ΔΙΚΑΙΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ

151 § 4. Έννομες συνέπειες της επεξεργασίας αα) Ενεργητική νομιμοποίηση Ως εκ του σκοπού του νόμου θα πρέπει να γίνει δεκτό ότι δικαιούχος των σχετικών αξιώσεων δεν μπορεί παρά να είναι κατ’ αρχήν το ίδιο το υποκεί- μενο . Μολαταύτα, επειδή το άρθρο 82 ορίζει ότι δικαιούται να ζητήσει αποζη- μίωση « κάθε πρόσωπο που υπέστη ... ζημία ως αποτέλεσμα παραβίασης του ΓενΚαν», θα πρέπει να γίνει δεκτό ότι αποζημίωση θα μπορούσαν ενδεχομένως να ζητήσουν και τρίτοι, εφόσον βεβαίως αποδείξουν ότι η περιουσιακή ή ηθική βλάβη τους συνδέεται αιτιωδώς με την παράνομη επεξεργασία και δη τόσο από την σκοπιά της προσφορότητάς της, όσο και υπό πρίσμα της θεωρίας του προστατευτικού σκοπού του κανόνα δικαίου, δηλαδή μόνον εφόσον τα συμφέροντά τους παρίστανται αρρήκτως συνδεδεμένα προς τα συμφέροντα του υποκειμένου. ββ) Παθητική νομιμοποίηση Το γράμμα του ΓενΚαν 82 ορίζει ότι υπόχρεοι σε καταβολή της προβλεπόμε- νης από αυτό αποζημιώσεως μπορεί να είναι μόνον ο υπεύθυνος της επεξερ- γασίας ή και ο εκτελών αυτήν. i) Επί ανεπίτρεπτης επεξεργασίας , δηλαδή όταν δεν συντρέχει λόγος άρ- σεως του αδίκου χαρακτήρα της, ήτοι όταν η παρανομία έγκειται στο « αν » της επεξεργασίας, τότε θα συντρέχει παράνομη συμπεριφορά τόσο του υπευ- θύνου αυτής, όσο και των εκτελούντων (ανεξάρτητων φορέων), αυτών που την διενεργούν για λογαριασμό του 112 . Ως εκ της απολυτότητας του δικαιώμα- τος στην ιδιωτική σφαίρα και την προσωπικότητα ο απλός εργαζόμενος στην υπηρεσία του υπεύθυνου επεξεργασίας ή του εκτελούντος θα ευθύνεται μεν, αλλά όχι δυνάμει του ΓενΚαν 82, αλλά με βάση την γενική ΑΚ 914 σε συνδ. με ΓενΚαν 6, 9, ήτοι χωρίς να φέρει ο ίδιος το βάρος της απόδειξης του επιτρεπτού της συμπεριφοράς του και της υπαιτιότητάς του. ii) Επί παραβάσεως αρχών και καθηκόντων της επεξεργασίας , ήτοι όταν αυτή καθ’ εαυτήν η επεξεργασία είναι μεν επιτρεπτή, αλλά διεξάγεται με τρόπο παράνομο, ενάντια στις προεκτεθείσες αρχές, τα δικαιώματα του υπποκειμέ- νου κ.ο.κ., ήτοι όταν η παρανομία έγκειται στο « πώς » της επεξεργασίας, τότε η ευθύνη του υπευθύνου της επεξεργασίας θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί όχι μόνον αδικοπρακτική , αλλά (κατά συρροήν) και ως ενδοσυμβατική , οφει- λόμενη σε παράβαση προϋφιστάμενης ενοχικής υποχρεώσεως, απορρέουσας από την έννομη σχέση που γεννήθηκε μεταξύ τους ως εκ της επεξεργασίας των δεδομένου του υποκειμένου από τον υπεύθυνο (βλ. αναλυτικότερα παραπάνω αρ. 361-364). Αναφορικά με τέτοιες παραβάσεις ο (ανεξάρτητος κατά τα ανωτέρω αρ. 172) εκτελών την επεξεργασία θα ευθύνεται μεν για την αθέτηση όσων του 112. ΑΠΔΠΧ 42/2013. 470 471 472 473 474