Η ΑΜΥΝΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄ Ανακοπή κατά πρωτοκόλλου αποζημίωσης αυθαίρετης χρήσης δημοσίου κτήματος I. Νομικό πλαίσιο Σύμφωνα με το άρθρο 115 του ΠΔ της 11/12 Νοεμβρίου 1929 «Περί διοικήσε- ως Δημοσίων Κτημάτων» που εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 2 του Ν 4266/1929 και αντικαταστάθηκε με το άρθρο 5 του Ν 5895/1933, όπως περαι- τέρω τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με τα άρθρα 20 του ΑΝ 1540/1938, 19 του ΑΝ 1919/1939, 2 του ΑΝ 1925/1951 και 5 παρ. 4 του ΑΝ 263/1968 : « Εις βάρος των οπωσδήποτε άνευ συμβατικής σχέσεως καρπουμένων ή ποιουμένων χρήσιν δημοσίων κτημάτων ή τοιούτων ών την νομήν ή την χρήσιν έχει διά συμβά- σεως οιασδήποτε το Δημόσιον ή η Δ.Δ.Κ. βεβαιούται αποζημίωσις δι’ό χρονικόν διά- στημα εποιήσοντος χρήσιν. Η αποζημίωσις ορίζεται υπό τοπικής Επιτροπής, αποτελουμένης εκ του Εφόρου και του Ταμίου κατά την κρίσιν ανδρός αγαθού διά πρωτοκόλλου, όπερ εγκρινομένον υπό της Διοικούσης Επιτροπής της Διοικήσεως Δημοσίων Κτημάτων, κοινοποιείται διά δημοσίου οργάνου εις τον κατά τα άνω καρπούμενον ή χρησιμοποιούντα το ακί- νητον, όστις θεωρείται αποδεχθείς την καθορισθείσαν αποζημίωσιν αν εντος προθε- σμίας (δέκα πέντε ημερών) 316 από της κοινοποιήσεως του πρωτοκόλλου δεν ασκήση ανακοπήν, ενώπιον του Ειρηνοδίκου μεν αν πρόκειται περί ετήσιας αποζημιώσεως κάτω των πέντε χιλιάδων δραχμών, ενώπιον δε του Προέδρου Πρωτοδικών αν πρό- κειται περί μεγαλυτέρας αποζημιώσεως. Ο Πρόεδρος ή ο Ειρηνοδίκης κρίνοντες εκ των ενόντων ακυρούσιν ή επικυρούσι το πρωτόκολλον ή περιορίζουσι την καθορι- σθείσαν αποζημίωσιν. Κατά της τοιαύτης αποφάσεως ουδέν επιτρέπεται ένδικον μέ- σον. Αν όμως αμφισβητήται διά της ανακοπής αυτό τούτο το δικαίωμα του Δημοσίου, η απόφασις του Προέδρου ή του Ειρηνοδίκου ουδεμίαν ασκεί επιρροήν εις την δίκην περί του δικαιώματος, ήτις ήθελε κινηθή ενώπιον του αρμοδίου Δικαστηρίου. Το μη ανακοπέν εμπροθέσμως πρωτόκολλον ή το επικυρωθέν ή τροποποιηθέν κατά τα άνω υπό του Προέδρου ή Ειρηνοδίκου, αποτελεί τίτλον διοικητικής εκτελέσεως κατά τον 316. Η δεκαπενθήμερη προθεσμία ανακοπής ορίσθηκε μηνιαία με το άρθρο 10 του ΑΝ 1919/1939.