ΟΙ ΠΗΓΕΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

Οι Πηγές του Δημοσίου Δικαίου 164 έννοια αυτή εξελίσσεται και δεν είναι πάντοτε ευχερής η παρακολούθηση της εξέλιξής της, γιατί τις περισσότερες φορές είναι συγκαλυμμένη. Στα χρηστά ήθη παραπέμπει σειρά διατάξεων του Αστικού Κώδικα, όπως στα άρθρα 150, 178, 281, 919 ΑΚ, οπότε και στα ρυθμιζόμενα από τις διατάξεις αυτές θέματα καθίστανται δευτερογενής Πηγή του Δικαίου. Όπως προκύ- πτει από τις παραπάνω διατάξεις, η έννοια των χρηστών ηθών λειτουργεί αρνητικά, διότι δεν υπαγορεύει στα υποκείμενα του δικαίου συγκεκριμένη συμπεριφορά με θετικό περιεχόμενο, όπως η καλή πίστη, αλλά αποτελεί πε- ριορισμό της ιδιωτικής βούλησης (άρθρα 150, 178 ΑΚ) και, ως εκ τούτου, δεν κινείται στον δικαιοπρακτικό χώρο, αλλά αποτελεί τη βάση εξωδικαιοπρα- κτικής ευθύνης, στο μέτρο, βέβαια, που παραπέμπεται από τους σχετικούς κανόνες δικαίου (άρθρα 281, 919 ΑΚ). Και τα χρηστά ήθη, εντασσόμενα στο πραγματικό των κανόνων δικαίου, καθίστανται νομική έννοια, με αποτέλε- σμα η εφαρμογή τους να υπόκειται στον αναιρετικό έλεγχο 657 . 4. Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ) και Διαιτητικές Αποφάσεις Δευτερογενείς Πηγές του Δικαίου αποτελούν και οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, με τις οποίες ρυθμίζονται θέματα σχετικά με την εργασία. Οι συλ- λογικές συμβάσεις συνάπτονται μεταξύ επαγγελματικών οργανώσεων εργα- ζομένων και εργοδοτών και, γενικότερα, μεταξύ εργοδότη ή εργοδοτών και των πιο αντιπροσωπευτικών συνδικαλιστικών ενώσεων των εργαζομένων, είτε σε συγκεκριμένη επιχείρηση είτε σε κλάδο, είτε σε επάγγελμα ή σε γε- νικότερο επίπεδο, κατά περίπτωση 658 . Η βασική αποστολή της συλλογικής σύμβασης εργασίας είναι, ακριβώς, η συμβατική ρύθμιση, ώστε οι όροι της να ισχύσουν μεταξύ των συμβαλλομένων μερών. Εντούτοις, καθίστανται δευ- τερογενής Πηγή του Δικαίου και οι όροι τους αποκτούν κανονιστικό περιεχό- μενο βάσει του Συντάγματος (άρθρο 22§2 Σ) και δυνάμει του ν. 1876/1990 659 . Επίσης, δευτερογενή Πηγή του Δικαίου αποτελούν και οι διαιτητικές απο- φάσεις, με τις οποίες τίθενται κανόνες, στην περίπτωση που αποτύχουν οι συλλογικές συμβάσεις που συνάπτονται με ελεύθερες διαπραγματεύσεις 660 . 657. Για τα χρηστά ήθη στο πλαίσιο του συνταγματικού κειμένου, βλ. ανωτέρω, καθώς και Κ . Χρυσόγονο/Σπ. Βλαχόπουλο , Ατομικά και Κοινωνικά Δικαιώματα, ό. π., σελ. 180 επ. 658.  Γ. Λεβέντης , Συλλογικό Εργατικό Δίκαιο, 2η Έκδοση, Εκδ. Π. Ν. Σάκκουλα, 2007, σελ. 324 επ. 659. Βλ. και ΠΥΣ 6/2012 (Μείωση βασικών μισθών/ΣΣΕ-Μετενέργεια κ.λπ . θέματα, άρθρ. 1 παρ.6 ν. 4046/2012), καθώς και Ν 3896/2010 (Αρχή ίσης μεταχείρισης αν- δρών-γυναικών/Θέματα ΕΣΥ, Κατάρτιση ΑΜεΑ). 660. Πλέον, βέβαια, το άρθρο 16 παράγραφος 1 του ν. 1876/1990, όπως έχει τροποποι- ηθεί και ισχύει, προβλέπει ότι: « Η προσφυγή στη διαιτησία μπορεί να γίνεται σε οποιοδήποτε στάδιο των διαπραγματεύσεων με συμφωνία των μερών ».