ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΕ ΚΑΙ Η ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ ΤΩΝ ΣΤΟΧΩΝ ΒΙΩΣΙΜΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΟΥ ΟΗΕ

Η εφαρμογή της βιώσιμης ανάπτυξης στην ΕΕ: το νομικό και πολιτικό υπόβαθρο | 79 ναφερθείσες κατευθυντήριες αρχές λειτουργίας της ΕΕ, η οποία αρθρώνεται στο άρθρο 7 ΣΛΕΕ, η αποτελεσματική άσκηση των πολιτικών της ΕΕ προϋποθέτει τη διασφάλιση της συνοχής μεταξύ των διαφόρων πολιτικών και δράσεών της, λαμ- βάνοντας υπόψη το σύνολο των στόχων της. Χαρακτηριστική είναι, εν προκειμέ- νω, η περίπτωση των διατάξεων της ΣΛΕΕ, οι οποίες διασυνδέουν την περιβαλ- λοντική πολιτική της ΕΕ με την προαγωγή της ευρωπαϊκής διπλωματίας και την άσκηση της εξωτερική δράσης της. Η διασύνδεση αυτή εμπίπτει στη γενικότερη προσπάθεια της ΕΕ να αναβαθμίσει τον ρόλο της στη διεθνή σκήνη και να σφυρη- λατήσει μία ολοκληρωμένη προσέγγιση στις διεθνείς σχέσεις της. Ειδικότερα, στην περίπτωση της πολιτικής της ΕΕ στον τομέα του περιβάλλοντος, οι πρωτοβουλίες και δράσεις που αναλαμβάνει η ΕΕ στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής της, διαδραματίζουν ζωτικής σημασίας ρόλο στην προβολή βασικών πτυχών του περιβαλλοντικού κεκτημένου (environmental acquis) και την προώ- θηση των θεμελιωδών εσωτερικών περιβαλλοντικών στόχων της 9 . Η εξωτερική διάσταση της περιβαλλοντικής πολιτικής της ΕΕ θεμελιώνεται νομικά στις διατά- ξεις του άρθρου 191 (ΣΛΕΕ), το οποίο αναφέρεται στους πρωταρχικούς στόχους της πολιτικής της ΕΕ στον τομέα του περιβάλλοντος. Όπως προβλέπεται στο Άρ- θρο 191 (1) ΣΛΕΕ: «Η πολιτική της Ένωσης στον τομέα του περιβάλλοντος συμβάλλει στην επιδίωξη των ακόλουθων στόχων: α) τη διατήρηση, προστασία και βελτίωση της ποιότητας του περιβάλλοντος, β) την προστασία της υγείας του ανθρώπου, γ) τη συνετή και ορθολογική χρησιμοποίηση των φυσικών πόρων, και δ) την προώθηση, σε διεθνές επίπεδο, μέτρων για την αντιμετώπιση των περι- φερειακών ή παγκόσμιων περιβαλλοντικών προβλημάτων, και ιδίως την κατα- πολέμηση της αλλαγής του κλίματος ». Ταυτόχρονα, το άρθρο 191 ΣΛΕΕ, εστιάζει και στον τρόπο και τα μέσα που δύνα- ται να χρησιμοποιήσει η ΕΕ, εντός του πλαισίου των αρμοδιοτήτων που της απο- νέμονται με τις Συνθήκες, προκειμένου να προωθήσει τους στόχους της περιβαλ- λοντικής πολιτικής της στη διεθνή σκηνή. Όπως προβλέπεται, συγκεκριμένα, στο άρθρο 191 (4) ΣΛΕΕ: «Στο πλαίσιο των αντίστοιχων αρμοδιοτήτων τους, η Ένωση και τα κράτη μέλη συνεργάζονται με τις τρίτες χώρες και τους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς. Ο τρόπος συνεργασίας της Ένωσης μπορεί να αποτελεί αντικείμε- νο συμφωνιών μεταξύ της Ένωσης και των ενδιαφερομένων τρίτων μερών». Ου- σιαστικά, μέσα από την ερμηνεία της εν λόγω διάταξης, τεκμαίρονται δύο κύρια 9. Βλ. Morgera, E., The External Environmental Policy of the European Union: EU and International Law Perspective. Cambridge University Press, 2012. Adelle, C., Biedenkopf, K., Torney, D., European Union External Environmental Policy: Rules, Regulation and Governance beyond borders , Palgrave Macmillan, 2018. Delreux, T., The EU as International Environmental Negotiator, Routledge, 2016