ΠΡΑΚΤΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗΣ

30 | Πρακτικός Οδηγός Διαμεσολάβησης ρούν στην εκούσια προσφυγή στη διαμεσολάβηση, εφαρμοστέα τυγχάνει και στην περίπτωση υποχρεωτικής υπαγωγής της διαφοράς στην αρχική συνεδρία, παρά την, μάλλον ακούσια, παράλειψη αντίστοιχης ρητής νομοθετικής πρόβλεψης 91 . 2. Η δομή και τα στάδια της διαδικασίας της διαμεσολάβησης και της υποχρεωτικής αρχικής συνεδρίας 2.1. Από τη διεθνή πρακτική έχει προκύψει η δομή (διάρθρωση) της διαδικασίας της διαμεσολάβησης, η οποία, από τη στιγμή που τα μέρη αποφασίσουν την προσφυ- γή τους στη διαμεσολάβηση και ορίσουν διαμεσολαβητή 92 , διακρίνεται σε επιμέ- ρους στάδια υλοποίησης. Ενδεικτικά, κατά τα πρότυπα της διαδικασίας του Center of Effective Dispute Resolution (CEDR, London) 93 , η διαδικασία της διαμεσολάβησης διακρίνεται σε 5 στάδια , εκ των οποίων το 1 ο προηγείται της ημέρας της διαμεσο- λαβητικής συνεδρίας, τα δε υπόλοιπα 4 εξελίσσονται και υλοποιούνται την ημέρα διεξαγωγής της : 91. Βλ. ανωτέρω, υποσημ. 88 και Αιτ. Έκθεση N 4640/2019, άρθρο 6 όπου «Εν προκειμένω, η συμμετοχή των μερών σε μία υποχρεωτική αρχική συνεδρία ως προϋπόθεσης για το παρα- δεκτό της συζήτησης της διαφοράς ... και δεν αποκλείεται η λήψη ασφαλιστικών μέτρων». 92. Εάν η διαδικασία επισπεύδεται με την πρωτοβουλία ενός μέρους, όπερ σύνηθες, ο δια- μεσολαβητής διερευνά τη σύμφωνη γνώμη του άλλου μέρους τόσο για την υπαγωγή της διαφοράς στη διαμεσολάβηση όσο και για το πρόσωπό του, ως διαμεσολαβητή. 93. A process framework for mediation, σε Τhe CEDR Mediator Handbook, σελ. 45 επ.