ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΔΙΑΣΥΝΟΡΙΑΚΗΣ ΑΦΕΡΕΓΓΥΟΤΗΤΑΣ

3 Γ. Μιχαλόπουλος / Λ. Αθανασίου ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΤΗΣ ΔΙΑΣΥΝΟΡΙΑΚΗΣ ΑΦΕΡΕΓΓΥΟΤΗΤΑΣ, ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΟΥΣ Ι. Η εργώδης εξέλιξη του ευρωπαϊκού δικαίου της διασυνοριακής αφερεγγυότητας (1960-2000, 2015): από τον προïσχύσαντα Κανονισμό 1346/2000 στον ισχύοντα Κανονισμό 2015/848 Α. Η εθνοκεντρικής αντίληψης προσέγγιση του διεθνούς χαρακτήρα της πτώχευσης 1. Εισαγωγικές παρατηρήσεις Η ύπαρξη στοιχείων αλλοδαπότητας προσδίδει στην πτώχευση 1 διασυνοριακό χαρακτήρα, προσδιορίζει την διεθνή διάστασή της, εμπλέκει εκ των πραγμάτων περισσότερες της μιας εθνικές έννομες τάξεις και, συνεπώς, δημιουργεί προβλήματα που αναζητούν ιδιαίτερη αντιμετώπιση σε σχέση με εκείνα, τα οποία θα ετίθεντο προκειμένου για μία αμιγώς εθνική διαδικασία αφερεγγυότητας. Τέτοια στοιχεία μπορεί, μεταξύ άλλων, να είναι η αλλοδαπή υπηκοότητα του οφειλέτη ή/και των πιστωτών του που μετέχουν σε ημεδαπή διαδικασία αφερεγγυότητας, η αλλοδαπότητα της διαδικασίας αφερεγγυότητας που κινείται κατά ημεδαπού οφειλέτη ή/και στην οποία μετέχουν ημεδαποί πιστωτές, το αλλοδαπό δίκαιο που διέπει ή έχει συμφωνηθεί να διέπει τις απαιτήσεις κατά του οφειλέτη, η διασπορά της περιουσίας του σε περισσότερα του ενός κράτη, οι συντρέχουσες διαδικασίες πτώχευσης του οφειλέτη σε περισσότερα του ενός κράτη, η διαφορετική «υπηκοότητα» εταιριών- μελών πολυεθνικού ομίλου που πτωχεύει 2 . Στις περιπτώσεις αυτές τίθεται το ζήτημα της 1. Αντί του περιεκτικότερου όρου «συλλογικές διαδικασίες» που δεν προδικάζει το ακριβές περιεχόμενο εκάστης εξ αυτών ( Περάκης , Πτωχευτικό Δίκαιο, 3 η έκδ. 2017, 2 επ., 4), επιλέγεται ο κλασικός όρος «πτώ- χευση» και ο ενωσιακής προελεύσεως όρος «διαδικασία αφερεγγυότητας» που, αν και δεν ταυτίζονται κατά το περιεχόμενό τους, θα χρησιμοποιούνται εφεξής ισοδυνάμως και εναλλακτικώς. Γενικότερα για το ζήτημα της ορολογίας στο δίκαιο της πτώχευσης, Ψυχομάνης , Πτωχευτικό Δίκαιο, H΄ έκδ. 2019, 13-16. 2. Βλ. και Περάκη , Πτωχευτικό Δίκαιο, ό.π., 585 επ. με περαιτέρω βιβλιογραφία, Κοτσίρη , Πτωχευτικό Δίκαιο, 10 η έκδ. 2017, 37, Ψυχομάνη , ό.π., 9 (:διεθνής είναι η πτώχευση, οσάκις συντρέχουν «αλλοδαπά και ημεδαπά, συνάμα, προσωπικά ή περιουσιακά ή διαδικαστικά στοιχεία»), Dammann/Sénéchal , 21 (: “ La faillite internationale se caractérise par l’existance d’éléments d’extranéité susceptibles de rattacher la procédure à plusieurs ordres juridiques nationaux ”).