε συμφωνία, με την οποία επεκτείνεται ή περιστέλλεται το πεδίο εφαρμογής των ειδικών διαδικασιών, καθόσον βρίσκεται έξω από τα πλαίσια της αυτονομίας της ιδιωτικής βου- λήσεως και με εξαίρεση τις προαιρετικές διαδικασίες (βλ. άρθρα 622Β, 623 επ., 637 επ. ΚΠολΔ), οι διάδικοι δεν έχουν την εξουσία προς διάθεση 9 . Με εξαίρεση, λοιπόν, τις προαιρετικές ή δυνητικές ειδικές διαδικασίες 10 για την έκδοση διαταγής πληρωμής και διαταγής απόδοσης μισθίου, που η επιλογή τους επαφίεται στη διακριτική ευχέρεια του διαδίκου (623 και 637 ΚΠολΔ αντίστοιχα), ο οποίος σε περί- πτωση που δεν επιθυμεί να επωφεληθεί από τα ειδικά πλεονεκτήματά τους, μπορεί να επιλέξει αντί αυτών την τακτική διαδικασία ή την προσήκουσα για την απαίτηση ειδική διαδικασία, οι λοιπές ειδικές διαδικασίες έχουν αποκλειστικό χαρακτήρα. Οι διαφορές που εμπίπτουν στις τελευταίες δεν μπορεί να υπαχθούν με τη βούληση του διαδίκου στην τακτική ή σε άλλη ειδική διαδικασία, καθόσον η ιδιωτική βούληση δεν μπορεί να επεκτείνει ή να αποκλείσει την εφαρμογή τους. Βασικό κριτήριο για την ανωτέρω διάκριση είναι το αν συντρέχει λόγος δημοσίου συμφέροντος, προκειμένου να καταστεί αυτή αποκλειστική 11 . Επίσης, οι ειδικές διαδικασίες, με εξαίρεση την έκδοση διαταγής πληρωμής και διαταγής αποδόσεως μισθίου, έχουν διαγνωστικό χαρακτήρα και οδηγούν, όπως και η τακτική διαδικασία, στην έκδοση αποφάσεως, η οποία τέμνει τη διαφορά με δύναμη δεδικασμέ- νου. Αντίθετα οι διαδικασίες εκδόσεως διαταγής πληρωμής και διαταγής αποδόσεως μισθίου, έχουν ως αντικείμενο τον εξοπλισμό της αξίωσης του δικαιούχου με εκτελεστό τίτλο. Στις τελευταίες, η διάγνωση της διαφοράς ακολουθεί με την άσκηση της ανακοπής. II. Η διατήρηση των ειδικών διαδικασιών Έντονη υπήρξε η συζήτηση για την ενοποίηση της τακτικής διαδικασίας με τις ειδικές διαδικασίες 12 . Μέρος της θεωρίας, τάσσεται υπέρ της θέσπισης μίας ενιαίας διαδικασίας, 8.  Ράμμος Γ./Κλαμαρής Ν. , Εγχειρίδιο Αστικού Δικονομικού Δικαίου, τ. ΙΙγ, Ειδικές Διαδικασίες (2010), σελ. 5, Πατεράκης Σ. , ό.π., Δ 1991, 28-29. 9.  Μπέης Κ., ό.π., σελ. 7, Κακκαλής Π., ό.π., σελ. 31, Βαθρακοκοίλης Β., Κώδικας Πολιτικής Δι- κονομίας, τ. Γ (1995), άρθρο 591, αρ. 3, σελ. 742. Υπέρ του επιτρεπτού της δικονομικής αυτής συμφωνίας τάσσεται ο Μάζης Π. , σε τόμο: Οι ειδικές διαδικασίες (2004), σελ. 99. 10. Ονομάζονται και συντρέχουσες, επειδή συντρέχουν με την τακτική ή κάποια ειδική διαδικασία και εναπόκειται στο φορέα της αξίωσης η επιλογή. Βλ. Μούζουρα Σ., Οι γενικές διατάξεις των ειδικών διαδικασιών - Οι διαφορές από την οικογένεια, τον γάμο και την ελεύθερη συμβίωση - Περιουσιακές διαφορές, ΕλλΔνη 2016, 79. 11.  Σινανιώτης Λ. , ό.π., σελ. 9 -10. 12. Το ζήτημα της κατάργησης ή συρρίκνωσης των ειδικών διαδικασιών αποτέλεσε και αντικείμενο συζήτησης του 28ου Πανελληνίου Συνεδρίου της Ένωσης Ελλήνων Δικονομολόγων που διεξή- 4 5 6