ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ

ΓΕΝΙΚΟ ΜΕΡΟΣ 37 και η υπομονή 108 . Επιπλέον πρέπει να έχει πλήρη γνώση του νομικού κελύφους της διαμεσολάβησης και ιδίως να αντιλαμβάνεται τυχόν κανόνες δημόσιας τάξης οι οποίοι ενδέχεται να προσβάλλονται από ορισμένη συμφωνία 109 , αν και αυτό αποτελεί και έργο των δικηγόρων-παραστατών. Στο θέμα της επιλογής διαμεσολαβητή, εμφανίζονται και πάλι πολλές διαφορε- τικές ρυθμίσεις και νομοθετικές επιλογές, είναι γενικά ανεκτός ο ορισμός από τρίτο όργανο 110 , ενώ σε αρκετά κράτη απουσιάζει πλήρως ρύθμιση ως προς την διαδικασία της επιλογής διαμεσολαβητή από τα μέρη 111 . Στο συναφές ζήτημα της πιστοποίησης των διαμεσολαβητών και πάλι εμφανίζονται διαφοροποιήσεις, κα- θώς σε αρκετά κράτη κάμπτεται η απαίτηση της υποχρεωτικής πιστοποίησης του διαμεσολαβητή 112 . Ο βασικός κανόνας πάντως είναι ότι εμφανίζεται σαφής εύνοια για την περίπτωση διαμεσολάβησης που διεξάγει πιστοποιημένος διαμεσολαβητής, ιδίως στο ζήτημα της εκτελεστότητας της συμφωνίας που θα προκύψει, καθόσον θα είναι προϊόν διαδικασίας με αυξημένα εχέγγυας ποιότητας 113 και κατά τεκμήριο και αμεροληψίας. Σχετικό είναι και το θέμα της ιδιότητας του διαμεσολαβητή, ιδίως εάν θα είναι νομικός και μάλιστα δικηγόρος, με τις εθνικές νομοθεσίες να ποικίλουν, άλλοτε απαιτώντας ορισμένη ιδιότητα, συνήθως δικηγορική, ή διαφορετικά, απλώς αποκλείοντας ορισμένους επαγγελματίες από τη διεξαγωγή διαμεσολαβήσεων 114 . Σαφείς ειδικοί κανόνες (πέραν των αρχών που αναφέρθηκαν ήδη) που διέπουν τη διαδικασία της διαμεσολάβησης δεν υπάρχουν 115 . Με αυτό το δεδομένο, έχουν θε- 1972–1992 που αμφισβητούν το γενικά ήπιο και συγκαταβατικό τόνο που αναμένεται να έχουν οι διαμεσολαβητές. 108.  Παμπούκης Χ., Εναλλακτικοί τρόποι επίλυσης διαφορών και ειδικότερα η διαμεσολάβηση, 16. 109.  Cousteaux G. /Poillot Peruzzetto S. , La Médiation, 419-420. 110. Βλ. και παραπάνω παρ. 44, για το ίδιο θέμα, ως ζήτημα διαδικασίας της διαμεσολάβησης. 111.  Esplugues C., General Report, 44-45. 112.  Esplugues C., General Report, 46. 113.  Esplugues C., General Report, 46-47. 114.  Esplugues C., General Report, 47-48. Γνωστή εδώ η συζήτηση που διεξήχθη στην Ελλάδα υπό το καθεστώς του νόμου 3898/2010 που στην αρχική του μορφή επέτρεπε μόνο σε δικηγόρους να αποκτούν την ιδιότητα διαμεσολαβητή. Η σχετική ρύθμιση απαλείφθηκε στη συνέχεια ως περίπτωση «κλειστού επαγγέλματος», αν και αφορούσε ένα ουσιαστικά ανύπαρκτο την εποχή εκείνη επάγγελμα. 115. Σχετικά Quek Anderson D., Supporting party autonomy in the enforcement of cross-border mediated settlement agreements: A brave newworld or unchartered territory? Draft paper for IAPL-MPI Summer School, 1-4 July 2018, 1-27, 10-11. 44 45