ΔΙΚΑΙΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ

αντικειμενική ευθύνη του υπευθύνου της επεξεργασίας, όταν κατ’ εξαίρεσιν επιτάσσεται privacy by default, π.χ. αναφορικά με ζημίες που προήλθαν από την επεξεργασία περισσότερων δεδομένων ή για περισσό- τερο χρόνο από το αναγκαίο. Γενικότερα αξίζει να επισημανθεί ότι η διατύπωση του άρθρου 82 αφήνει ανοικτό το ζήτημα του εκάστοτε απαιτουμένου μέτρου υπαιτιότητας, καθώς κάνει λόγο για «γεγονός για το οποίο δεν φέρει ευθύνη ο υπεύθυνος της επεξερ- γασίας» (απαράλλακτα όπως οι γενικές ΑΚ 336, 342, 382, 383). Κατά συνέπειαν η πταισματική ευθύνη (ΑΚ 330, κατά την οποία ο οφειλέτης ευθύνεται για δόλο ή αμέλεια) θα πρέπει να ακολουθηθεί κατ’ αρχήν μεν, αλλά όχι ανεξαιρέτως. Έτσι η αθέτηση της πολιτικής ασφαλείας που εξαγγέλθηκε από τον υπεύθυ- νο, συνεπάγεται αντικειμενική ευθύνη για έλλειψη συνομολογημένης ιδιότητας στο μέτρο που θα μπορούσε να γίνει δεκτό –έστω και ως εκ της εξαγγελίας μιας τέτοιας πολιτικής- ότι τα μέρη μοιάζουν να συνδέονται με συμβατική σχέση (ΑΚ 562 σε συνδ. με 543α). Στο ίδιο πλαίσιο, εξάλλου, διευκρινίζεται ότι, αν μεν ο υπεύθυνος της επεξεργασίας επελήφθη αυτής υπαιτίως –πράγμα που τεκ- μαίρεται–, τότε θα ευθύνεται σε αποκατάσταση της ζημίας που προκλήθηκε από την πράξη του αυτή, ακόμη και αν η συγκεκριμένη ζημία δεν ήταν προ- βλέψιμη (ΑΚ 731, για τον χαρακτηρισμό της επεξεργασίας ξένων προσωπικών δεδομένων ως διοικήσεως αλλοτρίων βλ. παραπάνω αρ. 362-363). Στο ίδιο συ- μπέρασμα καταλήγει κανείς τουλάχιστον μετά την άσκηση του δικαιώματος αντίρρησης εκ μέρους του ζημιωθέντος υποκειμένου, δηλαδή μετά την όχλησή του προς τον υπεύθυνο να διακόψει την ανεπίτρεπτη επεξεργασία. Μετά από την όχληση αυτή, ο υπεύθυνος καθίσταται υπερήμερος οφειλέτης της διακο- πής της επεξεργασίας (ΑΚ 340, 341) και ως εκ τούτου –όντας υπαίτιος για μη συμμόρφωση στην υποχρέωσή του αυτή– ευθύνεται και για τα τυχηρά (ΑΚ 344). Έτσι η τεκμαιρόμενη υπαιτιότητα του υπευθύνου απαιτείται να αφορά μόνον το ίδιο το γεγονός της αθέμιτης επεξργασίας και όχι και τις περαιτέρω ζημιογόνες συνέπειές του. Αντιστρόφως μείωση του μέτρου της απαιτούμενης υπαιτιότητας επιβάλ- λεται, αντιστρόφως όταν ο υπεύθυνος της επεξεργασίας επιλήφθηκε των δε- δομένων με αλτρουϊστικό σκοπό, δηλαδή για να προασπίσει ζωτικό συμφέρον του υποκειμένου, χωρίς να έχει προς τούτο υποχρέωση (άρθρ. 6 §1δ, 9 §2γ ΓενΚαν). Στην περίπτωση αυτή το άρθρ. 732 ΑΚ ορίζει ότι είναι υπερβολικό να ευθύνεται ο υπόχρεος ακόμη και για την ελαφρά του αμέλεια. Στο ίδιο πλαί- 478 479