Η ΑΜΥΝΑ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ

ΑΝΑΚΟΠΗ ΚΑΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗΣ ΑΥΘΑΙΡΕΤΗΣ ΧΡΗΣΗΣ | 99 η προηγούμενη ακρόαση του ενδιαφερομένου, όταν το σε βάρος του διοικητι- κό μέτρο λαμβάνεται με δέσμια αρμοδιότητα της διοίκησης. Ακόμη, όμως, και στις περιπτώσεις αυτές, επιβάλλεται η τήρηση της αρχής της προηγούμενης ακρόασης, όταν με την πράξη αποδίδεται υπαίτια συμπεριφορά στον καθ’ ου. Εν προκειμένω, για την έκδοση του πρωτοκόλλου αποζημίωσης λαμβάνεται υπόψη αντικειμενικό κριτήριο, αυτό της αυτογνώμονης κατάληψης δημοσίου κτήματος και άρα, πρόκειται για πράξη δέσμιας αρμοδιότητας. Όμως, με το εκδιδόμενο πρωτόκολλο αποδίδεται υπαίτια συμπεριφορά στον καθ’ ου, η οποία συνίσταται στην υπαίτια (από δόλο ή αμέλεια) αυθαίρετη χρήση κτήματος που ανήκει στη δημόσια περιουσία. Προκειμένου για την έκδοση και αυτού του πρωτοκόλλου κρίσιμο στοιχείο και νόμιμη βάση για την έκδοσή του συνιστά η κυριότητα του Δημοσίου επί του ακινήτου. Τούτο σημαίνει ότι ο καθ’ ου το πρωτόκολλο μπορεί να προσκομίσει στοιχεία και να προβάλει ισχυρισμούς ενώπιον του αρμόδιου δι- οικητικού οργάνου που αποδεικνύουν την κυριότητά του επί του ακινήτου ή την από άλλο λόγο νόμιμη χρήση αυτού, επηρεάζοντας προφανώς τη λήψη της από- φασης περί έκδοσης ή μη του πρωτοκόλλου ύστερα από διαφορετική εμφάνιση ή εκτίμηση του πραγματικού υλικού. 346 Σημειώνεται ότι σύμφωνα με το νόμο ο υπολογισμός της αποζημίωσης λαμβάνει χώρα «κατά την κρίση αγαθού ανδρός», συνεπώς μόνον για την έκταση της αποζημίωσης η διοίκηση δρα με διακριτική ευχέρεια. ii. Η μη συνδρομή των ουσιαστικών προϋποθέσεων για την έκδοση του πρωτοκόλλου Προϋποθέσεις για την εφαρμογή του άρθρου 115, όπως έχουν διαμορφωθεί από τη νομολογία, είναι: α) Το ακίνητο να ανήκει στο Δημόσιο κατά κυριότητα, νομή και κατοχή. 347 346. ΟλΣτΕ 4447/2012, ΣτΕ 1620-1625/2017. Έχει υποστηριχθεί μεμονωμένα από τη νομο- λογία (ΠΠρΚερκ 71/2005) ότι δεν απαιτείται η τήρηση της αρχής της προηγούμενης ακρόασης σε περιπτώσεις προπαρασκευαστικών πράξεων, όπως είναι το πρωτόκολλο καθορισμού αποζημίωσης, διότι δεν συνιστά τίτλο διοικητικής εκτέλεσης, ενώ τέτοιον τίτλο συνιστά το πρωτόκολλο, κατά του οποίου δεν ασκήθηκε εμπροθέσμως ανακοπή ή αυτό που επικυρώθηκε ή τροποποιήθηκε δικαστικά. Τούτο όμως είναι εσφαλμένο, καθώς δεν γίνεται αντιληπτή η διαφορά μεταξύ εκτελεστής διοικητικής πράξης και «οριστικής» πράξης που προκύπτει μετά την εξάντληση της προθεσμίας ή της άσκησης των προβλε- πόμενων ένδικων μέσων. 347. ΑΠ 541/2006, Ιω. Κατράς , Σύστημα Ασφαλιστικών μέτρων, αναγκαστικής εκτέλεσης, δι- αταγών πληρωμής και απόδοσης, Σάκκουλας, 2013, 848, Ιω. Χαμηλοθώρης , Ασφαλιστικά μέτρα, Νομική Βιβλιοθήκη, 2016, 603.