ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

53 ΜΑΘΗΜΑ ΤΕΤΑΡΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΕΤΑΡΤΟ Η ΠΡΟΣΦΥΓΗ Ι. ΘΕΩΡΙΑ Η προσφυγή είναι διαπλαστικό ένδικο βοήθημα το οποίο κατ’ εξοχήν στοιχεί προς την έννοια της διοικητικής διαφοράς ουσίας, καθώς επιτρέπει τον έλεγχο της προ- σβαλλόμενης διοικητικής πράξης κατά το νόμο και την ουσία και μπορεί να οδηγή- σει κατ’ αρχήν και στην τροποποίηση της προσβαλλόμενης πράξης. Ρυθμίζεται ως προς τις ειδικές διαδικαστικές προϋποθέσεις στο Α΄ Κεφάλαιο του Έβδομου Τμήματος, του Πρώτου Μέρους του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (άρ- θρα 63-70 ΚΔΔ) και ως προς τις εξουσίες του δικαστηρίου, άρα και τους λόγους προ- σφυγής, στο Κεφάλαιο Γ΄ του αυτού Τμήματος (79 ΚΔΔ). 1. Διαδικαστικές προϋποθέσεις της προσφυγής Για την παραδεκτή άσκηση προσφυγής απαιτείται η συνδρομή των γενικών διαδι- καστικών προϋποθέσεων (ικανότητα διαδίκου, δικανική ικανότητα, δικολογική ικα- νότητα, όπου απαιτείται σύμπραξη δικαστικού πληρεξουσίου) που εκτέθηκαν στο Τρίτο Μάθημα. α) Δικόγραφο της προσφυγής Στα άρθρα 45 και 68 ΚΔΔ καθορίζεται το περιεχόμενο εγκύρου δικογράφου προ- σφυγής ως εξής: Εκ του άρθρου 45 ΚΔΔ απαιτούνται τα εξής: – Σαφής προσδιορισμός του είδους του δικογράφου (δηλαδή αναφορά ότι πρόκει- ται περί προσφυγής). – Σαφής προσδιορισμός του αντικειμένου του δικογράφου (προκειμένου περί προ- σφυγής, έκθεση πραγματικών περιστατικών και απόδοση κάποιων πλημμελειών στην προσβαλλόμενη πράξη, άλλως το δικόγραφο είναι ανεπίδεκτο δικαστικής εκτίμησης),