Η NΕΑ ΔΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ

Εισαγωγικές παρατηρήσεις ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ 13 ραπευθεί, εάν με βάση την αρχή της εκατέρωθεν ακρόασης, αυτός στον οποίο έπρεπε να γίνει η κοινοποίηση δεν αντέλεξε 15 (άρθρο 58). Κεφάλαιο 11 ΔΙΚΟΓΡΑΦΑ 1 . Στο κεφάλαιο αυτό περιέχονται οι ρυθμίσεις για το ελάχιστο περιεχόμενο των δικογράφων και των υπομνημάτων και τις συνέπειες των ελλείψεων αυτών. Εν- σωματώνονται οι ρυθμίσεις του ΠΔ 1225/1981 (άρθρο 31) σε συνδυασμό με τις ρυθμίσεις του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (άρθρο 118) για την αναγραφή του αριθμού του φορολογικού μητρώου του διαδίκου και του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (άρθρα 45 και 46) για τα στοιχεία του δικογράφων. Χαρακτηριστική η νέα ρύθμιση σύμφωνα με την οποία το δικόγραφο πρέπει να περιέχεται και συνοπτική έκθεση των τιθέμενων νομικών ζητημάτων, η οποία δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 200 λέξεις, σε περίπτωση δε που διάδικος δεν τήρησε την ως άνω υποχρέωσή του και ηττήθηκε, το Δικαστήριο δύναται να επιβάλλει σ’ αυτόν αυξημένη δικαστική δαπάνη έως το διπλάσιο της εκάστοτε οριζομένης 16 . Ορίζεται ως ελάχιστος χρόνος κατάθεσης του υπομνήματος αυτός των πέντε ημερών μετά τη συζήτηση, διατηρουμένης της δυνατότητας του Προέδρου 15. Βλ. ΟλΕλΣυν 2339/1998,190/2000,ΙΙ Τμήμ. 479/2002,525/2001 με την οποία κρι- νόταν παγίως επί των διατάξεων των άρθρων 51 του ΠΔ774/1980 και 52 του ΠΔ1225/1981–που προέβλεπαν ότι η μη κοινοποίηση του αντιγράφου της έφεσης στον εφεσίβλητο και μη η κατάθεση του αποδεικτικού κοινοποίησης στο ΕλΣυν σε έξι μήνες από την περιέλευση του δικογράφου στο Δικαστήριο, σύμφωνα με τις οποίες θεωρείται κατά πλάσμα δικαίου ότι ο εκκαλών παραιτήθηκε από την έφεση που άσκησε και η δίκη καταργείται αυτοδικαίως– ότι δεν αντίκεινται στο άρθρο 20 παρ. 1 Συντ. καθώς και στο άρθρο 6 παρ. 1 της ΕΣΔΑ. Αντίθετη άποψη θα οδη- γούσε στην εξάρτηση της δίκης από την ενδιάθετη βούληση και την αδιαφορία ή την επιμέλεια του διαδίκου η οποία δεν συμβιβάζεται με την οικονομία της δίκης και την όσο δυνατόν ταχύτερη περάτωσή της. Η δε εξάμηνη προθεσμία…είναι όχι μόνο εύλογη αλλά αρκετά μεγάλη επιτρέπουσα τη συμμόρφωση του διαδίκου στη σχετική επιταγή του νόμου και δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι υπερβαίνει τα εύλογα όρια πέρα(ν) των οποίων αυτή θα ήταν δυνατόν να ισοδυναμεί με κατάλυση άμεση ή έμμεση του ατομικού δικαιώματος δικαστικής προστασίας. 16. Με τη νέα αυτή ρύθμιση ο νομοθέτης καθιστά με σαφή τρόπο προς όλους τους διαδίκους τους οποίους αφορά η δημοσιονομική δίκη ότι το αίτημα της εύλογης διάρκειας της δίκης και της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας δεν πρέπει να είναι μόνο μέλημα των Δικαστών αλλά και των λοιπών παραγόντων της δίκης.