Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΠΛΟΙΩΝ

XXII ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ §2 Τα ουσιαστικά και δικονομικά όρια της προστασίας ............................. 470 Α. Όρια χρονικά .................................................................................................... 470 α. Σύμφωνα με τη ρύθμιση της ΔΣ του 1910 .......................................... 471 β. Σύμφωνα με τη ρύθμιση του άρθρου 289 περ. 6 ΚΙΝΔ ..................... 474 β.1. Η ερμηνεία της διάταξης ..................................................................... 474 β.2. Οι λόγοι αναστολής και διακοπής της παραγραφής .......................... 479 Β. Όρια ποσοτικά . ............................................................................................... 482 α. Ο περιορίσιμος χαρακτήρας των ναυτικών απαιτήσεων ................. 483 β. Η εσωτερική ενότητα των ρυθμίσεων της αστικής ευθύνης και του περιορισμού αυτής ....................................................................... 488 β.1. Η έννοια του πλοίου στη ΔΣ LLMC 1976/1996 ................................... 491 i. Ο γενικός κανόνας .............................................................................. 491 ii. Οι επιμέρους διαφοροποιήσεις ......................................................... 493 (1) Ρητές εξαιρέσεις .............................................................................. 493 (2) Ειδικότερα, η περίπτωση των πλοίων που δεν έχουν οικονομικό προορισμό . .................................................. 494 β.2. Η εξατομίκευση του ναυτικού ατυχήματος ως παράμετρος υπολογισμού των ορίων ευθύνης ....................................................... 499 i. Το ζήτημα ........................................................................................... 499 ii. Η απάντηση των αυστραλιανών δικαστηρίων .................................... 501 iii. Ίδια θέση ............................................................................................ 503 γ. Τα μέσα επίτευξης της πλήρους αποκατάστασης της ζημίας .......... 509 γ.1. Η μετατροπή της ευθύνης του εκμεταλλευόμενου το πλοίο σε απεριόριστη ...................................................................................... 509 i. Η επίδειξη αδιαφορίας ....................................................................... 510 ii. Η επίγνωση της πιθανότητας επέλευσης της ζημίας .......................... 511 iii. Οι υπόλοιπες προϋποθέσεις έκπτωσης από το δικαίωμα περιορισμού ........................................................... 515 γ.2. Ο περιορισμός του ύψους της ναυτικής απαίτησης δια του συμψηφισμού ........................................................................... 521 Γ. Η διεθνής δικαιοδοσία επί της αξίωσης αποζημίωσης .......................524 α. Οι βάσεις διεθνούς δικαιοδοσίας ............................................................ 525 α.1. Τα καλούμενα σε εφαρμογή κείμενα ................................................. 525 α.2. Ο συντονισμός των ΔΣ του ναυτικού δικαίου με το δικονομικό ιδ.δ.δ. της Ε.Ε. ........................................................ 526 i. Το άρθρο 71 του ΚανΒρυξ Ι (bis) ........................................................ 526 ii. Η νομολογία του ΔικΕΕ . ................................................................... 529 iii. Η διαμόρφωση της σχέσης των ΔΣ με το ιδ.δ.δ. της Ε.Ε., με βάση τα σύγχρονα νομοθετικά δεδομένα ...................................... 535 iv. Η συμπληρωματική εφαρμογή των κανόνων απονομής διεθνούς δικαιοδοσίας επί ζητημάτων που δεν ρυθμίζονται από ΔΣ ................. 539 α.3. Η οριοθέτηση του πεδίου εφαρμογής των ΔΣ και του ΚανΒρυξ Ι (bis) ......................................................................... 542 α.4. Οι υποδεικνυόμενοι κανόνες απονομής διεθνούς δικαιοδοσίας ....... 547