ΠΡΑΚΤΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗΣ

Επί της διαδικασίας | 33 μάζοντας το έδαφος για τη διαπραγμάτευση, που θα ακολουθήσει. Στο στάδιο αυτό, πραγματοποιούνται κοινές συναντήσεις όλων των μερών, εφόσον τούτο κρίνεται αναγκαίο ή κατάλληλο. 4 ο Στάδιο, Διαπραγμάτευση: Σε κατ’ ιδίαν εμπιστευτικές 97 ή και σε κοινές συναντή- σεις του διαμεσολαβητή με τα μέρη, τα μέρη ενθαρρύνονται να διερευνήσουν εναλ- λακτικές επιλογές 98 για την επίλυση της διαφοράς και, με βάση τα συμφέροντά τους, να διατυπώσουν προτεινόμενες λύσεις για τη διευθέτηση της διαφοράς. Ο διαμεσο- λαβητής διευκολύνει τη διαπραγμάτευση των μερών, και την ανταλλαγή των μεταξύ τους προτάσεων, προς την κατεύθυνση επίτευξης λύσης. 5 o Στάδιο, Πέρας της διαμεσολάβησης & Υπογραφή Πρακτικού διαμεσολάβησης: Εφόσον επιτευχθεί συμφωνία, ο διαμεσολαβητής συντάσσει το έγγραφο της συμφω- νίας, που αποτυπώνει τους όρους της και υπογράφεται από το διαμεσολαβητή και τα μέρη. 2.2. Ομοίως, κατά το νόμο 4640/2019, η διαδικασία της διαμεσολάβησης υλοποιεί- ται σε 5 στάδια, εκ των οποίων το 1 ο προηγείται της ημέρας της διαμεσολαβητικής συνεδρίας, τα δε υπόλοιπα 4 εξελίσσονται και υλοποιούνται την ημέρα διεξαγωγής της: 1 ο Στάδιο: Προετοιμασία, 2 ο Στάδιο: Έναρξη διαμεσολαβητικής συνεδρίας, 3 ο Στάδιο: Διερεύνηση, 4 ο Στάδιο: Διαπραγμάτευση, 5 ο Στάδιο: Πέρας διαμεσολάβησης (οριστι- κοποίηση συμφωνίας ή διαπίστωση μη επίτευξη συμφωνίας & υπογραφή Πρακτικού Διαμεσολάβησης). 2.3. Αναφορικά με τη διαδικασία της υποχρεωτικής αρχικής συνεδρίας της διαμε- σολάβησης 99 (ΥΑΣΔ), αναγκαίο είναι να σημειωθούν τα εξής: Από τη γραμματική διατύπωση του άρθρου 2 παρ. 5 , σύμφωνα με την οποία κατά την διαδικασία της ΥΑΣΔ « ο διαμεσολαβητής ενημερώνει τα μέρη ... για τη δυνατότητα εξωδικαστικής επίλυσης της διαφοράς τους, με βάση τις ιδιαιτερότητές της και τη φύση αυτής» συνάγεται ότι στο πλαίσιο διεξαγωγής της, πραγματοποιείται διερεύνηση των στοιχείων της διαφοράς, έστω και στοιχειωδώς, διαφορετικά δε νοείται εφικτή η πλή- ρης ενημέρωση των μερών ως προς τα περιθώρια ή τη δυνατότητα εξωδικαστικής επίλυσης της συγκεκριμένης διαφοράς, με βάση τις ιδιαιτερότητες και τη φύση της. Η ως άνω ερμηνεία φαίνεται σύμφωνη και με την τελολογία της διάταξης του άρ- θρου 2 παρ. 5 N 4640/2019, αφού, προς το σκοπό της βελτίωσης της πρόσβασης στη δικαιοσύνη, κρίθηκε αναγκαία η διερεύνηση της δυνατότητας εξωδικαστικής επίλυσης της συγκεκριμένης διαφοράς, με βάση τις ιδιαιτερότητες και τη φύση της, και η «πλήρης ενημέρωση» των μερών , τα οποία εν συνεχεία έχουν την ευχέρεια να αποφασίσουν αν, για την επίλυση της συγκεκριμένης διαφοράς, θα συνεχίσουν με τη διαδικασία της δι- αμεσολάβησης, κατ’ άρθρο 7 παρ. 7, αν θα προσφύγουν στη δικαστική μεσολάβηση, 97. Βλ. ανωτέρω, υποσημ. 95. 98. Βλ. Invent options on a mutual gain, σε Getting to YES, ό.π., σελ. 58 επ. 99. Βλ. κατωτέρω, υπό Ε.ΙII.B.

RkJQdWJsaXNoZXIy MjEyOTk=