ΔΙΕΘΝΕΣ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

66 Κεφάλαιο 1 ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗ Η «ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ» 151 ; 1.1. Το φαινόμενο του κατακερματισμού Παρ’ ότι οι τάσεις κατακερματισμού του διεθνούς δικαίου είχαν εντοπιστεί από τη θεωρία ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ΄50 152 , οι ανησυχίες εντάθηκαν περισ- σότερο μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, όταν κατέστη προφανές ότι το σχέδιο τελειοποίησης του διεθνούς δικαίου που είχαν οραματιστεί ορισμένοι διάσημοι θε- ωρητικοί του προηγούμενου αιώνα 153 , δεν μπορούσε να ολοκληρωθεί. Ο νεοφιλε- λευθερισμός και η παγκοσμιοποίηση μείωσαν τον ενθουσιασμό για την εδραίωση μιας ενιαίας αντίληψης για το κράτος δικαίου σε παγκόσμιο επίπεδο 154 . Ένα μωσα- ϊκό νέων και εξειδικευμένων συστημάτων και υποσυστημάτων έκανε την εμφάνισή του μαζί με νέους δρώντες εκτός των κρατών: διεθνείς οργανισμοί, μη κυβερνητικές οργανώσεις, επιχειρήσεις, δίκτυα επιστημόνων και εμπειρογνωμόνων 155 . Παράλ- ληλα, νέες μορφές κανονιστικών ρυθμίσεων ανταγωνίζονταν τις παραδοσιακές: 151. Με τον όρο «λειτουργική διαφοροποίηση» οι κοινωνιολόγοι περιγράφουν την αυξανόμε- νη εξειδίκευση ορισμένων κοινωνικών πεδίων και τη σχετική αυτονόμησή τους. Το φαινό- μενο αυτό εμφανίστηκε αρχικά στο εσωτερικό των κρατών με την εξειδίκευση και τον κα- τακερματισμό των δημόσιων πολιτικών και μεταφέρθηκε αργότερα στο διεθνές πεδίο. Για μεγαλύτερη συζήτηση γύρω από την προέλευση του όρου και της χρήσης του στις δι- εθνείς σχέσεις, βλ. Barry Buran and Mathias Albert (2010), “Differentiation: a sociological approach to international relations theory”, European Journal of International Relations , τόμ. 16, τχ. 3, σελ. 315-337 και Rudolf Stichweh (2011), “The history and systematics of functional differentiation in sociology”, in Mathias Albert, Barry Buran and Michael Zurn, eds., Bringing Sociology to International Relations. World Politics as Differentiation Theory , Cambridge University Press: Cambridge, σελ. 50-70. 152. Όπως επεσήμανε ο Wilfried Jenks, «… law-making treaties are tending to develop in a number of historical, functional and regional groups which are separate from each other and whose mutual relationships are in some respects analogous to those of separate systems of municipal law…. One of the most serious sources of conflict between law-making treaties is the important development of the law governing the revision of multilateral instruments and defining the legal effects of revision”, Wilfried Jenks (1953), “The Conflict of Law-Making Treaties”, British Yearbook of International Law , τόμ. 30, σελ. 403. 153. Κυρίως οι Hans Kelsen, Georges Scelle και Hersch Lauterpacht. Για περαιτέρω βλ. Martti Koskenniemi (2002), The Gentle Civiliser of Nations. The Rise and Fall of International Law 1870-1960 , Cambridge: Cambridge University Press, François Rigaux (1998), “Hans Kelsen on International Law”, European Journal of International Law , τόμ. 9, σελ. 325-343, Carlos Miguel Herrera (2013), « Georges Scelle et Hans Kelsen : la construction d’une doctrine internationaliste, entre science et politique”, in Charalambos Apostolidis et Hélène Tourard ,dir., Actualité de Georges Scelle , Editions Universitaires de Dijon, Dijon, σελ. 35-46. 154. Για μεγαλύτερη συζήτηση γύρω από το θέμα αυτό βλ. Friedrich Kratochwil (2014), The Status of Law in World Society. Meditations on the Role and Rule of Law , Cambridge: Cambridge University Press. 155. Για μεγαλύτερη ανάλυση βλ. Niels Blokker and Henry G. Schermers, eds., (2001), Proliferation of International Organizations, Kluwer Law International: The Hague.